Αγαπημένε μου Σωτήρη,

«Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις» είναι η κατάσταση που επικρατεί φέτος στα τηλεοπτικά πράγματα και δεν αναφέρομαι μόνο στην οικονομική κρίση και τις δραματικές αλλαγές που έχει φέρει στην τηλεόραση. Γιατί «φτώχεια» δεν υπάρχει μόνο στα μπάτζετ των καναλιών, αλλά και στα θέματα που παίζουν.

Γιατί πες μου, ποιος θα φανταζόταν ότι θα έφτανε η μέρα που θα βλέπαμε και θα διαβάζαμε για το «θρίλερ» με την Κατερίνα Ζαρίφη και την Έλενα Παπαβασιλείου και το τηλεοπτικό μέλλον αυτών. Θα πάνε στο «Μες στην καλή χαρά»; Δεν θα πάνε; Να σου τα δημοσιεύματα, να σου τα «αποκλειστικά», να σου τα σενάρια και η αγωνία να κορυφώνεται.

Κι αναρωτιέσαι τώρα εσύ: από πότε έγινε θέμα για να τρως τα νύχια σου από αγωνία ποιες κυρίες ή κύριοι θα είναι πάνελ σε μία εκπομπή; Αν θα καθίσουν στον καναπέ και θα κάνουν την παρουσιάστρια να γελάει, με την ελπίδα και τον τηλεθεατή μαζί; Αν θα τους δώσουν μία στήλη σε εκπομπή; Αν πριν χρόνια μιλούσες για «θρίλερ» με την Τάρια Μπούρα κι αν θα αναλάβει τη στήλη μόδας στο πρωινό της Μενεγάκη, θα γέλαγαν και οι πέτρες.

Τώρα εκπομπές αφιερώνουν όχι μόνο χρόνο, αλλά «σφάζονται» στα Μαρμαρένια τηλεοπτικά αλώνια ποια θα καθίσει στον περίφημο (ας πούμε) καναπέ της Ναταλίας Γερμανού. Αν και ήθελα να το δω ως αστείο, δεν κατάφερα με τίποτε να γελάσω με την Τζωρτζέλα της Ελεονώρας Μελέτη, η οποία υπερασπιζόταν την Ζαρίφη ως υποψήφια για το «Μες στην καλή χαρά» που ούτε για τον ίδιο της τον εαυτό δεν θα το έκανε. Ειδικά, όταν πέταξε την ατάκα: «Με την Φλωρίντα είμαστε χωρισμένες σε «Ζαριφική» και «Παπαβασιλειακή» άλλαξα με θλίψη το κανάλι.

Μπρρρρ. Είπαμε κρίση στην τηλεόραση, αλλά τόση πια; Για την ιστορία, το «θρίλερ» τελείωσε, η αγωνία μας έλαβε τέλος και οι Γερμανοί βρήκαν τη λύση: πήραν και τις δύο.