Στο Αγγέλων Βήμα παρουσιάζεται η έκθεση «Movement and Memory» στο πλαίσιο του Athens Photo Festival 2008. Η έκθεση αυτή, που αποτελεί τη συμμετοχή της Fotogalerie Wien στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, προσεγγίζει το θέμα του υπαρξιακού προσανατολισμού της γυναικείας φύσης από τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Η Anja Manfredi αναλύει στο έργο της τη συμπεριφορά της γλώσσας του σώματος, της κίνησης, της χειρονομίας, της ιεροτελεστίας και της πόζας στο θέατρο, στο χορό, στο παιχνίδι και στην καθημερινότητα. Πρόσφατα εντρυφεί πάνω σε μια σειρά σχετικά με τη χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν, η σύγχρονη χορογραφία της οποίας περιέχει νύξεις σχετικά με τον Αρχαίο Ελληνικό χορό και θέατρο, με την ελεύθερη κίνηση του σώματος, τα λυτά ρούχα και το Αρχαίο Ελληνικό ιδεώδες του ωραίου. Σε άλλη σειρά χρησιμοποιεί τη μάσκα ως αναφορά στην παράδοση του Αρχαίου Ελληνικού θεάτρου, με τη μάσκα να παρουσιάζεται ως σύμβολο της απο-υποκειμενοποίησης των ανθρώπων.

Τα κολλάζ της Elfriede Mejchar αμφισβητούν και αντικατοπτρίζουν τις τακτικές που ακολουθούν διαφημίσεις σε περιοδικά, που εστιάζουν στην ομορφιά, τη νιότη και τον πλούτο. Αυτή η ψευδής εικόνα του κόσμου μας δε χρησιμοποιείται για να προωθήσει ένα προϊόν, αλλά αντανακλά επίσης τον μηχανισμό της ταυτοποίησης που υπόσχεται τύχη, έρωτα και σεξ εφόσον κανείς συσχετίζεται με το μοντέλο πρότυπο.
Με πνευματώδη αισθητική, τα φανταχτερά κολλάζ της Mejchar ρίχνουν μια ματιά στο ουσιώδες: Το θάρρος που απαιτείται για να έρθει κανείς σε ρήξη με την επιβολή ιδεωδών ομορφιάς. Ακόμη και κατά την ελληνική αρχαιότητα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αντεπεξέλθει κανείς στα κριτήρια του κάλλους.
Ο Έλληνας πρώτος διερωτήθηκε διεξοδικά για το τί εστί Κάλλος. Ένα από τα κριτήρια ομορφιάς ήταν η συμμετρία που ακόμα και στις μέρες μας αποκαλείται κλασσική ομορφιά. Το λευκό δέρμα, τα ξανθιά μαλλιά, τα κόκκινα χείλη ήταν όλα απαραίτητα. Για να τα πετύχουν δρούσαν με αρκετά δηλητηριώδης χημικές ουσίες.

Η βιντεοπροβολή της Judith Pichlmüller αναδεικνύει εκείνες τις ψυχοσωματικά βαρυσήμαντες στιγμές όπου έρχεται κανείς αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Τα τραυματικά επεισόδια της ζωής, όπως ο θάνατος, η λύπη, η μοναξιά και τα συντετριμμένα συναισθήματα δεν μπορούν να αγνοούνται στο διηνεκές.
Σε τέτοιες στιγμής σαφήνειας και αποδοχής των σκοτεινών συναισθημάτων, εισέρχεται η σιωπή και το σώμα αντιδρά. Η μυθολογία έχει αμέτρητα παραδείγματα δυνατών γυναικών που βλέπουν την αλήθεια αλλά που συνεχίζουν να μην εισακούονται. Η Μήδεια (στην παλαιότερη εκδοχή έχει δυνάμεις θεραπευτή και είναι γεμάτη αυτοπεποίθηση), η Πυθία (που είναι μάντισσα και ιέρεια) και πάνω απ' όλα η ιστορία της Κασσάνδρας, που καταράστηκε να αντιλαμβάνεται αλλά να μην εμπιστεύεται η κοινωνία τα λόγια της. Όλες προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα που ορθώθηκε μπροστά τους, αλλά κανείς άλλος δεν ήταν διατεθειμένος να την αντιμετωπίσει. Το γεγονός αυτό αλλάζει και επηρεάζει την ιστορία.
Το να βλέπει κανείς καθάρια απαιτεί παρρησία. Η ελληνική μυθολογία εξιστορεί θρύλους για άνδρες που είναι ήρωες, ενώ οι ηρωίδες δέχονται πολύ λιγότερη προσοχή. ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ.

Anja Manfredi (ΑT), Elfriede Mejchar (AT), Judith Pichlmüller (AT), Movement and memory
Επιμέλεια: Susanne Gamauf (AT) με τη συνεργασία της Fotogalerie Wien (ΑΤ) και την υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας στην Αθήνα,
Πότε: Τε 5/11 ? Κυ 30/11
Εγκαίνια: Tε 5/11, 20:00
Καθημερινά: 18:00-22:00
Που: Αγγέλων Βήμα: Σατωβριάνδου 36, 104 32 Αθήνα