"Στα βήματα του Ερωτόκριτου" είναι ο τίτλος της έκθεσης με έργα του Φαίδωνα Πατρικαλάκη που εγκαινιάζει το Κέντρο Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης, την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2002.
Πρόκειται για μία έκθεση που ξεκινά από τη φιγούρα του ωραίου νέου του κρητικού θεάτρου, τον Ερωτόκριτο, και διασχίζει την πορεία του καλλιτέχνη, τόσο στο θέατρο όσο και στη ζωγραφική μέσα από τους όρους του φανταστικού και του πραγματικού.
"Τα βήματα του Ερωτόκριτου, κινούνται στο χρόνο, κάνουν κύκλο, σαν καθαρός πεντοζάλης όπου το χρώμα, ο ρυθμός, σύνθεση, η ερμηνεία και η σκιά ορίζουν το πλαίσιο του παιγνιδιού. Μιλάμε για θέατρο; Όχι μόνο. Τα βήματα του Ερωτόκριτου του Φαίδωνα Πατρικαλάκη, δεν σταματούν σε κάποιο κέντρο της θεατρικής δράσης, απλώνονται σε ολόκληρο το χώρο, μπαίνουν μέσα στην πράξη, δίχως βέβαια να αποτελούν τον διάκοσμο της, αλλά αυτόνομες δράσεις που η μία προέρχεται και στοχεύει την άλλη.

Το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας υποδέχεται με χαρά την έκθεση του Φαίδωνα Πατρικαλάκη. Η πρώτη σκέψη, ήταν να δείξουμε τη δουλειά που έχει κάνει στο θέατρο, ο ευρηματικός καλλιτέχνης με την τόσο γοητευτική γραφή. Προχωρήσαμε ωστόσο και σε άλλα έργα της ζωγραφικής του, των δύο και των τριών διαστάσεων, ξέροντας ότι πρόκειται για την ίδια ακριβώς έρευνα. Είναι οι πλακάτες μορφές, που οργανώνονται, χάριν ενός κόσμου φανταστικού, σουρεαλιστικού σχεδόν που έχει όλα τα στοιχεία της έντονης και ζωντανής σωματικότητας. Είναι ο πηλός που πλάθει ένα χώρο όλο φαντασία και τα κοστούμια του ξεχειλίζουν από χρώμα.
Στα χρόνια της παγκοσμιοποιήσης, ο Φαίδων Πατρικαλάκης, επιλεκτικός εραστής διαθέσεων της τέχνης στη διάρκεια της ιστορίας της, επιλέγει σταθερά την εμπλοκή με τις αξίες που του κληροδοτεί η θάλασσα του Αιγού. Η λαϊκή παράδοση του κόσμου, κοσμημένη με σύμβολα που γνωρίζει καλά ο Matisse, συναντιέται μόνιμα με τις ειδωλικές ιερατικές φιγούρες και το αγαπημένο μπλε. Ο Πατρικαλάκης, χτίζει μία μορφή, την μεγεθύνει, την υπερβάλει, την στολίζει στο φόντο της, καλά ζωγραφισμένο με δάφνες και σύννεφα, χρώματα και έμβιες μορφές, ώστε να μην αφήνει πλαίσιο στο ζωγραφικό του χώρο, να γίνεται ολόκληρος έργο που υπομιμνήσκει το χώρο, μία θεατρική δράση δίχως κέντρο, αλλά με πολλές δράσεις, όπου οι ερμηνευτές και οι θεατές, μπορούν να κινούνται στο ίδιο σκηνικό όνειρο"(Απόσπασμα από το δελτίο τύπου)

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 31 Μαρτίου 2001