«Είχα έναν αδελφό, τον Τάσο, τον οποίο έχασα πριν από πέντε χρόνια από ανακοπή. Τότε εκείνος ήταν 30 και εγώ 27. Το έπαθε έτσι ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, μέσα στο αυτοκίνητο, κάτω από το σπίτι. Μόλις είχε γυρίσει από τη δουλειά του - ήταν ιδιωτικός υπάλληλος σε μια εταιρεία. Δεν πρόλαβε καν να βγει από το αμάξι, τόσο απρόσμενα. Με τον αδελφό μου μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο, τις ίδιες ανησυχίες για τη ζωή. Ήμασταν πολύ δεμένοι.. Όταν συνέβη αυτό ήταν συνταρακτικό όπως θα ήταν άλλωστε και για κάθε οικογένεια...» αποκάλυψε.

Η απώλεια του αδελφού του έκανε τον Μακαλιά να αναθεωρήσει πολλά από τη ζωή του, αλλάζοντας τις προτεραιότητες του. «Μετά από αυτό αναθεωρείς τα πάντα. Απλώς πολλές φορές οι ρυθμοί της ζωής σε κάνουν να το ξεχνάς. Τότε είναι που πρέπει να σταματήσεις και να σκεφτείς; «Πάλι ξέφυγα. Γιατί ζω σε ρυθμούς που δεν μου αρμόζουν στο λίγο που είμαι και στο λίγο που μου επιτρέπει η ζωή;» και ξανακάνω την αναθεώρηση μου και λέω: «ΟΚ, πάμε λίγο πιο χαλαρά». Δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου έρθει.» εξήγησε.

Επίσης, αποκάλυψε ότι μετά το θάνατο του αδελφού του, πήρε την απόφαση να μετακομίσει. «Μετά από αυτό αποφάσισα να φύγω. Λίγους μήνες πριν «φύγει» ο αδελφός μου είχα αγοράσει δικό μου σπίτι και δεν είχα μετακομίσει γιατί το έφτιαχνα. Έναν χρόνο μετά την απώλεια του πήγα στο δικό μου χώρο. Καθυστέρησα λίγο γιατί ήταν μια δύσκολη περίοδος τόσο για τους γονείς μου όσο και για μένα. Από τότε μένω εκεί, κοντά στην παλιά μου γειτονιά, στον Παράδεισο Αμαρουσίου. Είμαι κοντά στους γονείς μου, εκείνοι στο Μαρούσι εγώ στον Παράδεισο.»