Στο W Memorabilia η τραγική ηρωίδα (Φαίδρα) γίνεται το πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο διερευνώνται αντιθετικές και αντικρουόμενες όψεις της γυναικείας φύσης: πειθήνια σύζυγος και τιμωρός της απιστίας, στοργική μητέρα και απεγνωσμένη βρεφοκτόνος.
Με γνώμονα το έντονα θεατρικό στοιχείο, η Λίντα Καπετανέα επιχειρεί ένα ψυχογράφημα με τη γλώσσα της κίνησης με οδηγό την ορμητικότητα της μουσικής και την ανυπότακτη σωματική ενέργεια.
Εμείς μιλήσαμε μαζί τους και μάθαμε τα πάντα για την ομάδα τους,αλλά και για την επικείμενη συνεργασία τους με τον Ακράμ Καν.
Στα 9 χρόνια που δραστηριοποιείστε ως RootlessRoot έχετε προσφέρει σπουδαίες παραστάσεις στο κοινό. Ποια θα ξεχωρίζατε;
Κάθε παράστασή μας οδηγεί στην επόμενη και όλες μαζί ασκούν επιρροή στην μεθεπόμενη. Δημιουργείται κάπως έτσι μία αλυσίδα ανάπτυξης, με τα πάνω και τα κάτω της. Έτσι, ακόμη και αν διάλεγα μία, αυτή που μου αρέσει περισσότερο δηλαδή, αυτή θα αποτελούσε μία προηγούμενη εμπειρία/παράσταση που θα μας επέτρεπε να προχωρήσουμε παραπάνω στην έρευνα. Κάποιες φορές θυμάσαι και αισθάνεσαι καλά για μία παράσταση, επειδή η δημιουργική ομάδα ήταν πολύ καλή και η συνεργασία άψογη. Κάποια άλλη φορά απλώς λατρεύεις μία παράσταση, επειδή το κοινό τρελάθηκε μ΄αυτή. Την επόμενη μπορεί να τη μισήσεις, όμως όλοι οι κριτικοί μπορεί να την αποθεώσουν. Υπάρχει και άλλη μία για την οποία χάνεις δέκα χρόνια από τη ζωή σου, αλλά δεν μετανιώνεις λεπτό γι αυτό. Και μία άλλη που θέλεις να... πάρεις διαζύγιο, ή να σταματήσεις να δημιουργείς. Για όλες αυτές τις όμορφες ή άσχημες στιγμές πρέπει να αισθάνεσαι ευγνώμων διότι αυτό, είναι ακριβώς αυτό που είναι, μία μείξη από ολοκληρωτική τρέλα, υστερία, αγάπη και σύγχυση.
Σκεφτήκατε ποτέ να σταματήσετε; Πώς είναι να ταξιδεύετε ασταμάτητα;
Σκεφτόμαστε και συζητάμε να τα παρατήσουμε όλη την ώρα. Το γεγονός όμως πως εξακολουθούμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: Είτε είμαστε τελείως ανόητοι είτε δεν υπάρχει για εμάς άλλη διέξοδος. Πάντοτε, όταν λέμε να σταματήσουμε, κάποιος μας δίνει μία κλωτσιά από πίσω και μας σπρώχνει στον γκρεμό σε ελεύθερη πτώση. Και αυτή η κλωτσιά μπορεί να έχει διάφορες φόρμες, όπως κοπλιμέντο, προσβολή, ακόμη και μία προσφορά να δημιουργήσουμε ή μία ακαταμάχητη ανάγκη να συζητήσουμε τι είναι αυτό που μας διαλύει εσωτερικά και μας απασχολεί. Και το ταξίδι είναι ένα μέρος αυτής της υπέροχης περιπλάνησης, όπου απολαμβάνουμε βρώμικες τουαλέτες και απαίσιο φαγητό και το πιο ακριβό νερό που μπορούμε να αγοράσουμε. Και μέχρι τώρα έχουμε γίνει ειδικοί στο να βρίσκουμε τρόπους να κοιμηθούμε στις στενές αεροπορικές θέσεις. Αν κάποιος θέλει να του παρέχουμε συμβουλές, μπορούμε να του δώσουμε ατέλειωτες οδηγίες.
Τι θέλετε να πάρει ο θεατής μαζί του με το W Memorabilia;
Θέλουμε να πασχίσει να διαβάσει τα ωμά σύμβολα και την ακατέργαστη γλώσσα που χρησιμοποιούμε, αλλά να απολαύσουν το άγνωστο και το άπιαστο. Έτσι θα μπορέσει να γίνει πιο ανεκτικός σε πράγματα που δεν είμαστε αρκετά συνηθισμένοι…
Έχετε δουλέψει με σπουδαίους καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο. Μετά τον John Parish, η νέα σας συνεργασία είναι με τον Ακραμ Καν;
Ναι, συνεργαζόμαστε πάνω στο σόλο του που έχει τίτλο «Desh» και γι΄αυτό έχουμε πολύ στενή επαφή, συζητώντας γύρω από την οικογενειακή ζωή, την τέχνη και τα μελλοντικά σχέδια. Οι εμφανίσεις μας στο Sadler’s Wells, όπου θα χορέψουμε μαζί, είναι ένα σπουδαίο γεγονός όπου μπορούμε να παρουσιάσουμε μπροστά στο κοινό τις ζωντανές και ερεθιστικές συζητήσεις που κάνουμε στην προσωπική μας ζωή. Κάνουμε μαζί πολλά αστεία, περνάμε πολύ καλά, ο Ακράμ λέει πως είμαστε τρελοί, και πως αυτός προφανώς είναι ένας από τους λόγους που μένουμε μαζί σαν φίλοι και συνεργάτες,Είναι πραγματικά ένας σπουδαίος άνδρας, πάντα μας υποστηρίζει και μας δίνει τα εύσημα για ότι έχουμε κάνει μαζί του…
Είστε ζευγάρι στη ζωή. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να δουλεύετε μαζί;
Απίστευτα δύσκολο x2, όμως ακόμη αγαπιόμαστε μ’ έναν περίεργο τρόπο που ακόμη και σε εμάς είναι δύσκολο να το περιγράψουμε…
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Να προσφέρουμε στην κοινωνία και να επενδύσουμε σε δημιουργικό χρόνο με τους νέους ανθρώπους. Αυτοί άλλωστε είναι η ελπίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον….
Γεωργία Οικονόμου
[email protected]
