Archive again and again

27.09.2010
Δε μ’ ενδιαφέρει αν οι Archive είναι οι καινούριοι Scorpions ή Placebo σχετικά με τη συχνότητα που έρχονται στην Ελλάδα κι αν στο τέλος θα παίξουν στην πλατεία του χωριού. Το θέμα μου είναι ότι και τις δύο φορές που τους έχω δει με κράτησαν εκεί καθηλωμένη χωρίς να μπορώ να ξεφύγω από πουθενά.

Δε μ’ ενδιαφέρει αν οι Archive είναι οι καινούριοι Scorpions ή Placebo σχετικά με τη συχνότητα που έρχονται στην Ελλάδα κι αν στο τέλος θα παίξουν στην πλατεία του χωριού. Το θέμα μου είναι ότι και τις δύο φορές που τους έχω δει με κράτησαν εκεί καθηλωμένη χωρίς να μπορώ να ξεφύγω από πουθενά. Τεχνικά είναι πολύ σωστοί, τους νιώθεις πάντα πολύ συγκροτημένους σαν μπάντα,δεν υπάρχει περίπτωση να μη σου προκαλέσουν πολύ έντονη φόρτιση από τις πρώτες νότες και τα ξεσπάσματα τους νομίζεις ότι δεν τα έχει κανείς.

Αυτή τη φορά η Maria Q ήταν στη σκηνή κι όχι σε βίντεο (ένα από τα μεγάλα συν τους), είχαν λίγες αλλαγές στο setlist και μπορεί ο Λυκαβηττός να τους πηγαίνει αλλά ο ήχος του Badminton δεν συγκρίνεται μ’ οποιοδήποτε ανοιχτό χώρο. Οι Αγγλίδες Client που ήταν το support τους δυστυχώς είχαν μόνο στυλ και αλλά τίποτα το ιδιαίτερο στα κομμάτια τους αφού νόμιζες ότι τόση ώρα που ήταν μπροστά σου έπαιζαν το ίδιο πράγμα.

Οι κύριοι με τα μαύρα έβαλαν μπροστά τις μηχανές, κατευθείαν όλοι απ το κοινό σηκώθηκαν όρθιοι και οι κάμερες ξεκίνησαν να γράφουν αφού η συγκεκριμένη συναυλία βιντεοσκοπήθηκε για να μπει σε dvd. Κορυφαίες στιγμές σημειώνεις εκείνες του "Lights", του "Collapse/Collide", του "You make me feel", "Londinium" ε και φυσικά του κλασσικού "Again" που ανατίναξε το Badminton όταν ακούστηκε στο δεύτερο encore με τον Dave Pen να τα δίνει(ξανά) όλα.

Εν τω μεταξύ εννοείται υπήρχαν κάποιοι κλασσικοί Ελληναράδες, που δε μπορούν να αποχωριστούν τα τσιγάρα τους για δυο ώρες κι έβλεπες τις κάφτρες ν αναβοσβήνουν δίπλα στις ψηφιακές μηχανές. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Κική Παπαδοπούλου