Στις 27 Δεκεμβρίου 2004, ο 13άχρονος Xiao Yi, μανιώδης παίχτης του W.O.W, πηδά από τον 24ο όροφο του ουρανοξύστη στον οποίο κατοικούσε, με την ελπίδα ότι στον παράδεισο θα συναντούσε άλλους τρεις φίλους του από τον κυβερνοχώρο, οι οποίοι υποτίθεται ότι έπαιζαν παιχνίδι από εκεί...

Αν και θα ήταν άδικο να καταλογίσουμε το θάνατο αυτό αποκλειστικά στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι θάνατοι που εμφανίζουν μία κάποια συσχέτιση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν περιορίζονται στις αυτοκτονίες. Ενας τριαντάχρονος άνδρας πεθαίνει από επιληπτική κρίση παίζοντας ηλεκτρονικά για τουλάχιστον 48 ώρες την εβδομάδα, ενώ ένας 24χρονος Νοτιοκορεάτης πεθαίνει μετά από συνεχή ενασχόληση 86 ωρών με το ηλεκτρονικό του.

Τι είναι αυτό, όμως, που καθηλώνει άτομα τόσων διαφορετικών ηλικιών μπροστά στην οθόνη ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού; Στη σύγχρονη εποχή των πληροφοριών και της γνώσης οφείλουμε να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στο ηλεκτρονικό παιχνίδι και να διερευνήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις της έκτασής του, τις ιδιαιτερότητές του σε σχέση με τα παραδοσιακά παιχνίδια, τα στοιχεία που το καθιστούν ακαταμάχητα ελκυστικό και, τέλος, τα χαρακτηριστικά που πιθανώς το καθιστούν επικίνδυνο.

Η Ιωάννα Χρήστου είναι πτυχιούχος του τμήματος κλασικής φιλολογίας της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτη του Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Είναι διδάκτωρ του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 2006 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Περί Γραφής». Το βιβλίο «Παιδί και Ηλεκτρονικό Παιχνίδι» αποτελεί διεύρυνση του θέματος της διδακτορικής της διατριβής.