Μία από τις ωραιότερες όπερες του διεθνούς λυρικού ρεπερτορίου και τις πλέον δημοφιλείς, την "Μαντάμ Μπατερφλάι" του Τζάκομο Πουτσίνι, ανεβάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή στις 11 Μαρτίου.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα του τρόπου δουλειάς του Πουτσίνι. Το λιμπρέτο βασίστηκε στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ντέιβιντ Μπελάσκο που ήταν εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα και, το 1900, παιζόταν με μεγάλη επιτυχία στο Λονδίνο. Ο Πουτσίνι αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία της όπερας, αφού διαπίστωσε ότι το έργο διέθετε σαφήνεια των δραματουργικών καταστάσεων, που οποιοσδήποτε θεατής μπορούσε να αντιληφθεί ακόμη κι αν δεν καταλάβαινε τη γλώσσα του κειμένου.
Σαν θεατρικό έργο, η Μαντάμ Μπατερφλάι είχε ένα σύντομο τέλος, όμως σαν όπερα έμεινε αθάνατη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πουτσίνι, πριν να προχωρήσει στη μουσική απόδοση της ατμόσφαιρας και των ρόλων του έργου, μελέτησε τα ιαπωνικά ήθη κι έθιμα, συμβουλεύτηκε βιβλία, άκουσε δίσκους ιαπωνικής, λαϊκής μουσικής.

Η πρεμιέρα της όπερας δόθηκε στη Σκάλα του Μιλάνου στις 17 Φεβρουαρίου 1904. Η αποτυχία της αποτέλεσε τραυματική εμπειρία για τον Πουτσίνι, που δεν επουλώθηκε ποτέ. Τρεις μήνες αργότερα η όπερα σημείωσε πραγματικό θρίαμβο στη Μπρέσια, όπου παρουσιάστηκε, ενώ η παράσταση του Λονδίνου, λίγο αργότερα, με την Έμι Νταστίν και τον Ενρίκο Καρούζο, της έδωσε το διεθνές της διαβατήριο.

Η υπόθεση του έργου παρουσιάζει μια ιστορία που συνέβη πραγματικά:
Ο Αμερικανός υποπλοίαρχος Πίνκερτον παντρεύεται τη μικρή γκέισα. Τσο Τσο Σαν που όλοι ονομάζουν Μπατερφλάι, με τη λογική ότι, όπου κι αν βρίσκεται, θέλει να γλεντάει τη ζωή του. Μετά από λίγο, επιστρέφει στην πατρίδα και στις υποχρεώσεις του και η Μπατερφλάι μένει μόνη στην Ιαπωνία, όπου μεγαλώνει το παιδί που απέκτησε από το γάμο της με τον Πίνκερτον και τον περιμένει να γυρίσει. Μετά από τρία χρόνια ο Πίνκερτον έρχεται στην Ιαπωνία με την Αμερικανίδα σύζυγό του με σκοπό να πάρει το παιδί. Όταν η Μπατερφλάι αντιλαμβάνεται τις προθέσεις του δένει τα μάτια του παιδιού και αυτοκτονεί με το ίδιο μαχαίρι που είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας της.

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός και, για ορισμένες παραστάσεις, Αλέξης Αγραφιώτης
Σκηνοθεσία- σκηνικά: Νίκος Πετρόπουλος
Διεύθυνση χορωδίας: Μαίρη Κωνσταντινίδη
Κινησιολογία: Φάουστα Ματσουκέλι
Φωτισμοί: Νίκος Πετρόπουλος- Γιάννης Θεοδωρίδης

Το ρόλο της Μπατερφλάι ερμηνεύουν, διαδοχικά, οι Μαρούσα Ξυνή και Αντονία Τσιφρόνε, της Σουζούκι οι Βικτώρια Μαιφάτοβα και η Βαρβάρα Τσαμπαλή, του Πίνκερτον οι Ζάχος Τερζάκης και Εμίλ Ιβάνοφ, του Σάρπλες οι Ανδρέας Κουλουμπής και Δημήτρης Τηλιακός, του Γκόρο οι Κωνσταντίνος Παλιατσάρας και Φίλιππος Δελατόλλας κ.α.

Παραστάσεις: 11, 12, 13, 15, 16, 18, 19, 20 Μαρτίου