Είναι ο πιο νέος ελπιδοφόρος Έλληνας έντεχνος τραγουδιστής, ενώ θα μπορούσε να είναι ένας μοντέρνος τενόρος. Έχει συνεργαστεί πρώτα απ όλους με τον Μίμη Πλέσσα, που τον ανακάλυψε, και στη συνέχεια με τον Γιάννη Σπανό, την Ελένη Βιτάλη, την Ελένη Δήμου, ενώ στο πρώτο άλμπουμ του υπάρχει η υπογραφή του Στέφανου Κορκολή. Η τελευταία δισκογραφική παρουσία του έχει τη σφραγίδα του Μάριου Φραγκούλη.
Πώς ξεκίνησες μουσική;
«Δεν μπορώ να πω ότι ήταν κάτι συγκεκριμένο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με θυμάμαι πάντα να τραγουδάω Το τραγούδι ήταν μια διέξοδος για μένα ίσως γιατί τα παιδικά μου χρόνια ήταν λίγο περίεργα».
Γιατί; Θυμάσαι κάτι ιδιαίτερα από εκείνη την περίοδο της ζωής σου;
«Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα αναμνήσεις, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν αρκετά προβλήματα, διότι είχα να αντιμετωπίσω σε πολύ μικρή ηλικία το διαζύγιο των γονιών μου, το οποίο ήταν γεμάτο συγκρούσεις και αναταραχές. Από την άλλη, ήταν και πολύ πλούσιο με τα συνεχή ταξίδια ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία, καθώς η μητέρα μου είναι Γαλλίδα. Είχα την τύχη η μητέρα μου να είναι καλλιτέχνιδα, η συγγραφέας Ζοέλ Λοπινό, διότι ποτέ δεν μου έκοψε τα φτερά. Απεναντίας, με μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον γεμάτο τέχνη, βιβλία, μουσική και, βέβαια, τον πολιτισμό και των δύο χωρών».
Ποιων καλλιτεχνών την πορεία σέβεσαι;
«Θα σου πω τα ινδάλματά μου καλύτερα: η Μαρία Κάλλας και η Νάνα Μούσχουρη. Τις θαυμάζω όχι μόνο για τις φωνητικές τους δυνατότητες, αλλά και για το γεγονός ότι έφυγαν από μια μικρή Ελλάδα και κατόρθωσαν να γίνουν οι σπουδαιότερες στον κόσμο».
Τι γράμμα θα ήθελες να σου φέρει ο ταχυδρόμος;
«Θα ήθελα να μου φέρει καρτ-ποστάλ από όλους τους φίλους μου, που βρίσκονται διασκορπισμένοι στις 4 γωνιές του πλανήτη, με τα ευχάριστά τους νέα και την αγάπη τους. Άντε και μια επιταγή ενός υπέρογκου ποσού από το πουθενά»!
Μετά από δύο χρόνια δισκογραφίας τι νιώθεις ότι έχει αλλάξει μέσα σου;
«Με ενδιαφέρει πια μόνο η ουσία. Αυτό είναι κάτι που το χρωστάω στον Μάριο Φραγκούλη. Μου άλλαξε τελείως τον τρόπο που έβλεπα τα πράγματα. Έπαψα να έχω άγχος για το περιτύλιγμα και αποφάσισα να ασχολούμαι μόνο με την ουσία. Δηλαδή, με τη μουσική και τη φωνή μου».
Πες μας δισκογραφικές δουλειές που θα ήθελες να είχες κάνει.
«Θα ήθελα να είχα τραγουδήσει τα άπαντα του Μάνου Χατζιδάκι, τον Επιτάφιο του Θεοδωράκη και του Ρίτσου, τον τζαζ δίσκο που έκανε η Νάνα Μούσχουρη με τον Quincy Jones, κάποιες από τις υπέροχες μελωδίες του Michel Legrand και από πιο πρόσφατες δουλειές το δίσκο DEux της Celine Dion καθώς και το Δικαίωμα της Άλκηστης Πρωτοψάλτη». Β.Λ.
