Είδαμε τον Γυάλινο Κόσμο της Κατερίνας Ευαγγελάτου(****)

30.01.2012
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου αποδεικνύει για άλλη μια φορά το μέγεθος του σκηνοθετικού της διαμετρήματος, αλλά και της θεατρικής της στόφας, καθώς εκτός από τη μετάφραση υπογράφει και τη δραματουργική επεξεργασία του έργου.

Μια ανατρεπτική συνεργασία παρουσιάζεται στο θέατρο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ. Η Ναταλία Τσαλίκη πρωταγωνιστεί στον «Γυάλινο κόσμο» του Τενεσί Ουίλλιαμς στο ρόλο της Αμάντα υπό τα σκηνοθετικά ηνία της Κατερίνας Ευαγγελάτου.

Το έργο αφορά τη ζωή της οικογένειας Γουίνγκφιλντ και εξιστορείται μέσα από τις αναμνήσεις του Τομ. Ο πατέρας τούς έχει εγκαταλείψει για χρόνια, η Αμάντα, η μητέρα, είναι πλέον μία "ξεπεσμένη καλλονή", έχει έμμονη ιδέα με τα παιδικά και νεανικά της χρόνια στο Νότο και ταυτόχρονα, ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της. Ο Τομ παλεύει και θέλει να ξεφύγει από την καθημερινότητα περνώντας ώρες στον κινηματογράφο, ενώ η Λώρα, μια εύθραυστη παρουσία, ανάπηρη στο πόδι, φοβάται τον έξω κόσμο και προτιμά να χαζεύει τη συλλογή της από γυάλινα ζωάκια... Τέλος, ο Τζιμ, ο υποψήφιος μνηστήρας της Λώρας, ένας επισκέπτης από τον έξω κόσμο. Σ΄ αυτόν στρέφονται όλες τις ελπίδες της οικογένειας, ωστόσο, εκείνος τις ...διαλύει κι έτσι επανέρχονται στη σκληρή πραγματικότητα.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου αποδεικνύει για άλλη μια φορά το μέγεθος του σκηνοθετικού της διαμετρήματος, αλλά και της θεατρικής της στόφας, καθώς εκτός από τη μετάφραση υπογράφει και τη δραματουργική επεξεργασία του έργου. Η Ευαγγελάτου έκανε εκπληκτική δουλειά. Μελέτησε εις βάθος τον Ουίλιαμς κατορθώνοντας αφενός μεν να φωτίσει όλες τις διαχρονικές πτυχές του έργου αφετέρου δε να δώσει στο κείμενο μία νέα πνοή που το έκανε να φαντάζει τραγικά επίκαιρο. Να σημειωθεί εδώ, πως το πρωτότυπο κείμενο του έργου έχει υποστεί πραγματικά χειρουργική επεξεργασία: Έχουν αφαιρεθεί όλες οι τοπικιστικές αναφορές του έργου στον αμερικανικό νότο και έχουν προστεθεί μικρά αποσπάσματα από παλαιότερα σχεδιάσματα του συγγραφέα για το έργο, καθώς και από το διήγημα «Πορτρέτο κοριτσιού σε γυαλί», γραμμένο το 1943, που αποτελεί επίσης προσχέδιο για το έργο.

Οι χαρακτήρες της παράστασης είναι αποκομμένοι από την πραγματικότητα, εγκλωβισμένοι ο καθένας στη δική του ψευδαίσθηση. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό μέσα από τα βίντεο του Μιχάλη Κλουκίνα, που αξιοποιήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προσδίδοντας στο έργο έναν έντονα ονειρικό και αναμνησιακό χαρακτήρα. Είναι μία από τις σπάνιες φορές που η χρήση βίντεο όχι μόνο δεν αποδυνάμωσε την παράσταση, όχι μόνο δεν αποσυντόνισε στη θέασή της, αλλά την απογείωσε στο έπακρο. Έτσι, σε συνδυασμό με την ευφυή σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου που τοποθετούσε σχεδόν χορογραφικά τους ηθοποιούς σ’ ένα ασφυκτικό άτυπο οικογενειακό τρίγωνο, κατάφερε να αντικατοπτρίσει την παραμόρφωση της άστατης ψυχοσύνθεσης των ηρώων του Ουίλιαμς «σπάζοντάς» την σε χίλια κομμάτια μπροστά στα μάτια μας.

Η πιο ευρηματική σύλληψη της παράστασης ήταν σίγουρα το «διάφανο» ψυγείο που δέσποζε στη σκηνή και ψυχογραφούσε κάθε ρανίδα του ψυχισμού της νεαρής Λώρα.

Η Ναταλία Τσαλίκη στην καλύτερη ίσως υποκριτικά στιγμή της, δίνει μία αριστοτεχνικά δουλεμένη ερμηνεία ως Αμάντα ξεφεύγοντας από τις τηλεοπτικές περσόνες που κατά καιρούς έχει ταυτιστεί. Δίνοντας έντονη κωμικοτραγική διάσταση στην ηρωίδα της, καταφέρνει να εκφράσει τον ανισσόροπο ψυχικό της κόσμο, αυτόν που την «οδηγούσε» να ψυχαναγκάσει και να ευνουχίσει τα παιδιά της.

Συμπαθητικός, αλλά χωρίς ιδιαίτερα ξεχωριστές στιγμές, ο Αντίνοος Αλμπάνης υποδύθηκε επαρκώς το ρόλο του αφηγητή και το ρόλο του Τομ, του γιου που ασφυκτιά από το άγχος της επιβίωσης της οικογένειάς του που –μοιραία- έχει επιφορτιστεί μετά τη φυγή του πατέρα του και όντας φύσει καλλιτεχνικός τύπος, ξεφεύγει βρίσκοντας καταφύγιο στην τέχνη.

Πραγματική έκπληξη ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς στο ρόλο του Τζιμ, του νεαρού πάνω στον οποίο ολόκληρη η οικογένεια στήριξε όλες τις ελπίδες και τις προσδοκίες της. Μας κέρδισε με τη φυσική άνεσή του, την ανάλαφρη «ρητορική του δεινότητα» και τον εφηβικό του ενθουσιασμό.

Η νεαρή και πρωτοεμφανιζόμενη Αμαλία Νίνου μας χάρισε μία πραγματικά «γυάλινη» και μυστηριώδη Λώρα που τελικά δεν μπορεί να πολεμήσει και να αποτινάξει από πάνω της κάθε ανασφάλεια και φόβο που την διακατείχε.

Γεωργία Οικονόμου

[email protected]

Διαβάστε επίσης:

Εγκλωβισμένοι σ΄ένα Γυάλινο... Κόσμο

Κ. Ευαγγελάτου- Ν.Τσαλίκη: [ΒΙΝΤΕΟ]συνέντευξη στον "Γυάλινο Κόσμο" τους