Όχι, ο τίτλος δεν αναφέρεται στην καριέρα της Σάρα Τζέσικα Πάρκερ. Προσφέρει όμως άφθονη τροφή για κακεντρέχη σχόλια για μία ηθοποιό που ανήκει (μαζί με την πρωταθλήτρια Τζένιφερ Άνιστον) στην κατηγορία των άχρωμων και αδιάφορων πρωταγωνιστριών, οι οποίες, αν όχι ατάλαντες, τότε σίγουρα υπερεκτιμημένες και ανυπόφορα τυποποιημένες, μας έμειναν αμανάτι ως ανεπιθύμητη κληρονομιά από τα τηλεοπτικά σούπερ χιτ «Sex and the City» και «Τα Φιλαράκια» αντίστοιχα. Η ανούσια κινηματογραφική καριέρα τους αποτελεί αναγκαίο κακό – συνέπεια της υπερεκμετάλλευσης μίας επιτυχίας που σίγουρα δεν οφειλόταν στις ίδιες. Σε τι μπορεί λοιπόν να αποδώσει κανείς την εμπορική επιτυχία των άνοστων κομεντί τους, των οποίων κανείς δεν θυμάται ούτε καν τους τίτλους; Μάλλον στην απήχησή τους στο σχεδόν αποκλειστικά γυναικείο κοινό της φιλμογραφίας τους, που βλέπει στην κοινότοπα χαριτωμένη εμφάνισή τους όχι την απειλή μιας εξωπραγματικής ομορφιάς αλλά μία συνηθισμένη γυναίκα που από τη μία διεκδικεί το δικαίωμα στην ατέλεια και από την άλλη εκπληρώνει τη φαντασίωση της επαγγελματικής και προσωπικής επιτυχίας και την εξωφρενική πρόσβαση στα πανάκριβα πατούμενα του Μανόλο Μπλάνικ.

Σε αυτό το μοτίβο και με στόχο το ίδιο κοινό κινείται και το τελευταίο της πόνημα, «Μα Πώς τα Καταφέρνει!», το οποίο προσπαθεί μάταια να αποσπάσει γέλιο από τις απεγνωσμένες προσπάθειες μίας εργαζόμενης μητέρας να τα βγάλει πέρα με δύστροπα αφεντικά και ακόμα πιο απαιτητικά κουτσούβελα. Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, η παρουσία της Πάρκερ αποτελεί το μικρότερο πρόβλημα αυτής της νερόβραστης, άτολμης κομεντί, της οποίας το σενάριο βρίθει από κλισέ και οι «έξυπνες» ατάκες μοιάζουν βγαλμένες από αυτόματο μηχάνημα. Με όλη την εξωφρενική ίντριγκά που τις περιβάλλει, ακόμα και οι τηλεοπτικές «Νοικοκυρές σε Απόγνωση» μοιάζουν να πατούν πιο γερά στην πραγματικότητα. Αντίθετα, βασισμένη στο ομώνυμο best seller μυθιστόρημα της Άλισον Πίρσον, η Αλίν Μπρος ΜακΚένα, σεναριογράφος των «Ο Διάβολος Φορούσε Πράντα» και «27 Φορέματα», βρίσκεται στο ναδίρ της έμπνευσής της, καταφεύγοντας σε φτηνά τεχνάσματα και ξεσκονίζοντας έναν παλιομοδίτικο όσο και εξωπραγματικό φεμινισμό, τον οποίο οι σύγχρονες εργαζόμενες γυναίκες, που πασχίζουν καθημερινά να εξισορροπήσουν επαγγελματική και προσωπική ζωή, σίγουρα θα βρουν φαιδρό και όχι αστείο.

Θανάσης Πατσαβός