Ζόλα
Φιλόδοξη. Αποφασισμένη. Σατανική. Μαύρη. Τραγουδάει τα μπλουζ. Ονειρεύεται να γίνει η επόμενη Έττα Τζέιμς.
Τζέικομπ Κυνικός | Νίκολας Καλόβολος | Άλεξ Εκκεντρικός | Πίτερ Γόης | Μαρκ Λογικός |
Λευκοί. Συναντήθηκαν στο οικοτροφείο, όπου έστελναν τα πλουσιόπαιδα. Τους ένωσαν παιδιάστικες φάρσες. Τους έδεσε ένα ανομολόγητο μυστικό.
Η Ζόλα ξέρει το μυστικό. Ο Μαρκ κρέμεται από το μικρό της δαχτυλάκι. Μια ιστορία έρωτα και παράνοιας γεμάτη τζαζ, κρυφά μυστικά, βουντού και θάνατο. Μια ιστορία εκδίκησης.
Η ΛΙΛΛΥ ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗ αυτοσυστήνεται:
Γεννήθηκα την 5η μέρα του Γενάρη, ημέρα Πέμπτη. Μόνο το 1984 μου τα χάλασε για να έχω το σερί στο 5, αλλά εξακολουθεί να είναι το τυχερό μου νούμερο. Δεν έγινα μπαλαρίνα, δεν έγινα ηθοποιός και δεν έγινα τραγουδίστρια. Αποφάσισα να γίνω όλα μαζί και πολλά περισσότερα στην τρικυμιώδη ηλικία των 15, που με το ζόρι –η αλήθεια είναι– θυμόμουν κατά πού έπεφτε το σχολείο μου (γεια σας παλιοί μου καθηγητές!), αλλά τα μυθιστορήματα τα κατάπινα σαν στραγάλια. Θήτευσα σε εκδότες, σε περιοδικά ως βιβλιοκριτικός και ξεπέρασα το stage fright μου παρουσιάζοντας άλλους συγγραφείς σε εκδηλώσεις.Το «Χωρίς Σκηνή» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα και διαδραματίζεται στο Παρίσι του 1930.«Ο Διάβολος τραγουδούσε τα μπλουζ» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά μου. Έπειτα από ώριμη σκέψη συνειδητοποίησα ότι είμαι τελικά συγγραφέας-time traveler και θα είναι κρίμα να μην το αξιοποιήσω, κι έτσι, προς το παρόν, ό,τι έχω γράψει και είναι υπό έκδοση, αφορά άλλη χώρα, άλλη εποχή. Έχω 4 γατιά και με το ζόρι συγκρατούμαι να μην πάρω άλλο, μισώ τις δίαιτες κι όλο κάνω, αγαπώ τη Λάνα Ντελ Ρέι και την Τέιλορ Σουίφτ (το έχει καταλάβει όλη η γειτονιά των Εξαρχείων και του Δουβλίνου) και το καλύτερό μου μέρος της ημέρας είναι στον καναπέ με ένα κομμάτι πίτσα και να παρακολουθώ talent shows με τον άντρα μου. Κι όταν γράφω μπορεί να γίνω λίγο απότομη, να με συγχωράτε.
