Οι ΝΕΚΥΙΑ μας έκαναν την τιμή και μας παραχώρησαν την πιο μεστή, γεμάτη μουσική πληροφορία συνέντευξη που είχαμε ποτέ... Καινούργιοι στο χώρο δισκογραφικά, αλλά με γνώσεις, σταθερές και αξίες μιας μπάντας που θα έλεγε κανείς ότι έχει εξαιρετική εμπειρία. Ξέρουν που πατάνε, τι ζητούν και που πάνε... Ξέρουν τι μας δίνουν και τι θέλουν να πάρουν.
Με το δίσκο τους "Η Εκδίκηση της σιωπής",  κάνουν μία κατάθεση ψυχής, και όλοι εμείς δεν έχουμε παρά να παρατηρήσουμε και να θαυμάσουμε τον τρόπο τους...

                          Εβελίνα Σαρρή

Νιώσατε ότι επιβεβαιώθηκαν οι κόποι σας όταν κερδίσατε το διαγωνισμό "My Stage" που συνδιοργανώθηκε από την Warner Music Greece και τον mpGreek?

Σαφώς ήταν για εμάς κάποιου είδους επιβεβαίωση, ότι ναι , υπάρχουμε και ότι αυτό που κάνουμε αφορά κάποιο κοινό. Σίγουρα όμως αποτελεί απλά ένα μικρό βήμα , ένα εφαλτήριο αν θέλετε για τη πραγματοποίηση του αληθινού μας στόχου , που δεν είναι άλλος από τον να κάνουμε γνωστή τη μουσική μας σε ευρύ κοινό και να ταξιδέψουμε σε όλη την Ελλάδα κάνοντας συναυλίες. Ελπίζουμε και πιστεύουμε παράλληλα, ότι ο δίσκος μας και το συμβόλαιο με τη warner music θα μας δώσει την δυνατότητα να κάνουμε το μοναδικό πράγμα που γνωρίζουμε , να κάνουμε μουσική?

Κυκλοφορήσατε το άλμπουμ σας με έντεκα ροκ κομμάτια που φλερτάρουν με ψυχεδελικές όσο και με punk, funk και dark μουσικές φόρμες...Η δουλειά σας αποπνέει πολύ μεγάλο πάθος και πίστη σ αυτό το είδος. Θα μπορούσατε να αποκλίνετε από αυτή τη μουσική και να παρουσιάσετε αποτέλεσμα άλλης μουσικής κατηγορίας (πχ από τζαζ έως διασκευή δημοτικού) ή αυτή η μουσική είναι που πάντα θα υπηρετείτε?

Είναι πράγματι πολύ όμορφο να ακούμε από τρίτους ότι η δουλειά μας αποπνέει πάθος και πίστη. Είναι γεγονός εξάλλου ότι όλος ο δίσκος γράφτηκε βιωματικά. Είναι μια κατάθεση ψυχής 6 ανθρώπων με κοινές αναφορές κοινά όνειρα και μια γερή δόση τρέλας. Όσον αφορά τώρα τη μουσική μας ταυτότητα, η αρχή των Νέκυια ήταν πάντοτε ο πειραματισμός μέσα στις πρόβες. Κανένα κομμάτι δεν γνωρίζαμε εξαρχής προς τα πού θα κινηθεί μουσικά. Συνεπώς δεν έχουμε μουσικές παρωπίδες και διαφωνούμε και με τις κάθε είδους ταμπέλες. Η τζάζ , η Λάτιν αλλά και οτιδήποτε αυθεντικό , όπως το ρεμπέτικο και το δημοτικό τραγούδι μας συγκινεί και μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εμάς.

"Η Εκδίκηση της σιωπής", είναι κουβέντα που σκέφτηκε κάποιος από σας από προσωπική εμπειρία? Την εμπνευστήκατε σε περίοδο ...'βρασμού ψυχής'?

Ο τίτλος ήταν μια ιδέα του τραγουδιστή Π.Λυμπέρη. Ήταν μια φράση που αντικατόπτριζε μια γενικότερη εσωτερική κατάσταση του ιδίου εκείνη την εποχή , και βρήκε σύμφωνα όλα τα μέλη της μπάντας. Αποτελούσε ένα συναισθηματικό εξορκισμό μια βαλβίδα αποσυμπίεσης συνάμα από προσωπικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Το βρήκαμε αρκετά ευρηματικό δεδομένου της ποιητικής δύναμης της σιωπής. Εξάλλου πολλές φορές οι σιωπές όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό , είναι πιο ηχηρές και πιο αποκαλυπτικές από τις κραυγές , αρκεί κανείς να γνωρίζει να τις αποκωδικοποιεί.

Τον Μάρτιο κάνατε το ένα Live μετά το άλλο? Πώς είναι η επαφή με τον κόσμο? Αν υποθετικά έπρεπε, θα διαλέγατε μόνο studio sessions η μόνο Live?

Πραγματικά το Μάρτιο υπήρξε ένας οργασμός συναυλιών με αποκορύφωμα το support στους Βρετανούς Subways , στο Θρυλικό Κύτταρο. Η επαφή με τον κόσμο είναι ο λόγος που κάνουμε μουσική. Είναι κάτι μοναδικό , είναι πραγματική μέθεξη. Εξάλλου οποιαδήποτε μορφή τέχνης οφείλει να έχει ως στόχο τον άνθρωπο. Μόνο μέσω της ανθρωποκεντρικής της μορφής εξυψώνεται. Δεν έχει νόημα κανείς να κάνει μουσική , ή να ζωγραφίζει πχ για να καμαρώνει ο ίδιος τα έργα του. Ο καλλιτέχνης είναι όν φύσει ανασφαλές και ντροπαλό και ως τέτοιο χρειάζεται την αποδοχή και την κατανόηση. Δεν ζει χωρίς την επαφή με τον κόσμο. Συνεπώς η απάντηση στη παραπάνω ερώτηση σας είναι απλή μεταξύ στούντιο και ζωντανών εμφανίσεων , απαντάμε το δεύτερο. Ίσως κάποτε αν έχουμε πετύχει όσα θέλουμε μουσικά και διατηρώντας ελπίζουμε την ίδια αγάπη για τη δημιουργία να γίνουμε μια παρέα μεσηλίκων που μαζεύονται και απλά παίζουν μουσική.

Σε ποιον μεγάλο καλλιτέχνη θα θέλατε να κάνετε opening act , τόσο σε ξένο όσο και σε Ελληνα?

Θα απαντούσαμε στον Παύλο Σιδηρόπουλο αν ο πρίγκηπας του ελληνικού ρόκ ήταν εν ζωή. Ρεαλιστικά απαντώντας όμως θα ήταν μεγάλη τιμή για εμάς να συνυπάρξουμε μουσικά με τους Γ.Αγγελάκα , Π.Παυλίδη και τα Διάφανα κρίνα , που αποτέλεσαν και αποτελούν για εμάς πρότυπα τόσο σε επίπεδο μουσικό, όσο και σε επίπεδο θεώρησης της ίδιας της ζωής.
Από ξένους καλλιτέχνες τώρα αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα θα διαλέγαμε τους Guns And Roses γιατί πολύ απλά είναι η τελευταία μεγάλη μπάντα εν ενεργεία αν και θα προτιμούσαμε να βρεθούμε επί σκηνής με το αυθεντικό line up (slash , duff , mat , izzy , axl)

ΝΕΚΥΙΑ... Πολύ εμπνευσμένο όνομα συγκροτήματος! Θέλετε να μας πείτε πως αντιλαμβάνεστε εσείς την ερμηνεία της λεξης σε σχέση με τη μουσική σας?

H NEKYIA είναι η ραψωδία Λ΄ της Ομήρου Οδύσσειας. Περιγράφει την κάθοδο του Οδυσσέα στον Άδη με σκοπό να αποσπάσει τη συμβουλή του μάντη Τειρεσία, στη προσπάθεια του να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Ιθάκη. Η αλληγορική σημασία της Νέκυιας αφορά το εσωτερικό ταξίδι που κάνει ο κάθε άνθρωπος με στόχο την αυτογνωσία και την αυτοπραγμάτωση. Σε σχέση με τη μουσική μας τώρα, η μουσική αποτέλεσε για όλα τα μέλη της μπάντας σηματωρό στη ζωή μας , μια σταθερά πάνω στην οποία πάντοτε μπορούσαμε να βασιστούμε. Οι περισσότεροι από εμάς παρατήσαμε σπουδές , δουλειές και καριέρες για χάρη της. Αποτελεί το οξυγόνο μας η μουσική και είναι το μέσο που καθορίζει το ποιοι είμαστε. Μέσα από τα μονοπάτια της , σε μια διαφορετική «Νέκυια» μας οδήγησε σε αυτό που είμαστε σήμερα καλό ή κακό και μας έκανε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε πραγματικά.

Γνωρίζεστε από παλιά, είστε φίλοι, ή βρεθήκατε για το γκρουπ σας? Περνάτε ώρες μαζί εκτός των ωρών των ηχογραφήσεων/live σας?

Υπήρχε πάντοτε στους Νέκυια ένας βασικός πυρήνας από αποφοίτους της ένδοξης Ελληνογαλλικής Αγ.Παρασκευής (Π.Λυμπέρης , Γ.Ματάκιας , Κ.Φωκάς). Σε αυτούς προστέθηκαν μέσα από απίστευτες, σχεδόν καρμικές συναντήσεις - συμπτώσεις οι Ν. Χρήστου , Γ.Λιγνός και το γλυκό έδεσε με κάτι από Θεσσαλονίκη (Β.Καμπάνταης). Πραγματικά η μπάντα δε αποτελείται από μουσικούς σεσιονάδες , είναι πάνω από όλα μια παρέα φίλων που περνάει πολλές ώρες μαζί.

Τι ετοιμάζετε, έχετε κάποιες συναυλίες ήδη προγραμματισμένες?

Έχουμε γεμάτο πρόγραμμα. Την Παρασκευή 5 Μαΐου παίζουμε στο φεστιβάλ Δήμου Αγίας Παρασκευής και την ίδια μέρα λίγο αργότερα στο Ροντέο , 15 Μαΐου στο Lazy club στα Βριλήσσια , 29 του ίδιου μήνα στο Mike’s irish bar , 6 Ιουνίου στο After dark και μετά τη βαλίτσα μας στα χέρια και έχουμε σκοπό να κάνουμε όσες περισσότερες συναυλίες γίνεται παντού (νησιά, επαρχία).

Αντιμετωπίζετε τη μουσική ως εκτόνωση και διασκέδαση μόνο ή και ως ένα «εργαλείο» παιδείας;

Σίγουρα η μουσική αποτελεί μέσο διασκέδασης και εκτόνωσης από τη δύσκολη καθημερινότητα μας, όμως θεωρούμε ότι πραγματικά υποβιβάζεται αν μείνει μόνο εκεί, χάνει την πραγματική της ουσία , που δεν είναι άλλη από το να περνάει μηνύματα, να στηλιτεύει, να παίρνει θέση στα μεγάλα προβλήματα κοινωνικά και ατομικά καλλιτέχνης και ο μουσικός κατ’ επέκταση έχει στα χέρια του ένα εργαλείο παιδείας. Οφείλει να παίρνει θέση , οφείλει να στρατεύεται σε κάποιο σκοπό , να αντιτίθεται στα κακώς κείμενα. Μόνο έτσι η μουσική εξυψώνεται και οικειώνεται τον πραγματικό της ρόλο και σκοπό.

Ποιες είναι οι συνειδητές σας επιρροές στη μουσική?

Πολλές επιρροές και διαφορετικές: Κλασσική και κινηματογραφική μουσική, punk, rock, dark, funk, new wave, grunge, jazz, progressive, metal, ρεμπέτικα και έντεχνα λαικά. Αν θέλαμε να ξεχωρίσουμε κάποιες μπάντες ή καλιτέχνες που αποτέλεσαν για εμάς έμπνευση, τότε πρεπει οπωσδήποτε να αναφέρουμε τους : Π.Σιδηρόπουλο, Τρύπες , Ξύλινα σπαθιά και Διάφανα Κρίνα από την εγχώρια σκηνή και από ξένους καλλιτέχνες Doors , Clash , Nirvana , Guns and roses , Pink Floyd , Red Hot Chili Ppepers , Led Zeppelin , sex pistols κ.α.

Έχετε υποθετικά την τιμή να βάλετε σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας ένα άλμπουμ να ακούσουν όλα τα παιδιά. Ποια θα ήταν αυτή η επιλογή του καθένα σας ξεχωριστά?

Π.ΛΥΜΕΡΗΣ (Στίχοι, φωνή): Θα διάλεγα το ΕΝ λευκώ του Π.Σιδηρόπουλου , γιατί εκτός του ότι αποτέλεσε για μένα ορόσημο μουσικά και με έκανε να αγαπήσω και να πιστέψω το ελληνικό ρόκ , θεωρώ ότι είναι δίσκος που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Είναι η απελπισμένη κραυγή αποτροπής ενός χρήστη που πάλεψε με τα ναρκωτικά έστω κι αν έχασε τη μάχη στο τέλος. Είναι ένας δίσκος κόλαφος κατά των ουσιών διανθισμένος από εκπληκτική μουσική και την μοναδική φωνή - ερμηνεία του Παύλου. Συμπερασματικά θα έλεγα εν κατακλείδι ότι είναι ένα στρατευμένο και αληθινό συνάμα άλμπουμ που περνάει ένα σπουδαίο κοινωνικό μήνυμα. Τα ναρκωτικά είναι ένας μύθος σε εκμηδενίζουν.

Γ.ΜΑΤΑΚΙΑΣ(κιθάρα - ενορχήστρωση): Ο δίσκος που θα έβαζα να ακουστεί στα σχολεία είναι το «Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι» του συγκροτήματος «ΤΡΥΠΕΣ». Επιλέγω αυτόν το δίσκο και κυρίως αυτή την μπάντα, επειδή λόγω της μουσικής της και των καυστικών τους στίχων, αποτελεί για μένα μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές μπάντες. Σε αυτόν το δίσκο μου αρέσουν κυρίως η εναλλαγή των μουσικών θεμάτων καθώς και ο ποιητικός τρόπος με τον οποίο ο τραγουδιστής, Γ. Αγγελάκας, διαχειρίζεται τους στίχους του. Η μπάντα μουσικά βρίσκεται στο απόγειό της, δίνοντας μαθήματα καθαρού και εμπνευσμένου ρόκ... Δυνατές κιθάρες, μελωδικό μπάσο, τέλεια περάσματα στα τύμπανα και μια καλοστημένη παραγωγή σε συνδυασμό με το θυμό, το παράπονο, την αγωνία και τη χαρά, συνθέτουν ένα άρτιο αποτέλεσμα..

Κ.ΦΩΚΑΣ(Κρουστά - τύμπανα) : Θα έλεγα τo άλμπουμ "use your illusion 2" των guns and roses. Περιέχει τραγούδια σταθμούς στη rock μουσική, τραγούδια που κατακλίζονται απο ενέργεια και συναισθήματα και αιχμαλωτίζουν από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον του ακροατή. Civil war, 15 years, locomotive, so fine, estranged και you could be mine είναι μερικά μόνο από τα κομμάτια αυτού του ιστορικού άλμπουμ, από ένα συγκρότημα που αναμφίβολα έχει γράψει πολλές σελίδες στο βιβλίο της rock ιστορίας...

Ν.ΧΡΗΣΤΟΥ (Κιθάρα): Θα επέλεγα την ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν "ΗΡΩΙΚΗ". Σήμερα τα ακούσματα των νέων περιορίζονται κατά πλειοψηφία στα σκουπίδια που προωθεί η βιομηχανία της μουσικής , κατά συνέπεια θεωρώ κρίσιμο το να υπάρχει η δυνατότητα να έρθει κανείς σε επαφή με την τέχνη της μουσικής δημιουργίας και έκφρασης , έτσι ώστε σιγά - σιγά να μπορέσει να διαμορφώσει κριτήρια που θα οδηγήσουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας...Στο κάτω - κάτω ο σκοπός της μουσικής είναι η τέρψη της και η συμφωνία αυτή δημιουργεί συναισθήματα ασύγκριτα με τα εβδομαδιαία τραγουδάκια της σειράς και πολύ πλουσιότερα από 20 αριστουργηματικά άλμπουμ της ρόκ.

Γ.ΛΙΓΝΟΣ (Πλήκτρα - programing): Santana «Supernatural». Από τις καλύτερες ποπ ρόκ παραγωγές της γενιάς μας . Ένα πολύ καλό reference που πρέπει να ακούσει ο καθένας που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική. Τραγούδια όπως το «Put Your Lights On» - (featuring Everlast) πραγματικά αγγίζουν και τους πιο ψυχρούς χαρακτήρες.. ένας δίσκος αναφοράς που δικαίως κέρδισε 9 Grammy.

Β.ΚΑΜΠΑΝΤΑΗΣ(Μπάσο) : And the oscar goes to Led zeppelin ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο "Led Zeppeling"! Γιατί είναι η μπάντα που έδωσε την μεγαλύτερη ώθηση στην ροκ σκηνή από την πρώτη της δισκογραφική δουλεία! εξαιρετικά ταλαντούχοι μουσικοί και ειδικά ο plant θα έλεγα ότι είναι η πρώτη φορά που ανθρώπινη φωνή δίνει τέτοια έκταση και τέτοιο μεγαλείο στο τραγούδι 'Babe I'm Gonna Leave You' .. Τραυλίζει, ουρλιάζει, φωνάζει, διστάζει, κλαίει τα πάντα! Βαρύ, αιχμηρό, στομφώδες, σκληρό, ασυμβίβαστο για την εποχή του, διαχρονικό και ιδανικό για να μπολιάσει τους νέους στη Ροκ μουσική και στην Ροκ ιδεολογία! Κeep Rocking!