Πώς ξεκίνησε το stand-up comedy; Από πού προήλθε η ιδέα πίσω από την παράσταση «Ο ελέφαντας στο δωμάτιο»; Τι θα έλεγε στον νεότερο εαυτό του; Ποιες συμβουλές δίνει στους εκκολαπτόμενους stand up κωμικούς;
Καταρχάς, πώς ξεκίνησες με το stand-up comedy
Aπό αγνό καθαρό ενδιαφέρον, περισσότερο χόμπι θα έλεγα, για κάτι που μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και θεώρησα ότι θα μου πήγαινε. Τίποτα παραπάνω. Αυτό εξελίχθηκε όσο έδινα χρόνο σαν ερασιτέχνης. Στην πορεία μου φαινόταν όλο και πιο ενδιαφέρον και ήθελα να το εξερευνήσω παραπάνω οπότε τα παράτησα όλα τα άλλα και επέλεξα αυτό.
Είχες κάποια κλίση από μικρός στην κωμωδία; Για παράδειγμα, σου άρεσε να κάνεις τον κόσμο να γελάει ή να λες ανέκδοτα;
Όχι, ούτε και τώρα σε προσωπικό επίπεδο το επεδιώκω. Αυτό είναι μια πολύ διαφορετική σχέση και δεν έχω ψάξει ακόμα γιατί θέλω να κάνω τον κόσμο να γελά και ουσιαστικά να του κάνεις παρέα με το κείμενό σου. Δεν το έχω ψάξει ψυχαναλυτικά, ενδεχομένως κάτι να υπάρχει εκεί αλλά δεν ήταν από κάποια κλίση. Φυσικά, ως θεατής ήταν και είναι η κωμωδία ένα από τα αγαπημένα μου είδη. Θα μου πεις «ποιανού δεν είναι;» αλλά αυτό είναι κάτι που το είδα επί τόπου σε εκείνη την παράσταση στο Comedy Club. Είδα τον εαυτό μου να γράφει και στην πορεία συνειδητοποίησα ότι , με λίγο παραπάνω κόπο και με λίγη διαχείριση ψυχολογικής κρίσης μπορώ να ανέβω στη σκηνή. Εδώ να πω ότι δεν είχα καμία επιθυμία ιδιαίτερη να δω τον εαυτό μου πάνω στη σκηνή αλλά δεν δουλεύει διαφορετικά το stand-up.
Πώς ήταν να κάνεις stand up για πρώτη φορά;
Δεν θυμάμαι και πάρα πολλά γιατί έπαιξα για πέντε λεπτά και ήταν στο μακρινό 2001, στις Νύχτες Κωμωδίας της Λουκίας Ρικάκη. Θυμάμαι ότι είχε πάει καλά, ο κόσμος είχε γελάσει αρκετά στο πεντάλεπτό μου και αυτό ήταν ένα πολύ ενθαρρυντικό γεγονός. Δεν έχω όμως κάποια έντονη ανάμνηση. Αυτές οι πρώτες φορές είναι εντελώς διευρευνητικές, δεν ανεβαίνεις για να καρφώσεις το κείμενο και να πεις «ορίστε τι έκανα», ανεβαίνεις για να δεις καταρχάς αν αντέχεις εσύ να είσαι εκεί πάνω, αν αυτό που έχεις φτιάξει για αρχή είναι λειτουργικό και αν δεν είναι να το διορθώσεις και να το ξαναδοκιμάσεις, οπότε συλλέγεις περισσότερο πληροφορίες.
Γενικά ένιωσα ευχαριστημένος που μου είπαν «εντάξει, ξανά έλα» οπότε είχα μια έδρα να πηγαίνω μέσα στην εβδομάδα αντί να βγαίνω άσκοπα έξω, έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν ποτέ του να βγαίνω έξω για να πηγαίνω για ποτά ή σε club. Μου άρεσε να κάνω πάντα κάτι που να συνδυάζει ένας είδος θέασης. Οπότε πήγαινα εκεί, ήταν και δωρεάν –πολύ βασικό- οπότε έβλεπα κάθε μέρα την παράσταση και εγώ έπαιζα μια φορά την εβδομάδα τον πρώτο χρόνο και παράλληλα δούλευα. Ίσως ακούγομαι λιγάκι προσγειωμένος γιατί όντως αυτά είναι πολύ διερευνητικά, δηλαδή πας με την ουρά στα σκέλια να δεις αν εκεί έχει κάτι για εσένα και αν σε θέλουν.
Γενικά είσαι τόσο προσγειωμένος στη ζωή σου όσο φαίνεται;
Έχω ενθουσιασμό αλλά όχι για πράγματα της δουλειάς. Στη δουλειά είμαι ως και απαισιόδοξος με την έννοια ότι έχω πολύ έντονες αμφιβολίες για αυτά που κάνω, το οποίο δεν είναι κακό γιατί μπορεί να δουλεύω περισσότερο αλλά δουλεύω πολύ πιο αναλυτικά. Μπορεί το ίδιο πράγμα να το έκανα σε μια μέρα, αλλά κάνοντάς το σε μία εβδομάδα αισθάνομαι εγώ πιο καλά. Σε προσωπικά πράγματα σίγουρα έχω ενθουσιασμό δηλαδή αν βρω μια φιγούρα Star Wars θα ενθουσιαστώ. Σήμερα βρήκα ένα μπουφάν που νόμιζα ότι το είχα χάσει και καταενθουσιάστηκα. Εννοείται ότι χαίρομαι πάρα πολύ όταν παίζω και όταν πηγαίνει καλά η παράσταση αλλά μετά τελειώνει αυτό – είναι θνησιγενές – και ξέρω ότι πρέπει να το επαναλάβω οπότε κρατιέμαι, δεν ενθουσιάζομαι και αν πεις ποτέ ότι «το έχω», καταστράφηκες ειδικά στο stand-up.
Γιατί το λες αυτό;
Γιατί το live θέαμα από τη φύση του γενικά είναι θνησιγενές. Για παράδειγμα: σου λέω εγώ τώρα ότι σήμερα έκανα μια παράσταση σε πεντακόσια άτομα και παραληρούσαν όλοι. Ε, και; Ποιους αφορά εκτός από αυτούς τους πεντακόσιους. Ο υπόλοιπος κόσμος δεν ήταν εκεί. Εγώ την επόμενη μέρα θα πρέπει να επαναλάβω την παράσταση. Επίσης, είναι και μια τέχνη που απαιτεί εγρήγορση. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό η κωμωδία σου να ωριμάζει. Αν κάνεις τα ίδια αστεία που έκανες στα 25 και στα 45 ή προσεγγίζεις τα θέματα με τον ίδιο τρόπο, είναι βαρετό και για εσένα και για το κοινό που το βλέπει. Δεν γίνεται ένας 45άρης να συμπεριφέρεται με τους προβληματισμούς ενός 25άρη.
Γιατί πιστεύεις ότι έχεις τόση επιτυχία στο ελληνικό κοινό;
Θα έλεγα ότι έχω μια καλή σχέση ως κωμικός με το stand-up και αυτό, κατ’επέκταση μέχρι στιγμής, βρίσκει ανταπόκριση στο κοινό. Δεν θα το έλεγα επιτυχία. Η επιτυχία έχει κάτι στιγμιαίο. Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι η διάρκεια και καλλιτεχνικά και προφανώς βιοποριστικά. Δεν με ενδιαφέρει να γίνει ένα μπαμ. Είναι και η φύση του είδους τέτοια. Δηλαδή την ημέρα που ολοκληρώνεται ο κύκλος της παράστασης και λες θα ετοιμάσω κάτι καινούργιο είσαι στο απόλυτο μηδέν. Ξεκινάς από το μηδέν και μάλιστα το ξέρεις από την πρεμιέρα της παράστασης. Ξέρεις ότι σε δύο χρόνια θα είσαι στο μηδέν οπότε αυτό δεν σε αφήνει να το δεις έτσι.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση από τότε που ξεκίνησες;
Ήταν όταν έκανα την πρώτη μου σόλο παράσταση γιατί μέχρι τότε ήμουν σε ένα Comedy Club που ήμασταν κάθε βράδυ μαζί 4-5 άνθρωποι μετά έπαιζα δίδυμο με έναν άλλο κωμικό και αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα για εμένα, δηλαδή να στήσω μια παράσταση μόνος μου. Ήταν μια πρόκληση και το πρώτο δυνατό project που έπρεπε να φέρω εις πέρας.
Κάνεις κάποια ειδική προετοιμασία πριν ανέβεις στη σκηνή;
Κάνω ζέσταμα της φωνής και του σώματός μου δηλαδή λίγο για να ζεσταθούν οι μυς. Να μπορέσουν να δουλέψουν τα εκφραστικά εργαλεία όπως πρέπει.
Βλέπεις τις παραστάσεις σου;
Βέβαια και πολύ αναλυτικά γιατί αυτός είναι ο τρόπος να διορθώσεις και τα κείμενα και να καταλάβεις περισσότερα. Δεν μπορείς να βασίζεσαι σε αυτά που θυμάσαι. Η ηχογράφηση ή η μαγνητοσκόπηση έχει καθαρά λειτουργικό χαρακτήρα. Άλλωστε και μια από τις τεχνικές του stand-up όταν ξεκινάς να δουλέψεις ένα κείμενο, είναι να ηχογραφήσεις τον εαυτό σου.
Πώς είναι οι συζήτησεις με τους φίλους σου; Γελάτε πολύ;
Όχι απαραίτητα. Το επαγγελματικό χιούμορ στην καθημερινότητα δεν χωράει. Φαίνεσαι αταίριαστος. Όλες οι παρέες έχουν έναν κώδικα ή όταν γίνεται κάτι αστείο θα γελάσουμε αλλά όχι περισσότερο από μια τυπική παρέα. Αυτό που σίγουρα μπορώ να κάνω καλύτερα από άλλους σε μια παρέα είναι να αφηγηθώ μια αστεία ιστορία. Ξέρω ακριβώς πώς να το κάνω ακόμα και αν μου την ψιθυρίσουν στο αφτί για να την πω. Η αλήθεια είναι ότι άμα έχεις περάσει χιλιάδες ώρες λέγοντας αστείες ιστορίες στη σκηνή ξέρεις ακριβώς πώς πρέπει να την αφηγηθείς. Ακόμα και μια επίσκεψη στον χασάπη, για να την περιγράψεις πρέπει να μπορείς να τη διανθίσεις.
H φύση του επαγγέλματός σου είναι να προκαλείς γέλιο. Υπάρχουν στιγμές που λόγω κάποιου προσωπικού προβλήματος, δυσκολεύεσαι να το κάνεις;
Την ώρα που παίζω δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο. Είναι τόσο σεταρισμένος ο εγκέφαλός μου στο κείμενο, που αυτοματοποιείται. Αν με ρωτάς, δεν θα έκανα ποτέ υπέρβαση να παίξω μια παράσταση ενώ θα μου συνέβαινε κάτι τραγικό οικογενειακό ή οτιδήποτε, αφενός για ηθικούς λόγους απέναντι στην οικογένειά μου και αφετέρου επειδή δεν ξέρεις πώς θα βγει η παράσταση, οπότε δεν μου φταίει και σε τίποτα ο θεατής να μη βγει κάτι καλό.
Πώς είναι μια τυπική ημέρα για εσένα;
Ξυπνάω στις 4 το πρωί, διαβάζω λίγο ή περνάω σημειώσεις στον υπολογιστή από χειρόγραφα ή κάποιο υλικό ηχογραφημένο, 6 με 8 κάνω γυμναστική αυστηρά τρέξιμο και workout, μετά γυρνάω σπίτι ετοιμάζομαι και 8.30 είμαι στο γραφείο μου όπου είτε κάνω πρόβα εκεί, ή γράφω κείμενα, ή μπορεί να κάνω γύρισμα όπως τώρα με τον Ζήση Ρούμπο που κάνουμε το «ΣΠΙΚ!». Από τις 4 το μεσημέρι και μετά είμαι μπαμπάς...
Από πού προήλθε η ιδέα πίσω από την παράσταση «Ο ελέφαντας στο δωμάτιο»; Με ποια πράγματα καταπιάνεσαι στην παράσταση;
Καταρχάς αυτή είναι μία από τις εκφράσεις που μου αρέσει πάρα πολύ παρόλο που δεν είναι ελληνική, είναι αγγλική, μου αρέσει το νόημα που έχει. Μου φαινόταν πάντα ενδιαφέρον να στήσω ένα concept πάνω σε αυτό το νόημα δηλαδή ότι υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που είναι μπροστά μας αλλά αποφεύγουμε να τα κοιτάξουμε, να μιλήσουμε για αυτά, να συζητήσουμε γιατί θα μπλέξουμε με τη λύση τους ή με δυσάρεστες και άβολες αλήθειες. Υπάρχει άπειρη κωμωδία εδώ οπότε το χρησιμοποίησα σαν concept για όλα αυτά τα πράγματα που μπαίνουν εμπόδιο ανάμεσα σε εμάς και την ευτυχία, που είναι σε δύο κατηγορίες. Αυτά που ελέγχουμε και αυτά που δεν ελέγχουμε και κάτω από αυτούς τους πυλώνες έβαλα όλα τα κείμενα που είχα δουλέψει για αυτή τη σόλο παράσταση. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της πάραστασης.
Τα θέματα που περιέχει είναι πάρα πολλά. Ενδεικτικά είναι πρώτα απ’όλα ο Covid και η διετία που περάσαμε, η σχέση που έχει η δική μου γενιά με την γονεϊκότητα σε σχέση με τους δικούς μας γονείς που δεν είχαν καμία σχέση με την ακαδημαική προσέγγιση του πράγματος ή την ενημέρωση, ένας θαυμασμός στα νέα ζευγάρια που ζουν τον πρώτο χρόνο της σχέσης τους και βιώνουν την πιο συναρπαστική φάση της σχέσης τους αλλά δεν το ξέρουν και ο λόγος που η σχέση τους είναι συναρπαστική είναι επειδή δεν γνωρίζονται ακόμα (γέλια). Επίσης, έχω μια μέθοδο που θεωρώ πολύ χρήσιμη, ότι τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των αγοριών πρέπει να την αναλαμβάνει η μαμά γιατί αυτή είναι η πλευρά που θα χρειαστεί να γνωρίζουν και όχι του μπαμπά. Ακόμα έχω συμπεριλάβει μια προσωπική ιστορία για την πιο δίκαιη εκδίκηση που έχω πάρει ποτέ από κάποιον και πολλά άλλα θέματα.
Να φανταστώ ότι δεν σταμάταει ποτέ το μυαλό σου να σκέφτεται;
Ναι, θα έλεγα ότι αυτό είναι ένας ιός που δεν απαλλάσεσαι ποτέ δηλαδή ότι βλέπεις γύρω σου πάντα θα υπάρχει στο μυαλό σου μια σκέψη. Και εννοείται ότι δεν μπορώ ποτέ να ευχαριστηθώ παράσταση stand up. Χαίρομαι πάρα πολύ όταν βλέπω φίλους μου στις παραστάσεις τους ή στο Netflix stand-up αλλά δεν μπορώ να τη δω ως παράσταση. Είναι σαν να βλέπω Matrix εκείνη την ώρα, τι κάνει, πώς το κάνει...
Τι θα έλεγες στον νεότερο εαυτό σου σήμερα;
Θα του έλεγα ευχαριστώ για τότε που πήγε και παραιτήθηκε από τη διαφημιστική εταιρεία και είχε το θάρρος να το κάνει χωρίς να το σκεφτεί πολύ και να πει «Yolo, πάμε και βλέπουμε». Γενικά καλό είναι να αλλάζεις και να μην το πολυσκέφτεσαι ιδιαίτερα. Ας είναι και μικρές αλλαγές. Για παράδειγμα αν είσαι στο ενοίκιο άλλαξε σπίτι, άλλαξε περιοχή, άλλαξε πόλη, άλλαξε διαδρομή, άλλαξε τον τρόπο που ακούς μουσική ή βλέπεις τηλεόραση, γενικά όλα αυτά σε ανανεώνουν, σε βγάζουν από τη ρουτίνα. Μην αφήνεσαι, μην πεις ότι «εδώ αισθάνομαι μια ασφάλεια» γιατί όταν νιώσεις ότι «εδώ αισθάνομαι ασφαλής γιατί ξέρω πώς είναι τα πράγματα γύρω μου» είναι δεδομένο ότι θα αλλάξουν τα πράγματα γύρω σου και θα αισθάνεσαι έξω από τα νέρα σου.
Ποιες είναι οι κωμικές σου επιρροές;
Οι Monty Python και ο Woody Allen ήταν οι πρώτες μου επιρροές όταν ήμουν μικρός. Πλέον εκτός από τους κωμικούς που παρακολουθώ γενικότερα, οι Άγγλοι κωμικοί μου αρέσουν πολύ και όχι απαραίτητα οι super star αλλά οι κωμικοί που θα τους δεις στα Comedy Club, στα φεστιβάλ του Εδιμβούργου οι οποίοι πρέπει να κερδίσουν την αποδοχή από τον κόσμο.
Έχεις κάποιες συμβουλές για εκκολαπτόμενους stand-up comedians;
Έχω αλλά δεν είναι δικές μου. Είναι το είδος που τις επιβάλλει δηλαδή επιμονή στο γράψιμο που είναι και η βάση του stand-up, δοκιμή στη σκηνή, διόρθωση (ξανά και ξανά το ίδιο), γενικότερα να μην σταματάς να το κάνεις. Το stand-up είναι από τις λίγες μορφές τέχνης που δεν μπορείς να το μάθεις θεωρητικά ή να πας σε μια σχολή κάνοντας πρόβες με άλλους. Επίσης, κάτι που πέρασε πολύς καιρός για να το καταλάβω ότι είναι πάρα πολύ καλό να αποτυγχάνουν τα κείμενά σου γιατί έτσι τα διορθώνεις και μέσα από αυτή τη διαδικασία μαθαίνεις τη δομή και πώς να γράφεις καλύτερα και τι σου πάει. Στις παραστάσεις δοκιμών που κάνω, το πρώτο πράγμα που λέω στον κόσμο είναι ότι «αν κάτι δεν σας φανεί αστείο μη γελάσετε από συμπάθεια γιατί με αποπροσανατολίζετε. Θέλω να ξέρω τι δεν δουλεύει».
Ποια είναι τα προσεχή επαγγελματικά σου πλάνα;
«Ο ελέφαντας στο δωμάτιο» βρίσκεται σε περιοδεία, τώρα τελειώνει το χειμερινό κομμάτι και τέλος Ιουνίου με αρχές Ιουλίου θα ξεκινήσει το καλοκαιρινό σε 12 πόλεις της Ελλάδας. Επίσης, κάνω το «ΣΠΙΚ!» με τον Ζήση Ρούμπο στο κανάλι μου στο youtube που μπορεί κανείς να το ακούσει και σε podcast.
web site: xatzi.gr
Instagram: g_xatzipavlou
YouTube: Giorgos Xatzipavlou
Facebook: Γιώργος Χατζηπαύλου
Linkedin: Γιώργος Χατζηπαύλου