Οι εξαιρετικοί Μονωδοί της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Χάρης Ανδριανός, Δημήτρης Καβράκος, Βασιλική Καραγιάννη, Ειρήνη Καράγιαννη, Αντώνης Κορωναίος, Μαρία Μητσοπούλου, Δημήτρης Πλατανιάς και Γιάννης Χριστόπουλος, μαζί με τη Χορωδία και μέλη από την Ορχήστρα της ΕΛΣ ερμήνευσαν υπέροχες άριες και ντουέτα, διάσημα χορωδιακά από εμβληματικές όπερες του ρεπερτορίου, αλλά... στην ελληνική γλώσσα.

Έτσι, σε μια νοσταλγική αναφορά στο παρελθόν της ΕΛΣ, όπου ως το '70 όλα τα έργα όπερας παρουσιάζονταν στα ελληνικά, το "Una Voce poco fa" από τον Κουρέα της Σεβίλλης έγινε "Μια φωνή μες την καρδιά", το διάσημο χορωδιακό "Va pensiero" από τον «Ναμπούκκο» έγινε "Πέτα σκέψη χρυσόφτερη", η Χαμπανέρα από την Κάρμεν αποδόθηκε ως "Είν' ο έρωτας σαν πουλάκι", ενώ το διάσημο "Libiamo" από την Τραβιάτα, έγινε "Ας πιούμε, ας πιούμε και μες τα ποτήρια κάθ' ομορφιά θε' να βρούμε".

Με σκηνικό τον αρχαίο ναό και στο βάθος τον βράχο της Ακρόπολης, οι καλλιτέχνες της Λυρικής υπό την μουσική διεύθυνση του Αγαθάγγελου Γεωργακάτου γοήτευσαν το πολυπληθές -νεανικό στην πλειοψηφία του- κοινό επιτυγχάνοντας ένα ακόμα σημαντικό βήμα στην στρατηγική εξωστρέφειας του οργανισμού. Παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από τις όπερες: Κουρέας της Σεβίλλης του Ροσσίνι, Μαγικός αυλός του Μότσαρτ, Λουτσία ντι Λαμμερμούρ του Ντονιτσέττι, Ερνάνης, Ριγολέττος, Μάκμπεθ, Ναμπούκκο, Οθέλλος και Τραβιάτα του Βέρντι, Αλιείς Μαργαριταριών και Κάρμεν του Μπιζέ.

Η ατμόσφαιρα στο Ολυμπίον κατά τη διάρκεια της συναυλίας, η οποία διήρκεσε λίγο περισσότερο από μια ώρα, θύμισε μεγάλα φεστιβάλ μουσικής του εξωτερικού όπου το κοινό παρακολουθούσε με μια χαλαρή διάθεση, αλλά και προσήλωση. Το χειροκρότημα προς όλους τους ερμηνευτές, αλλά και στην τελική υπόκλιση ήταν θερμότατο.

Με απόλυτη αίσθηση σεβασμού προς τον αρχαιολογικό χώρο, το κοινό αποχώρησε ήρεμα και χωρίς προβλήματα λίγο μετά τις 22.00.