H γκρίνια για τη σημερινή κατάσταση της τηλεόρασης είναι το αγαπημένο άθλημα όσων διαθέτουν τηλεοπτικό δέκτη. Με βασικά επιχειρήματα ότι είναι trash, πρόχειρη και προάγει την υποκουλτούρα, όλοι λατρεύουμε να μισούμε το αγαπημένο μας μέσο. Κλασικό σύμπτωμα της ατέρμονης γκρίνιας είναι η νοσταλγία παλιών, καλύτερων εποχών, που στην περίπτωση της ελληνικής τηλεοπτικής πραγματικότητας δεν είναι σίγουρο ότι υπήρξε ποτέ. Η αλήθεια όμως είναι ότι μερικά από τα διαμάντια της δεκαετίας του ’90 θα μπορούσαν να κάνουν τα σημερινά αμφισβητούμενα προγράμματα να μοιάζουν με projects του Σκορτσέζε. Και όχι επειδή άλλαξε η αισθητική. Γιατί η μόδα μπορεί να αλλάζει, η κοινή λογική όχι.
Η Ρούλα και τα shows
Πολύ μελάνι -και δηλητήριο- χύθηκε για την επιστροφή της Κορομηλά στις επάλξεις με την παρουσίαση του Greek Idol και του Big Brother: Τι ότι στο πρώτο φορούσε λάθος ρούχα, τι ότι το δεύτερο ήταν η συντριβή της αισθητικής και της λογικής, τι ότι φώναζε σε ντεσιμπέλ που κολακεύουν μόνο τενόρους, η λίστα με το φαρμάκι δεν είχε τέλος. Αν σταθούμε μόνο στις συγκεκριμένες εκπομπές οι αντιδράσεις ήταν μάλλον αναμενόμενες, ο συνδυασμός όμως με κριτικές που έλεγαν ότι η Ρούλα ως σκαπανέας στην τηλεπαρουσίαση δεν έπρεπε να αναμειχθεί, δείχνει ότι μάλλον ξεχάσαμε τα ένδοξα χρόνια του Μπράβο, όπου οι απίστευτοι all-star καλεσμένοι δεν ήταν προφανώς αρκετοί. Γι’ αυτό η Ρούλα εμφανιζόταν ντυμένη ως γάτα, μαθήτρια, κολομπίνα και προσπαθούσε να χορέψει τραγουδώντας playback σε αμφίβολο τόνο. Τα χρόνια ωραιοποιούν το παρελθόν, αλλά η Ρούλα του τότε, με σκετσάκια της συμφοράς ή εμφανίσεις στη μπανιέρα, μάλλον δικαιώνει τις πρόσφατες επιλογές της Ρούλας του σήμερα.
Παιχνίδια για κορίτσια
Φέτος οι υποψήφιες του Next Top Model ήρθαν τετ α τετ με ερπετά, μαλλιοτραβήχτηκαν για ένα κραγιόν και περπάτησαν με στρινγκ μπροστά σε άσχετους με τα της μόδας άντρες. Οι δοκιμασίες για πολλούς ερμηνεύτηκαν ως απλά καψόνια και δεν έλειψαν οι φωνές που μίλησαν να άνευ λόγου ταπεινώσεις (η τηλεθέαση γενικά δεν θεωρείται σοβαρός λόγος για βασανιστήρια) σε νεαρά κορίτσια, αλλά και προσβολή της γυναικείας αξιοπρέπειας. Ακόμα κι αν ισχύει, δεν πρόκειται για πρωτοφανές φαινόμενο. Πριν από πολλά χρόνια, η εκπομπή «3,2,1 AΝΤ1», στην οποία εμφανίζονταν νέες κοπέλες με βλέψεις για καριέρα, δεν ήταν ακριβώς αυτό που θα λέγαμε πολιτιστική επανάσταση. Αρκεί να πούμε ότι ένα από τα παιχνίδια περιλάμβανε τεράστια σομπρέρο με καρφίτσες στην κορυφή, και τα κορίτσια τα φορούσαν και μετά πηδούσαν στον αέρα προκειμένου να σπάσουν μπαλόνια που κρέμονταν από το ταβάνι. Μερικές φορές, το να περπατήσεις με το στρινγκ δεν είναι ο,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί!
Συγκάτοικοι και τρέλα
Ενα από τα πιο πετυχημένα σίριαλ του Mega, η οικογενειακή «Πολυκατοικία» έχει αρκετούς πολέμιους, που βρίσκουν τις καταστάσεις παρατραβηγμένες, τους χαρακτήρες μη ρεαλιστικούς, το χιούμορ απλοϊκό. Τα μεγάλα ποσοστά που σημειώνει σε τηλεθέαση δεν αναιρούν βέβαια όλα τα παραπάνω, καθώς οι μετρήσεις και οι τηλεκριτικοί σπάνια συμφωνούν. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν πρόκειται για ακόμα μία περίπτωση της κατηγορίας «Κάθε πέρσι και καλύτερα», καθώς αν σκεφτούμε τη μνημειώδη αντίστοιχη «οικογενειακή» κωμωδία του χθες δεν γίνεται να μη σκεφτούμε το «Ρετιρέ». Που παρά τις ετήσιες επαναλήψεις και την cult αύρα του, περιλάμβανε μια ωρυόμενη νευρασθενική Κατερίνα, μια απαίσια χειριστική μάνα, μια τεμπέλα ανιψιά και άλλους εφιαλτικούς -μη πραγματικούς ευτυχώς- χαρακτήρες. Υπάρχει άραγε κανείς που θέλει να πάει πίσω;
Αλίνα Χατζηδάκη
