“Σαν σουρώνω πέφτω κάτω και λασπώνομαι σαν σουρώνω πέφτω κάτω και λασπώνομαι βάζω μπρoς τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι.” Τα παιδιά της γειτονιάς είναι σαν τους ήρωες των εννέα ιστοριών του Σάκη Σερέφα που ζουν σε μία μεγαλούπολη σαν την Αθήνα και τους παίρνει ο δρόμος αλλά παρ' όλες τις δυσκολίες, βρίσκουν τρόπο και σηκώνονται, ακολουθώντας εκείνο το παιδί που τρέχει για παιχνίδι σε κάποιο νησί.

Το να βλέπεις στη θέση του σκηνοθέτη τον Ένκε Φεζολλάρι πίσω από το έργο «Θα σε πάρει ο δρόμος», είναι κάτι σαν φυσική εξέλιξη αφού πλέον είναι ένας από τους ειδικούς στις καθημερινές ιστορίες απλών ανθρώπων που σε αγγίζουν από την πρώτη λέξη τους.

Ανέλαβε το έργο του Σερέφα το οποίο ξεκίνησε στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και κάθεται μπροστά από την κάμερα του e-go, μαζί με την Τζένη Θεωνά, τον Αντώνη Φραγκάκη και τη Νεκταρία Γιαννουδάκη. Voila μια μικρή δόση και κάπου ανάμεσα μία σκηνή που δεν θα υπάρξει στο έργο…

Δημοσιογραφική επιμέλεια/ Λήψεις/ Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου

Μοντάζ: Μαίρη Ρίζου