Aπό τον ΑΣΤΕΡΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Η Ρέα, η Σούλα και η Λόλα κατά κόσμον Τζένη Διαγούπη, Έλενα Στάμου και Ελευθερία Γαλιατσάτου αντίστοιχα αποτελούν την ευχάριστη νότα της καθημερινής πετυχημένης σειράς. Διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους, αλλά αυτή είναι και η γοητεία τους. Οι ίδιες, όπως μας λένε, δεν πιστεύουν στις κατάρες και τις δεισιδαιμονίες. Μας μιλάνε για το πώς θα εξελιχθεί η σειρά στη συνέχεια, καθώς θα μας κρατήσει συντροφιά μέχρι και τον Ιούλιο, και μας αποκαλύπτουν ότι σύντομα πέφτει πολύ θανατικό στη γειτονιά τους!
Στη σειρά σάς κυνηγάει μια κατάρα. Πιστεύετε στις κατάρες;
ΕΛΕΝΑ ΣΤΑΜΟΥ: «Όχι, καθόλου. Δεν είμαι άνθρωπος που πιστεύει στις δεισιδαιμονίες. Ούτε μοιρολάτρισσα είμαι. Πιστεύω ότι ορίζουμε μόνοι μας τη μοίρα και το κάρμα μας. Είμαι άνθρωπος που πιάνω γενικά τη ζωή από τα μαλλιά και χαμογελάω όταν ακούω ανθρώπους να λένε πως πιστεύουν στις κατάρες και στη γλωσσοφαγιά».
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ: «Όχι, δεν πιστεύω, επειδή γενικά είμαι υπέρ της θετικής σκέψης και της αισιοδοξίας. Ό,τι αρνητικό βρεθεί μπροστά μου προσπαθώ απλώς να μην το αφήσω να με επηρεάσει».
Η κατάρα αυτή δεν μπορεί να διαλυθεί;
Ε.Σ.: «Προσπαθούμε να τη διαλύσουμε και μαθαίνουμε και τον τρόπο, αλλά τελικά τίποτα δεν λύνεται. Η κατάρα θα μας κατατρέχει και την άλλη σεζόν».
Γενικά, πιστεύετε στο κακό και πώς μπορούμε να το ξορκίσουμε;
Τζένη Διαγούπη: «Δεν πιστεύω γενικά στις δεισιδαιμονίες. Απλώς έχω την πεποίθηση ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν αρνητική ενέργεια. Τώρα, αν λέγεται κακό μάτι ή κακό στόμα, δεν ξέρω. (Γέλια.) Να το ξορκίσουμε; Κοίταξε, εγώ πιστεύω πολύ στον Χριστό και στην Παναγία. Αν προσευχόμαστε και σκεφτόμαστε θετικά για τους ανθρώπους, ίσως να μη μας πιάσει το κακό μάτι».
Ε.Σ.: «Ούτε στο κακό πιστεύω. Καταλαβαίνω ότι στη ζωή μας μπορούν να μας συμβούν άτυχες και άσχημες καταστάσεις, αλλά όταν συμβαίνει αυτό, δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Απεναντίας, αυτό πρέπει να μας ωθεί να το ξεπεράσουμε, να γίνουμε πιο δυνατοί και να προχωρήσουμε προς τα καλά. Η ζωή μάς επιφυλάσσει και άσχημα αλλά και ωραία πράγματα. στο κακό πρέπει να χαμογελάμε, να σφίγγουμε τα δόντια και να λέμε θα σε καταπολεμήσω. Εξάλλου, ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς».
Ε.Γ.: «Όπως υπάρχει το καλό, υπάρχει και το κακό. Πώς το ξορκίζουμε; Πρώτα απ όλα πρέπει να το εντοπίσουμε, να το γνωρίσουμε και να το συγκρίνουμε με το καλό. Και θα πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε, διότι αυτά τα δύο τα χωρίζει μια λεπτή κλωστή. Μέσα από τις επιλογές μας, λοιπόν, ξορκίζουμε το κακό με τους στόχους μας και με το τι υπάρχει κάτω από αυτούς. Αν υπάρχει μια αγνή πρόθεση ή κάτι άλλο».
Πόσο δεμένες είναι οι ηρωίδες και πόσο σημαντική είναι η αδερφική αγάπη;
Τ.Δ.: «Οι ηρωίδες αγαπιούνται πάρα πολύ, γιατί βασικά έχουν μείνει και μόνες τους στον κόσμο, άρα στηρίζει η μία την άλλη. Μετά τη μάνα σου ο πιο στενός σου είναι η αδερφή σου ή ο αδερφός σου. Αυτό που λένε ότι το αίμα νερό δεν γίνεται είναι αλήθεια. Μπορεί με τα αδέρφια μας να μην ταιριάζουμε, ωστόσο έχουμε πολλά κοινά».
Ε.Σ.: «Πάρα πολύ, ίσως επειδή υπάρχει αυτό το δέσιμο κι εκτός δουλειάς. Έχουμε μπει πολύ βαθιά στους ρόλους μας. Όσον αφορά την αδερφική αγάπη, μιλάς σε έναν άνθρωπο που είναι πολύ δεμένος με την οικογένειά του. Έχω άλλα τρία αδέρφια και πάντα υπάρχει ο ένας για τον άλλο. Είμαστε πολύ αγαπημένοι και ενωμένοι και επειδή τίποτα δεν μας χαρίστηκε στη ζωή συναντήσαμε πολλές δυσκολίες, πάντα αλληλοστηριζόμασταν. Μας δένει το αίμα. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι υπάρχουν δίπλα σου άνθρωποι που μπορεί η καρδιά τους να χτυπάει με άλλους χτύπους, ωστόσο έχετε σχεδόν την ίδια καρδιά».
Ε.Γ.: «Οι αδερφές Μανιάτη, αν και είναι εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, είναι πολύ αγαπημένες. Ακόμη και η κατάρα που υπάρχει και που δημιουργεί κόντρες και νεύρα τις κάνει να βλέπουν τα πράγματα με κατανόηση. Από κει και πέρα, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η αγάπη γενικά είναι σημαντική και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ανθρώπους που είναι δεμένοι εξ αίματος».
Πώς είναι οι σχέσεις σας με τους άντρες της σειράς; Σας φοβούνται; Σε τι διαφέρετε;
Ε.Σ.: «Η Σούλα που υποδύομαι εγώ είναι μια γυναίκα με πάθος και η μόνη που έχει σεξουαλική ζωή από τις τρεις αδερφές. Η Ρέα είναι η πιο αυστηρή και η πιο πειθαρχημένη, ενώ η Λόλα είναι η αγαθούλα. Όσο για τη Σούλα, παρόλο που ξέρει την κατάρα, δεν φοβάται και προχωράει. Θέλει να ζήσει τον έρωτα. Προς το παρόν οι άντρες δεν τη φοβούνται, όμως αργότερα, που θα πάει με όλη σχεδόν την αγορά και θα πεθάνει πολύ, μα πάρα πολύ κόσμο, θα ξεσπάσει σάλος. Τότε οι αδερφές μου θα με δέσουν στο σπίτι και δεν θα με αφήνουν να βγω». (Γέλια.)
Ε.Γ.: «Μας φοβούνται πάρα πολύ. Ειδικά ο Μπάμπης (Άγγελος Μπούρας), που ξέρει για την κατάρα και με αποφεύγει. Σε αντίθεση με τον Ανέστη (Μιχάλης Γιαννάτος), ο οποίος δεν πιστεύει στην κατάρα και θέλει σώνει και καλά να κάνει δεσμό με τη μεγάλη μου αδερφή, τη Ρέα».
Η Ρέα δεν ενδίδει στο φλερτ του Ανέστη λόγω της κατάρας και μόνο ή δεν την ενδιαφέρει;
Τ.Δ.: «Όχι, την ενδιαφέρει, και μάλιστα είναι πολύ ερωτευμένη. Απλώς δεν θέλει να τον στείλει στον άλλο κόσμο τον κακομοίρη...».
Πώς σας αντιμετωπίζει ο κόσμος στο δρόμο;
Τ.Δ.: «Στην αρχή της σεζόν ο κόσμος με αντιμετώπιζε περισσότερο ως την κυρία Μπαλαούρα από την ρα την καλή. Μετά το Πάσχα ακούω σχόλια για το Μια στιγμή δυο ζωές. Μάλιστα, εισπράττω πολλή αγάπη, κυρίως από μεγαλύτερους ανθρώπους, και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα».
Ε.Σ.: «Προσωπικά ακούω διάφορα σχόλια. Ένα πρωί πήγα να πάρω έναν καφέ από ένα καφενείο δίπλα στο πλατό κι ένας πελάτης μου είπε: Δεσποινίς, σας παρακαλώ, τον πληρώνω εγώ τον καφέ σας, απλώς πάρτε τον και φύγετε. Συγγνώμη κιόλας, αλλά έχω και οικογένεια. Κι ένας άλλος μου είπε το κορυφαίο: Αχ κοπέλα μου, θα ήθελα πάρα πολύ να με στείλεις στον άλλον κόσμο με τα χεράκια σου».
Το καθημερινό δεν φθείρει τις σχέσεις σας;
Τ.Δ.: «Επειδή εμείς οι τρεις δεν γνωριζόμασταν και περάσαμε και από οντισιόν για τους ρόλους μας, δεθήκαμε πολύ στα γυρίσματα. Ουσιαστικά γνωριστήκαμε στη σειρά και ο δεσμός μας είναι πολύ μεγάλος. Αγαπηθήκαμε πάρα πολύ κι ας διαφέρουμε ως χαρακτήρες».
Τι σας επιφυλάσσει το μέλλον;
Τ.Δ.: «Το τέλος του α κύκλου θα μας βρει μόνες. Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί του χρόνου. Πάντως, μέχρι να φτάσουμε στο τέλος φέτος έχουμε μεγάλη εξέλιξη μέχρι και καλόγριες ντυνόμαστε».