Είδαμε τον «Βάσο και τη Βιβή» από τη Συντεχνία του Γέλιου

09.11.2016
Τον Βάσο και τη Βιβή, το έργο του Φόλκερ Λούντβιγκ και του χειραφετημένου θεάτρου για παιδιά (Grips) είδαμε στο θέατρο Τζένη Καρέζη και για ακόμη μία φορά γοητευτήκαμε από την ευαισθησία και τον απόλυτο σεβασμό στο παιδικό κοινό που χαρακτηρίζει τη θεατρική ομάδα Συντεχνία του Γέλιου.

Η σκηνοθετική ματιά των Γιώργου Παλουμπή και Βασίλη Κουλακάνι «βλέπει» την καθημερινότητα απλά και καθαρά μέσα από τα μάτια των παιδιών και χωρίς ίχνος διδακτισμού διεισδύει στην ψυχοσύνθεσή τους με τρόπο που τα παιδιά βλέπουν στους ήρωες τους ίδιους τους εαυτούς τους. Έτσι, οι επί σκηνής καταστάσεις από την καθημερινότητα της οικογένειας του Βάσου και της Βιβής, καθώς και γνώριμες ατάκες και αντιδράσεις ανηλίκων και ενηλίκων μέσα και έξω από το σπίτι, παίρνουν άλλες διαστάσεις και λειτουργούν ανακουφιστικά και σχεδόν θεραπευτικά μέσα τους. Παράλληλα, η αστείρευτη έμπνευση των παιδιών στο παιχνίδι, η αδελφική σχέση, ο ρόλος του μεγαλύτερου αδελφού, η μονογονεϊκή οικογένεια, η φιλία, η αντιμετώπιση κάθε είδους φόβου (αυτού για το σκοτάδι, την εγκατάλειψη, ακόμη και το άγχος του σχολείου) και κυρίως το γεγονός ότι η ουσία της ζωής βρίσκεται πολύ μακριά από την τηλεόραση και τα τάμπλετ, αποτελούν τα βασικά μηνύματα της παράστασης που περνούν στα παιδιά με πολύ όμορφο τρόπο.

Ολοι οι ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό (Θάνος Αλεξίου, Ιωάννα Λέκκα, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Δάφνη Δαυίδ, Κωνσταντίνος Γόγουλος) ως μικροί και μεγάλοι πρωταγωνιστές της ιστορίας, ενώ καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η μουσική του Σπύρου Γραμμένου που εναρμονίστηκε απόλυτα με την παράσταση.

Αξίζει να δει κάποιος τον Βάσο και τη Βιβή; Θα λέγαμε πως επιβάλλεται να πάτε με τα παιδιά σας. Η παράσταση αυτή είναι είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες επιλογές της φετινής σεζόν, καθώς καταπιάνεται με ξεχωριστή ευαισθησία με τα θέματα που απασχολούν τα παιδιά μέσω μιας ιδιαίτερα ευχάριστης ιστορίας.

Γεωργία Οικονόμου

[email protected]