Την παράσταση «Οι Στοχαστές του Αόρατου», Khalil Gibran- Νίκος Καζαντζάκης, σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου παρουσιάζει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο πλαίσιο του προγράμματος του Υπουργείου Πολιτισμού «Θεσσαλονίκη Σταυροδρόμι Πολιτισμών» 2011 Μέση Ανατολή.
Η παράσταση αποπειράται τη θεατρική σύζευξη των δύο αυτών οικουμενικών στοχαστών , του Khalil Gibran και του Νίκου Καζαντζάκη, μέσα από την μυθοπλαστική επιστολογραφία τους, φωτίζοντας όχι μόνο τις αισθητικές φιλοσοφικές εμπειρίες τους και τη συνομιλία του δημιουργού με το έργο του, αλλά μετατρέποντας το κοινό σε ζωντανούς μάρτυρες των πιο μύχιων εξομολογήσεων γύρω από τα σημαντικότερα πρόσωπα που στοιχειοθέτησαν την προσωπική τους ζωή και την καθημερινότητά τους. Θα παρουσιαστεί στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών (Πειραματική Σκηνή), από την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με την παράσταση «Λόγος και Σιγή».
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χατζηβασιλείου
Σύνθεση κειμένων- δραματουργική επεξεργασία: Χριστίνα Χατζηβασιλείου, Μαρία Λαζαρίδου
Σκηνικά-κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου
Φωτισμοί: Κωνσταντίνα Ευαγγέλου, Μαρία Λαζαρίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Λαζαρίδου
Οργάνωση παραγωγής: Mαρλέν Βερσιούρεν
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Πάνος Αργυριάδης (Kahlil Gibran), Εύη Σαρμή (Mάνα, Γαλάτεια Καζαντζάκη, May Ziadah, Ελένη Σαμίου), Χρίστος Στυλιανού (Νίκος Καζαντζάκης), Θάνος Φερετζέλης (Χρόνος, Σπιτονοικοκυρά, Υστερόγραφο, Ταχυδρόμος ή Το Αόρατο).
Οι παραστάσεις της παραγωγής «ΟΙ ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ», Khalil Gibran- Νίκος Καζαντζάκης θα διεξαχθούν στο ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ Μ.ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/11/2011 στις 21:00
ΣΑΒΒΑΤΟ 26/11/2011 στις 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ 27/11/2011 στις 19:00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 09/12/2011 στις 21:00
ΣΑΒΒΑΤΟ 10/12/2011 στις 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ 11/12/2011 στις 19:00
ΤΕΤΑΡΤΗ 14/12/2011 στις 19:00
ΠΕΜΠΤΗ 15/12/2011 στις 21:00
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/12/2011 στις 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ 25/12/2011 στις 21:00
ΔΕΥΤΕΡΑ 26/12/2011 στις 21:00
Αντί σκηνοθετικού σημειώματος
Aγαπητοί κ.κ. Γκιμπράν και Καζαντζάκη,
Παίρνω το θάρρος να Σας γράψω από κοινού αυτό το γράμμα για να Σας εξομολογηθώ –ενώ το χέρι μου τρέμει ακόμα καθώς αυτές οι σειρές γράφονται– πως, ναι, εγώ είμαι εκείνη που σκάλισα τις επιστολές και ταξίδεψα μέσα στις ζωές Σας, ανασύροντας όλα εκείνα που πιθανόν να θέλετε να ξεχάσετε: τους αδιέξοδους έρωτες, τις δυσκολίες της καθημερινότητας, την πάλη ανάμεσα «στη λάσπη και τα ονείρατα», τη μοναχική πορεία προς το ατελεύτητο, μα ήταν ο μόνος τρόπος να Σας ακολουθήσω με ορατά στοιχεία στον μυστικό και αποφατικό δρόμο που διασχίσατε και να Σας συστήσω εκ νέου σε όλους εμάς, μα και μεταξύ Σας, αφού, παρά τους σχεδόν παράλληλους βίους, δεν είχατε την ευκαιρία να διαπιστώσετε πως οι στοχασμοί Σας συναντιούνται «σαν το μελάνι με το χαρτί».
Παρακαλώ συγχωρήστε εκ των προτέρων πιθανές ανακατασκευές γεγονότων και τυχόν πειραματισμούς, μα πρόκειται για θέατρο, όπως και οι δυο Σας το γνωρίζετε πολύ καλά και μάλιστα για σκηνική απόπειρα που σκοπό έχει να Σας κάνει λίγο περισσότερο ορατούς, Εσάς που το έργο Σας ταυτίστηκε με την ανεύρεση του Αόρατου, Εσάς που η ζωή Σας έμελλε να γίνει οικουμενικός χάρτης πέρα από την Κρήτη και το Λίβανο, πέρα από το σήμερα...
Με ειλικρινή εκτίμηση,
Χριστίνα Χατζηβασιλείου
ΥΓ: Εγώ πάντως θα Σας περιμένω. Αόρατους ή ορατούς
