Love and Death, 1975 / Σενάριο Γούντι Αλεν ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ Γούντι Αλεν, Νταϊαν Κίτον, Δέσπω Διαμαντίδου ΔΙΑΡΚΕΙΑ 85 ΔΙΑΝΟΜΗ NEW STAR

«Πώς είναι όταν πεθαίνεις; Εχει καθόλου γυναίκες»; Χαρακτηριστικό δείγμα της παιδιάστικα χαοτικής δουλειάς του πρώιμου Γούντι Αλεν, το «Love And death» δεν θα μπορούσε να είναι ούτε καν μια χαλαρή μεταφορά του «Πόλεμος Και Ειρήνη». Ωστόσο, μπορεί να περιέχει όλα τα υπόλοιπα: απόπειρα σωματικού αυτοσχεδιασμού στα χνάρια του Μπάστερ Κίτον, σύνθεση κωμικών σκηνών που κραυγάζουν την καταγωγή τους από τον Τσάπλιν, άφθονους υπαρξιακούς προβληματισμούς στις πλέον ακατάλληλες στιγμές με τον απαραίτητο φόρο τιμής στον δάσκαλο Μπέργκμαν.

Ο νεαρός Γούντι Αλεν δε φοβάται να ανακατέψει τα ετερόκλητα στοιχεία του σαν μια δροσιστική σαλάτα, την οποία πασπαλίζει με τη νευρωτική ετοιμολογία που οφείλει στον Γκράουτσο Μαρξ: «Αποφάσισα ότι πρέπει να μοιραστούμε τα γράμματα του Ιβάν. Θέλεις τα φωνήεντα ή τα σύμφωνα;». Μέσα στην τόσο ανεξέλεγκτη ελαφρότητα, φυσικά, οι πομπώδεις εξυπνάδες γύρω από τη ζωή, τον Θεό και τον αντικειμενικό χαρακτήρα της υποκειμενικότητας δεν μπορούν παρά να επιδεινώσουν (να κάνουν πιο απολαυστική, δηλαδή) την κατάσταση. Ισως τελικά να είναι αυτή ακριβώς η ανώριμη, ανισόρροπη μείξη ανάμεσα στο «βαρύ» και το «ελαφρύ» ή αλλιώς ανάμεσα στο «love» και το «death» του αυθεντικού τίτλου, που μας γυρίζει στον Τολστόι θέτοντας τον κανόνα του παιχνιδιού «έρως εν καιρώ πολέμου». Αν και το «έρως εν καιρώ ζωής» σημαίνει ούτως ή άλλως το ίδιο για τον μονίμως απελπισμένο Γούντι Αλεν.

Κωνσταντίνος Σαμαράς