ΕΜΑ ΣΑΠΛΙΝ
Τη συνάντησα στη σουίτα της με θέα τον Παρθενώνα. Απλή, λιτή, καμιά σχέση με την ντίβα επί σκηνής. Η συνάντησή μας είχε οριστεί να διαρκέσει μισή ώρα. Επειτα από μία ώρα και είκοσι λεπτά μάς διέκοψαν γιατί έπρεπε να ετοιμαστεί για το ταξίδι της επιστροφής.
Από τον Γιώργο Τασούλα
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η λεπτεπίλεπτη γυναίκα που έχω μπροστά μου υπήρξε αγοροκόριτσο μικρή.
Να φανταστείς εκείνην την εποχή μού άρεσε να παίζω ράγκμπι. Hμουν μικροκαμωμένη, έτρεχα γρήγορα και ξεγλιστρούσα εύκολα. Εμοιαζα με ξωτικό. Είχα πεταχτά αυτάκια. Hμουν ο κλόουν της παρέας.
Για να τραβάς την προσοχή;
Κάθε άλλο. Ημουν πολύ ντροπαλή. Μάλλον ήταν ο τρόπος μου να επικοινωνώ.
Και πώς αγάπησες την όπερα;
Ποτέ δεν το εξήγησα. Στα 11 μου, άκουσα στην τηλεόραση το «Queen of the night» από τον «Μαγικό Αυλό». Αμέσως κλειδώθηκα στο δωμάτιό μου και προσπάθησα να το μιμηθώ. Ερωτας κεραυνοβόλος. Oπου έβρισκα χώρο με καλή ακουστική και αντήχηση, σφύριζα μελωδίες και μαγευόμουν από τον ήχο. Το αστείο ήταν πως όταν με έβαζαν στο σχολείο να τραγουδήσω, ήταν μαρτύριο. Δεν το άντεχα.
Και ξαφνικά παρατάς τα μαθήματα κλασικής μουσικής και γίνεσαι μέλος ενός hard rock συγκροτήματος.
Δεν ήταν ξαφνική η απόφασή μου. Είχε γίνει λίγο περίεργη η κατάσταση. Eνιωθα ότι έπρεπε να κάνω το επόμενο βήμα.
Μήπως η αιτία ήταν ο έρωτας;
Oχι, όχι. Απλά μου άρεσε η ιδέα.
Eλα, παραδέξου ότι ήσουν ερωτευμένη με κάποιον από το συγκρότημα.
Επαιξε και αυτό τον ρόλο του. Οχι, όμως, τον πρώτο. Και βασικά εκείνος ήταν ερωτευμένος. Ο μεγάλος μου έρωτας, όμως, ήταν, είναι και θα είναι η όπερα.
Αισθάνομαι έναν τόνο νοσταλγίας όταν μιλάς για όπερα.
Μπορεί. Εχω ακόμα πράγματα να αποδείξω στον εαυτό μου στην όπερα.
Νιώθεις τύψεις που δεν αφοσιώθηκες σε αυτό αποκλειστικά;
Δεν θέλω να έχω τύψεις. Οι τύψεις σού φυλακίζουν την ψυχή και χάνεις την ελευθερία σου.
Αυτός ήταν και ο λόγος που «έσπασες» τη συνεργασία με τον παραγωγό σου και δημιούργησες δική σου εταιρεία;
Δεν θέλω να ακουστώ αχάριστη. Το πρώτο μου cd κατάφερε να δώσει πνοή στο όραμά μου. Μου είχε πει ο τότε παραγωγός μου: «Αφού εγώ δεν είμαι ο Βέρντι και εσύ δεν είσαι κανονική σοπράνο, θα πειραματιστούμε σε νέα μονοπάτια». Πέτυχε. Μετά ήθελε να με κάνει να προσαρμοστώ στις επιταγές των «εμπορικών» αναγκών της βιομηχανίας. Εκείνη την εποχή είχα τόσο πολύ θυμό που δεν μπορούσα πια να συνοφρυωθώ. Ο μυς που ελέγχει αυτήν την κίνηση δεν ακολουθούσε το συναίσθημά μου.
Θέλεις να έχεις εσύ τον έλεγχο σε όλα;
Oχι. Θέλω, απλά, να μπορώ να εκφράζομαι χωρίς όρια. Δεν είμαι πλαστική κούκλα. Δεν είμαι σταρ. Είμαι καλλιτέχνις.
Παρ' ολ' αυτά διαπιστώνω έναν ελιτισμό στα μέρη που επιλεγείς να εμφανιστείς: Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής...
Eχουν άλλη μαγεία αυτά τα μέρη. Βασικά έχουν πολύ καλή ακουστική. Δεν έχω ελιτίστικη διάθεση. Πρόσφατα έδωσα συναυλία στην Ξάνθη σε έναν πολύ απλό χώρο. Πάω εκεί που νιώθω έμπνευση. Πώς περνάς τον χρόνο σου όταν βρίσκεσαι σπίτι;
Φροντίζω τα φυτά και τον κήπο μου. Διαβάζω. Προσέχω τις 8 γάτες μου, παίζω τσέλο, μαθαίνω μόνη μου ιαπωνικά.
Αγάπη;
Χάρις. Ευλογία. Αν και πολλές φορές καταλήγει σε σχέση γεμάτη τσακωμούς.
Ρομαντισμός;
Τραβιάτα. Πάλι στην όπερα έφερα την κουβέντα, ε;
Παιδική ηλικία;
Μοναξιά. Στην οικογένειά μου δεν μιλάγαμε πολύ. Αγαπιόμασταν πολύ, αλλά δεν επικοινωνούσαμε όσο θα ήθελα. Πολλές φορές συνηθίζω να απομονώνομαι και σήμερα.
