Το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων, την ημέρα που ο μικρότερος γιος της έκλεινε τρεις μήνες από την πολύ πρόωρη γέννησή του επέλεξε η Αννίτα Μπραντ για να στείλει τα ευχαριστώ της, όχι μόνο προς το σύμπαν αλλά και προς τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα της βράχοι αυτό το δύσκολο διάστημα, το ιατρικό προσωπικό της μονάδας νεογνών, τον γιατρό και τη μαία της.
Φτιάχνοντας ένα βίντεο με εικόνες και τα συναισθήματά τους, η Αννίτα υποδέχεται τα Χριστούγεννα ξορκίζοντας ότι δύσκολο έζησαν με αγάπη. Όπως ακριβώς θα έπρεπε όλοι μας. Και με αυτό διαλέγουμε να ξεκινήσουμε την ημέρα των Χριστουγέννων για να γεμίσουν οι καρδιές μας αγάπη, ευγνωμοσύνη κι ελπίδα.
«Μερικές φορές, οι εικόνες λένε περισσότερα από τα λόγια…
Από εικόνες έχουμε πολλές.
Άλλωστε, το μπουμπούκι μας, που αυτές τις μέρες έπρεπε να είναι λίγων ημερών, σήμερα κλείνει ήδη 3 μήνες από τη βιαστική γέννησή του.
Ήταν μια μεγάλη δοκιμασία, ένας δρόμος γεμάτος δυσκολίες που στην αρχή δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο ανηφορικός θα ήταν. Ένας δρόμος που περπατήσαμε μαζί, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου και πιστεύοντας πως, κάπου στο βάθος, υπάρχει εκείνο το φως που λαχταρούσαμε τόσο να δούμε.
Η μαύρη καρέκλα στο πλάι της θερμοκοιτίδας έχει ακούσει τόσες προσευχές, όσες δεν μπορεί κανείς να μετρήσει. Και τα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» που θέλουμε να πούμε είναι επίσης αμέτρητα…
Ένα τεράστιο “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ” στον αγαπημένο μας γιατρό, τον @stefanoschandakas, και στην υπέροχη ομάδα του!
• Στον Στέφανο, που πάντα, μα πάντα, ήταν ψύχραιμος και σίγουρος, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Στα χέρια του ένιωσα απόλυτη εμπιστοσύνη και ασφάλεια.
• Στην Ελένη, τη μαία μας, την @tsiara_eleni, που με στήριξε ψυχολογικά όλες εκείνες τις δύσκολες μέρες στο μαιευτήριο! Τα λόγια της έχουν χαραχτεί βαθιά στη μνήμη μου:
«Όσο το μωρό είναι στην κοιλιά σου, η κάθε μέρα που περνάει είναι και μία νίκη!»
Ένα ευχαριστώ από την καρδιά μας σε όλο το προσωπικό του 7ου ορόφου!
Ήσασταν εκεί για μένα, στις πιο ευάλωτες στιγμές μου. Στιγμές που λύγισα, που ένιωσα απελπισία, που φοβήθηκα, που ένιωσα να καταρρέω. Και όμως, εσείς ήσασταν πάντα εκεί, με ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, μια γλυκιά χειρονομία που με γέμιζε κουράγιο.
Και φυσικά, ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλα τα κορίτσια στις αίθουσες τοκετών, που έκαναν τα πάντα για να αισθανθώ άνετα, όσες φορές χρειάστηκε να βρεθώ κοντά τους!
Το μεγαλύτερο ευχαριστώ, όμως, ανήκει στο προσωπικό της ΜΕΝΝ (Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών) του Μητέρα! @mitera.gr
Εσείς ήσασταν εκεί, μέρα και νύχτα, δίπλα στον μικρό μας μαχητή και στα άλλα πρόωρα μωράκια.
Εσείς του δώσατε τη φροντίδα που εμείς δεν μπορούσαμε να του προσφέρουμε εκείνη τη στιγμή.
Εσείς ήσασταν το απαλό άγγιγμα στο τρυφερό του κορμάκι, το καταφύγιό του στις πιο κρίσιμες στιγμές.
