Πέννυ Μπαλτατζή: «Να ζούμε την κάθε στιγμή ΤΩΡΑ, σαν να είναι η τελευταία!»

31.10.2014
Λίγο πριν την εμφάνισή τους στο Tin Pan Alley όπου θα παίζουν με τις μουσικές που αγαπούν οι Penny & The Swingin' Cats μάς μιλούν για την καρμική αλλεργία, την έμπνευση, τους φόβους και τα πάθη!

Ανανεωμένοι, κεφάτοι, δημιουργικοί, με το πρώτο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ και με καλεσμένους – έκπληξη! Τι άλλο θέλουμε.. Οι αγαπημένες μας μουσικές γάτες - Penny & The Swingin' Cats - δεν είναι πια μόνο swing και rock n’ roll, αλλά είναι πάντα ρετρό.

Επτά επί σκηνής, με δύο κιθάρες στο κέντρο να σηκώνουν το βάρος και να δίνουν το στίγμα της μπάντας, ενίοτε και με … κόντρες, μία τρομπέτα, ένα τενόρο σαξόφωνο, ένα κοντραμπάσο, τύμπανα, ο Γιώργος Ζερβός, ανανεωμένος, δυναμικός αλλά πάντα rock n’ roll και η Πέννυ Μπαλτατζή, η leader ερμηνεύτρια του γκρουπ, λαμπερή και γοητευτική περισσότερο από ποτέ.

Τα πρώτα ακούσματα της Penny ήταν: Βέμπο, Καλογιάννης, Τσανακλίδου, Donna Summer, Barbara Streisand, Χατζιδάκις, Beatles και αγαπημένοι της καλλιτέχνες ο Angelo Debarre (gypsy κιθαρίστας), η Norah Jones, οι Buena Vista Social Club και ο Morricone. Οκ, λάτρεψε το «Only Lovers Left Alive» του Jim Jarmusch, τρελαίνεται για Tarantino, συγκινείται με Woody Allen, εκστασιάζεται με Tim Burton και η λίστα είναι μεγάλη... Δεν βλέπει τηλεόραση, είναι συνέχεια στι ίντερνετ!

Λίγο πριν τις εμφανίσεις τους η Πέννυ Μπαλτατζή νιαούρισε στο e-go και απάντησε σε μερικές... εύκολες ερωτησούλες!

Μερικοί το προτιμούν ρετρό και από ότι έχουμε δει στα live σας είναι πολλοί αυτοί! Τι αντιπροσωπεύει για εσάς το «ρετρό», η λέξη, η έννοια, η ατμόσφαιρα;

Ρετρό ... ρομαντισμός, κεριά αναμμένα σε μπρούντζινα κηροπήγια … μουσικές που σε ταξιδεύουν σε γρατζουνισμένα βινύλια, δαντέλες ... ευγένεια, ένα ζευγάρι που φιλιέται στη μέση του δρόμου, και ένα άλλο που περπατάει χέρι χέρι… Η θύμηση κάποιου παλιού γεγονότος με τη φρεσκάδα του σήμερα, μουσικές με σημερινή γεύση αλλά που αφήνουν μια επίγευση νοσταλγίας και παρελθοντικών εικόνων.


Μιλήστε μας για το νέο σας άλμπουμ και τη «Δεκάρα» - τι σημαίνει: «ένα κομμάτι που ξορκίζει το φευγιό»;

Το "εξωτικό χαρμάνι", που είναι και το όνομα του καινούριου δίσκου, είναι ένα "μπλέντ" από διάφορα στυλ. Σε αυτό δεν θα βρείτε μόνο σουϊνγκ κομμάτια, αλλά θα νιώσετε το παιχνίδι και το φλερτ με διάφορα είδη αγαπημένα μας. Οπως πιο ποπ επιρροές, λάτιν, ethiopics, μπλουζ, κάντρι.

Η δεκάρα είναι μια μπόσα νόβα που μιλάει για το φευγιό… Ναι! Πώς μπορούμε να βρούμε τη δύναμη μέσα μας να κρατήσουμε κάποιον και να του αποδείξουμε ότι μαζί μας δε θα βαρεθεί ποτέ. Μέχρι που αναφέρεται στο κομμάτι ότι και καρδιές έχω τρεις, να διαλέγεις όποια θες να μη βαρεθείς ποτέ!
Να σου πω την αλήθεια, δεν αναφέρομαι σ΄αυτούς που λένε το αντίο, αναφέρομαι σε αυτούς που έμειναν να περιμένουν.
Οταν είμαστε σ’ αυτή τη θέση, καλό είναι να ενεργοποιούμαστε, να αφυπνιζόμαστε, να ξορκίσουμε το φευγιό, ή το οποιοδήποτε φευγιό, κάνοντας τώρα το πρώτο βήμα!
Να αρχίσουμε να ζούμε την κάθε στιγμή ΤΩΡΑ, γιατί πραγματικά δεν ξέρουμε ποια θα είναι η τελευταία. Ετσι θα το ξορκίσουμε σίγουρα…


Κλασικά κλισέ ερώτηση – από πού προέρχεται το όνομα; Κάποια καρμική εμμονή με τις… γάτες;
Καρμική όχι, αλλεργική ναι! Εχω αλλεργία στις γάτες. Μη γελάτε, σας βλέπω! Το όνομα (γάτοι) μας το κόλλησε ο πρώτος ντράμερ της μπάντας. Τα υπόλοιπα, ευκόλως εννοούμενα.

Πώς έγινε η μετάβαση από τις (υπέροχες) διασκευές, σε δικό σας υλικό;
Είχα πράγματα στο μυαλό μου… Ηθελα να μπω στη διαδικασία δημιουργίας κομματιών και ήθελα να συμβεί αβίαστα. Ξεκίνησα να γράφω από το 2009, χωρίς να είμαι σίγουρη για αυτό που κάνω. Δεν ήξερα τη "γλώσσα". Ηταν κάτι πολύ καινούριο για μένα. Όμως έχει γίνει τρόπος ζωής και έκφρασης. Πολλές φορές αναγκαίος. Ετσι, δειλά δειλά αρχίσαμε να βάζουμε το δικό μας υλικό μέσα στο playlist. Στην αρχή ένα κομμάτι, μετά δεύτερο… Ετσι φτάσαμε και στο δεύτερο δίσκο.


Γράφετε κομμάτια αφιερωμένα σε πραγματικά πρόσωπα;
Φυσικά. Σε πραγματικά πρόσωπα, για πραγματικές αλλά και φανταστικές καταστάσεις, για πραγματικές επιθυμίες και όνειρα, για πραγματικούς φόβους και πάθη!


Από πού προέρχεται η έμπνευση όταν γύρω μας - λόγω κρίσης - υπάρχει διάχυτη… δυσαρέσκεια;
Από την ανάγκη να βρω μέσα σ’ αυτή τη μαυρίλα λίγο φως… Μέσα από το βούρκο αναδύεται ο λωτός. Ας μην το ξεχνάμε. Και φυσικά, όταν υπάρχει προβληματισμός, ο εσωτερικός μας κόσμος είναι πιο ευάλωτος (η λέξη ευάλωτος κρύβει μέσα της τη λέξη λωτός, καθόλου τυχαίο), και έχουμε την ανάγκη να λυτρωθούμε με κάποιον τρόπο. Η έμπνευση, να τη!




Πέρα από το στυλ σας… τι μουσικές ακούτε; Ποιοι καλλιτέχνες σας συναρπάζουν;
Παρά πολλές μουσικές. Μουσικές που σε κάνουν να αισθάνεσαι, να ξεσηκώνεσαι, να ταράζεται το "είναι" σου, οι μουσικές σου ανησυχίες...
Ολες τις καλές μουσικές δηλαδή!


Αν γράφατε μουσική για μια κινηματογραφική ταινία, και είχατε δυνατότητα επιλογής, ποιον σκηνοθέτη/ηθοποιό θα διαλέγατε;
Ταραντίνο… Γούντι Άλεν.

Είναι τελικά το να κάνεις αυτό που γουστάρεις, βασικό συστατικό για το εξωτικό χαρμάνι που λέγεται Επιτυχία;
Πολύ πιθανόν να λειτουργεί γενικότερα... Με μας δείχνει να πηγαίνει όμορφα προς το παρόν.

Επόμενα σχέδια
Να βγει με το καλό ο δίσκος και να έχουμε υπέροχες εμπειρίες στο TIN PAN ALLEY και στις παραστάσεις που θα πραγματοποιήσουμε στο χώρο του!

https://www.facebook.com/pennyandtheswingincats


Συνέντευξη: Χριστίνα Τσατσαράγκου