Θεωρείται από τις σημαντικότερες ηθοποιούς, η ίδια λέει όμως ότι έπρεπε να γίνει μουσικός και πήρε λάθος απόφαση. Η Λυδία Κονιόρδου σε μια όχι συνηθισμένη συνέντευξή της στο «Καλύτερα Αργά» μίλησε στην Αθηναϊδα Νέγκα για όλα.
«Χαίρομαι πολύ που παίζω με τη Μαρίνα, το γνώριζα ότι θα παίξουμε μαζί» είπε αρχικά για τη Σάττι με την οποία θα βρεθεί στη σκηνή της Επιδαύρου και στη συνέχει αποκάλυψε πως άλλο επάγγελμα έπρεπε να επιλέξει να κάνει:
«Είμαι αυτό που λέει το τραγούδι ότι πήρα τη ζωή μου λάθος και άλλαξα ζωή. Θα έπρεπε να έχω γίνει μουσικός όμως την κρίσιμη στιγμή που έπρεπε να αποφασίσω, ήθελα να έχω παρέα, δεν μου άρεσε να είμαι σε ένα πιάνο ώρες και να μελετάω μόνη μου, ήθελα να είμαι με άλλους. Όντας ένα μοναχικό παιδί αναζητούσα έναν χώρο συλλογικό».
Ενώ όπως είπε η ίδια δεν έχει αποβάλει ακόμα τις ανασφάλειές της: «Παθαίνω τον εξής πανικό. Κάθε φορά που με καλούν για έναν ρόλο λέω τι είδαν και με θέλουν; Μηδενίζω το κοντέρ και αρχίζω από την αρχή να ανακαλύπτω τον ποιητή».
Η κουβέντα φυσικά πήγε και στην περίοδο που η Λυδία Κονιόρδου πέρασε και από την πολιτική και σχολιάστηκε πολύ γι’ αυτό:
«Δέχτηκα την πρόσκληση για το υπουργείο γιατί μετά δεν θα είχα το δικαίωμα να διαμαρτυρηθώ. Ο χώρος των καλλιτεχνών απολαμβάνει το έργο μου που αποσιωπήθηκε. Δεν ξέρω αν θα το ξανάκανα» είπε και συνέχισε:
«Για μένα η πολιτική ήταν μια πρόκληση να προσφέρω την εμπειρία μου. Από τότε που συνειδητοποίησα τον εαυτό μου, αισθάνομαι την ανάγκη να προσφέρω στον τόπο μου. Είναι μια ανάγκη που δικαιώνει την ύπαρξή μου. Έρχεται η ζωή και σου χτυπάει την πόρτα και σου λέει έλα να βάλεις πλάτες. Λάθος, σωστό; Εγώ έτσι αποφάσισα».
Αναφέρθηκε δε προβληματισμένη στη σημερινή κοινωνία και τα πιο σοβαρά θέματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος:
«Με ανησυχεί πώς μετατρέπεται ο άνθρωπος που είναι φύση κοινωνικό ον σε κάποιον που κοιτάει την πάρτη του. Βλέπουμε το κορίτσι να έχει χτυπηθεί και να μην σταματάει κανένας. Αισθάνομαι ανησυχία για το πώς ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος, τρομαγμένος και που νομίζει ότι όσο πιο πολύ κοιτάει να βρει τη δική του μικρή ευκαιριούλα, τόσο πιο καλό θα κάνει στη ζωή του.
Υπάρχει μια πολύ μεγάλη οργή από την αδικία, ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ποιος του φταίει και ξεσπάνε στον πιο αδύναμο, στο παιδί του, στη γυναίκα του. Χρειάζεται υπομονή και κυρίως από τα σπίτια οι μανάδες να διδάξουν τα παιδιά τους και κυρίως τα αρσενικά παιδιά».
Παραδέχτηκε πως έχει 50 ολόκληρα χρόνια να κάνει διακοπές και εξήγησε γιατί:
«Όταν κάνεις κάτι που αγαπάς πάρα πολύ, ό,τι έβαζα στην άκρη δεν το θεωρούσα θυσία. Ας πούμε, επί 50 χρόνια δεν έχω κάνει αυτό που λέμε μπάνια. Πήγα μαθήτρια στη θάλασσα και με πήρε ο ύπνος. Ξέρω ότι όταν έχω πρόβα και παράσταση, θάλασσα δε βλέπω παρά μόνο με τα κιάλια»
Ενώ τέλος αποκαλύπτοντας πως πιστεύει στη Νέμεση φοβάται πως κάποια στιγμή θα έρθει:
«Πιστεύω ότι η ζωή με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα μας τιμωρήσει. Ήρθε η εποχή να αλλάξει ο πολιτισμός μας» είπε χαρακτηριστικά.
