Roadtrip: Πήγαμε μία τρελή βόλτα στις ζωές των... άλλων

25.09.2015
«Μέσα σε τέσσερα αυτοκίνητα εν κινήσει, ηθοποιοί- οδηγοί και θεατές- συνεπιβάτες γίνονται “ένα”, συμπληρώνοντας το “κάδρο” μιας ζωής, που κανείς τους δεν έχει φανταστεί. Μια παράσταση-εμπειρία για όσους δε θέλουν να μένουν θεατές!» Αυτό διάβασα στο δελτίο τύπου του Roadtrip και Σάββατο βράδυ πήγα στον Κινητήρα με μεγάλη απορία και ένα μικρό δισταγμό για το τι πρόκειται να δω.

Τελικά, το Roadtrip αποδείχθηκε μία εξαιρετικά καλοκουρδισμένη θεατρική performance, που σε κερδίζει αμέσως με τη φρεσκάδα και το κέφι όλων των συντελεστών της (παίζουν οι Κύνθια Βουκουβαλίδου, Αστέρης Κρικώνης, Δημήτρης Λιόλιος, Θοδωρής Σμέρος, Έλενα Τυρέα, σκηνοθετεί η Βιολέτα Γύρα) και σε κάνει συμμέτοχο στις ιστορίες της θέλοντας και μη. Γιατί με το που μπεις στο αυτοκίνητο μαζί με την υπόλοιπη «ομάδα» θεατών, ξεχνάς το όνομα που είχες και γίνεσαι κάποιος άλλος.

Γίνεσαι συμμαθητής σ΄ένα σχολικό reunion και καθώς ακούς στη διαπασών το «It’s raining men» στο δρόμο για το «Βινύλιο», μαθαίνεις τα νέα των συμμαθητών σου, αλλά και τα προβλήματα που περνά η χαμένη γεροντοκόρη «κολλητή» σου με τον πατέρα της….

Η πόρτα ξανανοίγει σε λίγο και ξαφνικά γίνεσαι συνοδός της τέφρας της μητέρας ενός μικροβιοφοβικού, σχεδόν ψυχωτικού συναδέλφου σου που έχει τα δικά του προβλήματα και «κόλλημα» με τις… λακκούβες.

Γίνεσαι όμως και …ξαδελφάκι και με μια ρακή στο χέρι συνοδεύεις τον τρελό Ναξιώτη Μανωλιό στο μαιευτήριο Ελενα για να «γνωρίσει» τον γιο του! Σταματας και στη μέση του δρόμου, γιατί ένας νεαρός με πατίνι πιάνεται από το αυτοκίνητό, και γίνεσαι το επίκεντρο της γειτονιάς όσο εκείνος φωνάζει πως κάπου υπάρχει βόμβα! Είσαι όμως και στο πλάι του στο άκουσμα του θανάτου του πατέρα του… του δεσπότη του, όπως τον αποκαλούσε

Τέλος, γίνεσαι συνεργός σε φόνο ενός άτακτου συζύγου. Φοράς ακόμη και γάντια προκειμένου να μην αφήσεις αποτυπώματα και ψάχνεις πίσω από τον Λουμπαρδιάρη μέρος να εξαφανίσεις το… πτώμα.

Καθοριστικός και νευραλγικός ο ρόλος του Δημήτρη Λιόλιου που με το μηχανάκι του ξαπόσταινε στο αυτοκίνητό μας, «πετάγοντας» διαρκώς έξυπνα φιλοσοφικά tips. Αποκορύφωμα όλων; Το συμπέρασμα πως ο πρώτος motherfucker της ιστορίας ήταν ο Οιδίποδας!

Και στο τέλος, όλη αυτή η αποσπασματικότητα των σπονδυλωτών ιστοριών έρχεται και… δένει σ΄ένα μεγάλο πάρκινγκ κάπου κοντά στην Ακρόπολη. Εκεί, έξω από το αυτοκίνητο πια, γίνεσαι μάρτυρας της ζωής του διπλανού σου, συνειδητοποιείς τη ματαιότητα και τη λεπτή γραμμή που χωρίζει τα δίπολα θανάτου και ζωής. Xoρεύεις μαζί με θεατές και ηθοποιούς έναν ελληνικό παραδοσιακό χορό "ζωής" και τελικά γίνεσαι και πάλι παιδί επιβιβαζόμενος σ΄ ένα κίτρινο σχολικό λεωφορείο, κρατώντας ένα μικρό παιδικό αυτοκινητάκι στο χέρι. Είναι η στιγμή που το δικό σου Roadtrip αρχίζει...

Το ξέρω πως οι απορίες σας για την παράσταση αυτή είναι πολλές, μόνο όμως αν επιλέξετε να ζήσετε αυτήν την ξεχωριστή εμπειρία θα έχετε τις απαντήσεις σας….

Γεωργία Οικονόμου
[email protected]