Από την Ντλενη Καλλιβωκά
H μπίρα, ένα υπέροχα δροσιστικό ποτό. Αψογη για την παραλία, το σινεμά, το μπαρ. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό· διεθνώς, η νέα τάση θέλει συνδυασμό κατάλληλης μπίρας με το φαγητό, θέλει αναμείξεις διαφορετικών τύπων μπίρας, θέλει γνώση και γνώμη γύρω από την κουλτούρα της. Οι «μεγάλες» μπίρες έχουν γεύση. Το «παιχνίδι» μπορεί να είναι τόσο μοναδικό όσο εκείνο μιας λευκής σοκολάτας με μια μαύρη, εφευρετικό όσο η μείξη μιας stout με μία άλλη με άρωμα κεράσι, χαρούμενο όπως το lime και το αλάτι όπως πίνονται οι μεξικανικές μπίρες.
Η μπίρα έχει θέση σχεδόν σε κάθε δείπνο και σε κάθε περίσταση και πλέον οφείλει να μπει μέσα στις αναζητήσεις τού κάθε «ψαγμένου» gourmet.
Η λέξη προέρχεται από τη μεσαιωνική αγγλική λέξη «ber», η οποία ετυμολογικά έχει τις ρίζες της στο λατινικό «bibere», που σημαίνει «πίνω». Η παλαιότεροι μπιρόβιοι στην ιστορία αποδεικνύονται, απ' ό,τι φαίνεται, οι Σουμέριοι αφού στη δική τους ιστορία απαντάται η πρώτη λεπτομερής αναφορά για την μπίρα, πριν από 5.000 χρόνια. Η τέχνη της ζυθοποιίας διαβιβάστηκε στην Ευρώπη μέσω των Ρωμαίων και για χρόνια παρασκευαζόταν αποκλειστικά σε μοναστήρια του Βελγίου, της Γερμανίας και της Ολλανδίας. Το μονοπώλιο αυτό τερματίστηκε με τη Γαλλική Επανάσταση.
Οι πιο δημοφιλείς στην Ελλάδα είναι οι ξανθιές lager, που οφείλουν το χρώμα τους στην ανοιχτόχρωμη βύνη. Οι μελαχρινές ή μαύρες μπίρες αποκτούν το σκούρο χρώμα τους επειδή οι παραγωγοί τους καβουρντίζουν το βυνοποιημένο κριθάρι, προτού προχωρήσουν στη ζυθοποίηση. Ανάλογα με τον τρόπο ζύμωσης, οι μπίρες χωρίζονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
- Lager: Ξανθιά μπίρα χαμηλής ζύμωσης, είδος που αντιπροσωπεύει το 90% της παγκόσμιας παραγωγής μπίρας
- Pilsener: Ξανθιά μπίρα με εντονότερη γεύση λυκίσκου
- Ale: Μπίρες ταχείας ζύμωσης που έχουν φρουτώδες άρωμα
- Weiss: Σταρένιες μπίρες με θολό χρώμα
- Stout: Μαύρες μπίρες από έντονα καβουρντισμένη βύνη
- Τrappist: Μοναστηριακές μπίρες, των οποίων η ζύμωση συνεχίζεται στη φιάλη
Εxtrα
Η θερμοκρασία σερβιρίσματος διαφέρει από χώρα σε χώρα αλλά και ανάλογα με το είδος.
Σε χώρες με θερμό κλίμα, η lager μπίρα σερβίρεται πιο κρύα από ό,τι στις βορειότερες χώρες.
Οι μπίρες τύπου ale ή weiss σερβίρονται σε υψηλότερες θερμοκρασίες (9-12° C).
Το σωστό ποτήρι αναδεικνύει το άρωμα και τη γεύση κάθε μπίρας αφού το σχήμα του βοηθά να ξετυλίγεται το ιδιαίτερο άρωμα του λυκίσκου.
Η μπίρα δεν παχαίνει. 100 ml μπίρας έχουν μόλις 41 θερμίδες, ενώ 100 ml κρασιού 77 θερμίδες.
Η μπίρα έχει αντιγηραντικές ιδιότητες. Βρέθηκε ότι περιέχει ορισμένα από τα δραστικότερα αντιοξειδωτικά συστατικά ενώ ταυτόχρονα αποτελεί σημαντική πηγή βιταμίνης Β6 και Β12, βοηθάει στην καλύτερη υγεία των μαλλιών και της επιδερμίδας και, σε ήπιες ποσότητες, μπορεί να προστατεύσει τα οστά και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης.
