Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί: Η Πιττακή επιστρέφει στο Τέχνης μετά από 15 χρόνια

10.02.2016

Το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει το αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Νορβηγού, «ένας δραματικός επίλογος» όπως προφητικά τον χαρακτήρισε ο ίδιος, σε μια παράσταση που σηματοδοτεί την επιστροφή της Ρένης Πιττακή στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης ύστερα από 15 χρόνια και την συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη της εμφάνιση στον ίδιο χώρο.

Ο Ίψεν στο τελευταίο του έργο επιχειρεί να αναδομήσει μια ολόκληρη θέση και θέαση της ζωής και του έργου του, με έναν κείμενο που διαρκώς ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Σε έναν τόπο παραθερισμού πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το ‘θάνατο’ (το θάνατο του εαυτού, το θάνατο των ιδιοτήτων, το θάνατο της νιότης) και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι από ‘μεγάλες ιδέες’, από εμπόδια, από τρόμους και αγκυλώσεις.

Η παράσταση επιχειρεί μέσα από πέντε διαφορετικές οπτικές και πέντε διαφορετικές γενιές ηθοποιών να θέσει το ζήτημα της συνέχειας και της αποδοχής της ‘φύσης’ της ανθρώπινης ύπαρξης και την απαλλαγή από εγκλωβιστικούς και εθελούσιους ‘προσωπικούς θανάτους’. Στην αιώνια μάχη ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή, ο Ίψεν θέτει ως σκοπό το ζήτημα της εκπλήρωσης, μιλώντας για τη σκληρή συνειδητοποίηση της στιγμής εκείνης που το «όταν» καθίσταται επείγον και κρίσιμο και το «κάποτε» γίνεται επιτακτικά «τώρα».

«Το να γράφει κανείς είναι σαν να δικάζει τον εαυτό του» είπε κάποτε ο συγγραφέας. Εδώ το πραγματοποιεί στον ύψιστο βαθμό.

Κείμενο: Ερρίκος Ίψεν

Μετάφραση: Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου

Ηχητική Δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός

Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου

Βοηθός Ενδυματολόγου: Βασιλική Σουρρή

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου