Tα τελευταία δύο χρόνια τους συναντάμε πολύ συχνά στις συναυλιακές σκηνές ακόμα και φορές που δεν το επιδιώκουμε και πάντα φεύγουμε με μία μεγάλη δόση ευφορίας μετρώντας χαμόγελα και χαρούμενα βήματα στον αέρα.

Οι Imam Baildi με τη Ρένα Μόρφη και τον Mc Yinca έχουν μυστικό συστατικό στη συνταγή τους και σε κάθε σερβίρισμα τους η ωραία γεύση μένει παραπάνω από την ώρα που έχεις μπροστά το πιάτο με τις μουσικές σπεσιαλιτέ τους.

Έχουν στα χέρια τους τον τρίτο τους δίσκο, πέρασαν τα σύνορα για συναυλίες στην Ευρώπη, βρέθηκαν στο line up του Montreal Jazz Festival, άνοιξαν την πανηγυρική εμφάνιση των Thievery Corporation και τώρα ετοιμάζονται για τη μεγάλη τους συναυλία στο θέατρο Βράχων στις 14 Ιουλίου. Σ’ ένα μικρό διάλειμμα από τις πρόβες και τα χιλιόμετρα που γράφει το βαν τους, άφησαν τις παρακάτω απαντήσεις.

Τι κρατάτε από την εμπειρία των συναυλιών σας στο εξωτερικό;
Κρατάμε το να μπορείς χαίρεσαι που είσαι Έλληνας γιατί βλέπεις ότι η μουσική που κουβαλάς στη ψυχή σου μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον του διεθνούς κοινού. Και φυσικά, τη μεγάλη τύχη του να γνωρίζεις ανθρώπους από όλο τον κόσμο και καινούρια μέρη.

Ποιες είναι οι πιο χαρακτηριστικές backstage ιστορίες που συνοδεύουν τον καινούριο δίσκο σας "ΙΙΙ" κατα τη διάρκεια της δημιουργίας του;
Οι αλλεπάλληλες δοκιμές στο Σημείωμα μέχρι να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που θέλαμε. Επειδή μέχρι τώρα η κυρίως δουλειά ήταν προγραμματισμός σε υπολογιστή, σε αυτό το δίσκο πρώτη φορά γράψαμε live τύμπανα μπάσο και drums - νιώσαμε όπως όταν παίζαμε σε μπάντες στο σχολείο. Και οι πολύ ιδιαίτερες ηχογραφήσεις με τον Εισβολέα, με τον οποίο ηχογραφήσαμε ένα κομμάτι αλλά προέκυψαν, ως συνήθως ιδέες για πολλά ακόμα, και, φυσικά, η εμπειρία του να έχεις τη μοναδική Μαίρη Λίντα στο στούντιο και να συνειδητοποιείς ότι ακόμα τραγουδάει εκπληκτικά.

Oι πρώτες σκέψεις σας και τι θέλατε να αποφύγετε όταν αποφασίσατε να μπείτε στο στούντιο...
Ο τρίτος δίσκος είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για κάθε συγκρότημα. Το να φτάσεις στο τρίτο album, σημαίνει έχεις διανύσει ήδη κάποια πορεία, αλλά είναι η στιγμή που πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να κάνεις ένα ακόμα καλύτερο δίσκο και να προτείνεις και κάτι διαφορετικό σε σχέση με ό, τι έχεις κάνει πριν. Όλα αυτά ήταν σκέψεις που ήταν συνέχεια στο μυαλό μας όσο καιρό το δουλεύαμε, φυσικά δεν μπορούσαμε να τις συμπεριλάβουμε όλες στον τίτλο, οπότε δώσαμε το συμβολικό όνομα "Τρία" επειδή συμπυκνώνει όλη αυτή τη δημιουργική πορεία.

Υπάρχουν μέσα και τα πρώτα σας κομμάτια με στίχους και μουσική δικά σας. Σε ποια φάση της ζωή σας γράφτηκαν;
Γράφτηκαν, όπως τα περισσότερα κομμάτια, σε μία στιγμή δημιουργικής μελαγχολίας. Οι αφορμές δεν ήταν συγκεκριμένα περιστατικά, αλλά περισσότερο καταστάσεις που βιώνουμε είτε εμείς, είτε άνθρωποι γύρω μας. Γράφουμε παρατηρώντας του άλλους εξίσου με τον εαυτό μας.

Μαίρη Λίντα και Ρένα Μόρφη: Δύο γυναίκες που είναι άμεσα συνδεδεμένες με τους Imam Baildi. Τι θαυμάζετε κι εκτιμάτε περισσότερο σ’ εκείνες και σε καλλιτεχνικό και σε προσωπικό επίπεδο;
Στη Μαίρη Λίντα θαυμάζουμε τις μοναδικές της φωνητικές ικανότητες και την γλυκύτητα που έχει σαν άνθρωπος. Την απλότητα με την οποία προσεγγίζει τα κομμάτια και το γεγονός ότι στα 80 της χρόνια τραγουδά εξίσου γλυκά και ακόμα πιο συγκινητικά σε σχέση με τις κλασικές της ηχογραφήσεις.

Στη Ρένα θαυμάζουμε την ικανότητά της να βγαίνει στη σκηνή και να κερδίζει τον κόσμο ανεξάρτητα αν είναι κουρασμένη από συνεχόμενες εμφανίσεις και αμέτρητες ώρες στο δρόμο, ή αν το κοινό είναι μεγάλο ή μικρό, πρόθυμο ή αδιάφορο. Την ικανότητά της να βρίσκει τη δική της έκφραση και ερμηνεία σε κομμάτια που είναι κλασικά, γιατί πραγματικά τα νιώθει, και την μεταφορά αυτής της ατμόσφαιρας και στα δικά μας κομμάτια. Τέλος, εκτιμούμε ιδιαίτερα και την υπομονή που δείχνει ταξιδεύοντας σε ένα βαν με 8 μαντράχαλους.

Φέτος ακούστηκαν δύο remixes σας σε δύο τηλεοπτικες σειρές("Μην αρχίζεις τη μουρμούρα", "Κάτω Παρτάλι"οι οποίες πήγαν πολύ καλά. Ποια δική σας σχέση με την τηλεόραση ως θεατές και τις σας προβληματίζει περισσότερο σχετικά με την παρούσα εξέλιξη της;
Δεν πολυβλέπουμε τηλεόραση, οπότε δεν έχουμε και πολλά να πούμε. Αυτό που μας προβληματίζει περισσότερο είναι οι διάφορες περσόνες που εμφανίζονται ως οι μόνοι που λένε την αλήθεια αλλά στην πραγματικότητα χειραγωγούν τους ακροατές με λαϊκιστική ρητορική. Αυτό καταλήγει στη διαιώνιση της πόλωσης και του συντηρητισμού που χαρακτηρίζει ένα λαό που αν τον αφήνανε στην ησυχία του θα ήταν πολύ πιο εξωστρεφής και δημιουργικός.

Οι συναυλίες σας έχουν μία τρομερή ενέργεια και πολύ θετικό κλίμα. Τι σας δίνει πάντα δύναμη για τη συνέχεια;
Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο, αλλά όσο και να κουραζόμαστε ιδιαίτερα όταν είμαστε σε περιοδεία, η χαρά που παίρνεις όταν κάνεις το ακροατήριο να χορεύει, ή έστω να χαμογελά, είναι μοναδική. Όποιος έχει ανέβει στη σκηνή ξέρει περί τίνος πρόκειται, και αυτό δεν αλλάζει όσος καιρός και να περάσει.

*Ψάξε και θα τους βρεις:
- Στη μεγάλη τους συναυλία στο θέατρο Βράχων τη Δευτέρα 14 Ιουλίου

- Στη facebook σελίδα τους

Κική Παπαδοπούλου