Κάθε κήπος έχει το δικό του χαρακτήρα, συμπληρώνοντας και αναδεικνύοντας το ύφος μιας κατοικίας. Η αρμονία με τις γραμμές του κτιρίου, τα σωστά υλικά καθώς και η ενιαία αντιμετώπιση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων αποτελούν την καλύτερη συνταγή για το ιδανικό πάντρεμα κτίσματος-κήπου. Συχνά κρίνεται απαραίτητη η μελέτη από ειδικό αρχιτέκτονα κήπων, που θα αξιοποιήσει και θα βελτιώσει τη λειτουργία του κήπου ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ιδιοκτητών του.

Σχεδιασμός κήπου
Οι δυνατότητες για τη διαμόρφωση ενός κήπου είναι πολλές. Οι παράγοντες που υπαγορεύουν την τελική επιλογή αφορούν το υπέδαφος, τη μορφολογία του εδάφους, το κλίμα, τον προσανατολισμό και τη λειτουργικότητα. Βασικό επίσης στοιχείο του σχεδιασμού είναι η σωστή και εργονομική χάραξη της κάτοψης του κήπου, που θα εξασφαλίσει την ελεύθερη κυκλοφορία σε αυτόν, όπως και την άμεση και εύκολη προσέγγισή του από το εσωτερικό του σπιτιού. Και μην ξεχνάτε ότι η ηλεκτρολογική και η υδραυλική εγκατάσταση πρέπει να προηγηθούν των υπολοίπων εργασιών, αφού κάθε αλλαγή που θα προκύψει στο μέλλον θα έχει ως συνέπεια την καταστροφή των φυτών.

Λειτουργικά κριτήρια
Βασική προϋπόθεση για την καλή λειτουργία του υπαίθριου χώρου είναι η ομαλή απορροή των νερών της βροχής, που επιτυγχάνεται με τη διαμόρφωση κλίσης στο έδαφος, με σιφόνια, αποστραγγιστικά κανάλια ή σχάρες, αλλά και η ενίσχυση του εδάφους εάν πρόκειται να επιστρωθεί, ώστε να μην εμφανιστούν ρωγμές ή καθιζήσεις αργότερα. Απαραίτητα στοιχεία είναι τα τοιχία αντιστήριξης, η περίφραξη, οι πλακοστρώσεις, οι πέργκολες, το bbq και η πισίνα. Τα τοιχία αντιστήριξης κατασκευάζονται για τη συγκράτηση των χωμάτων, ώστε να διευκολύνεται η διαμόρφωση των υπαίθριων χώρων. Η φύτευση πλατύφυλλων αειθαλών δέντρων ή η τοποθέτηση πέργκολας από ειδικά εμποτισμένη ξυλεία περιορίζουν σημαντικά την ηλιακή ακτινοβολία, δημιουργώντας όμορφα, σκιερά τμήματα. Σημαντικό ρόλο έχουν και οι φράχτες. Μπορεί να κατασκευαστούν σαν τοίχοι και να διακοσμηθούν από φυτά ή να κατασκευαστούν από φυσικές πέτρες, τούβλα, ξύλο κτλ. Ξεχωριστό σημείο αναφοράς συνιστούν και οι πέργκολες. Ικανοποιούν κάθε απαίτηση προσφέροντας δροσιά και σκιά, ενώ αποτελούν και μια αρχιτεκτονική σύνθεση σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό τοπίο. Κατασκευάζονται από εμποτισμένη ξυλεία ή στοιχεία αλουμινίου. Τα υλικά τους έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία ώστε να αντέχουν στη φθορά του χρόνου και στις περιβαλλοντικές συνθήκες, ενώ η επιτυχημένη κατασκευή τους εξαρτάται από τα στηρίγματα που μπορεί να είναι μεταλλικές υποδοχές ή βάσεις από μπετόν. Διακρίνονται σε δύο τύπους: α) αυτοφερόμενη: ονομάζεται η στατικά ανεξάρτητη πέργκολα με περιμετρικούς στύλους. β) εξαρτώμενη: είναι αυτή που στηρίζεται τουλάχιστον από τη μια πλευρά της σε δομικό στοιχείο (τοίχο, σιδερένια κατασκευή). Καθώς δεν καλύπτουν απόλυτα το χώρο, οι πέργκολες μπορούν να συνδυαστούν με αδιάβροχες ακρυλικές τέντες ή να σκεπαστούν με ψάθα ή καλαμωτή. Ο πιο φυσικός και όμορφος τρόπος για να καλύψετε μια πέργκολα είναι με αναρριχητικά φυτά, όπως κισσούς. Οι ξύλινοι φράχτες καλό είναι να μην ενσωματώνονται απευθείας στο έδαφος γιατί μπορεί να σαπίσουν. Καλύτερα να στερεώνονται σε ενδιάμεσους ορθοστάτες από μέταλλο ή μπετόν.

Αισθητικά κριτήρια
Οι επιστρώσεις των διαδρόμων συμβάλλουν στην αισθητική ολοκλήρωση του χώρου. Η επιλογή των υλικών τους γίνεται βάσει του γενικότερου ύφους της κατοικίας. Ιδανικά θεωρούνται τα φυσικά υλικά, που «ωριμάζουν» με το χρόνο και αποκτούν μια ιδιαίτερη πατίνα. Τα συμπαγή τούβλα, οι σχιστόπλακες, η πέτρα, το εμφανές μπετόν και το χαλίκι ενδείκνυνται ως λύσεις, όπως επίσης και τα χτυπητά ή χτενιστά μάρμαρα που δε γλιστρούν και οι κυβόλιθοι που τοποθετούνται απευθείας στο χώμα. Το χυτό δάπεδο με στάμπες -στρώνεται μπετόν με σκληρυντές και με ειδικά καλούπια διαμορφώνεται σε απομίμηση λιθόστρωτου- συνιστά μια καλή εναλλακτική λύση, όπως και τα ξύλινα δάπεδα. Δημιουργείται ένα υπερυψωμένο από το έδαφος επίπεδο και οι σανίδες καρφώνονται, αφήνοντας αρμό μεταξύ τους για την απορροή του νερού της βροχής. Τα σκουρόχρωμα βερνίκια προστατεύουν αποτελεσματικά το ξύλο από την υπεριώδη ακτινοβολία. Σε περίπτωση κεκλιμένης επιφάνειας άνω του 10%, ο διάδρομος μετατρέπεται σε σκάλα για πρακτικούς λόγους. Οι λίμνες με σιντριβάνια και βράχους αποτελούν συνήθως το κεντρικό σημείο του κήπου, το μέγεθος των φυτών καθορίζει τη διάταξή τους, ενώ διάσπαρτα παρτέρια ανάμεσα στο γκαζόν δίνουν μια ωραία εικόνα στο σύνολο.

Διάταξη του κήπου
Η διάταξη του κήπου δεν είναι απαραίτητο να ακολουθεί μια αυστηρή ορθογώνια ή τετράγωνη μορφή, αλλά ούτε και επίπεδη. Η διατήρηση των φυσικών υψομετρικών διαφορών (μικροί λοφίσκοι), μονοπάτια επιστρωμένα με ξύλο ανάμεσα στο γκαζόν και διακοσμητικοί βράχοι στις πλευρές δημιουργούν ένα ενδιαφέρον και πρωτότυπο αποτέλεσμα. Μικροί ανθόκηποι (παρτέρια) με τριαντάφυλλα, μαργαρίτες ή άλλα φυτά και ένα σιντριβάνι αναδεικνύουν το χώρο. Γενικότερα, η ομορφιά ενός κήπου έχει άμεση σχέση και με την ανθοφορία του. Γι αυτό συνθέστε τον με τέτοιο τρόπο, αναμειγνύοντας διαφορετικά είδη, ώστε κάθε εποχή του χρόνου να είναι ανθισμένος. Οι κάκτοι, με τη σταθερή συμπεριφορά τους, καθώς και χειμερινοί βολβοί, αμυγδαλιές και φυτά που ανθίζουν δύο ή και τρεις φορές το χρόνο θα συμπληρώσουν άψογα τις επιλογές σας. Ενας οργανωμένος κήπος περιλαμβάνει χώρους συγκέντρωσης, όπως bbq, υπαίθρια τραπεζαρία και καθιστικό. Χτιστοί ή ξύλινοι πάγκοι μπορεί να αντικαταστήσουν τα τραπέζια, όπως και χαμηλοί κορμοί δέντρων τα καθίσματα, ενώ μια αιώρα αποτελεί πάντοτε μια αξιοζήλευτη θέση! Ενδιαφέρουσες διακοσμητικές λύσεις συνιστούν επίσης μεγάλα πιθάρια, τοποθετημένα με κλίση στο έδαφος ή ακόμη και μυλόπετρες.
—Στις ξυλοκατασκευές χρησιμοποιείται καλής ποιότητας ξυλεία, χωρίς ρόζους, που έχει υποστεί ξήρανση και επεξεργασία με μυκητοκτόνο και βερνίκια εμποτισμού.

Φωτισμός
Ο κατάλληλος φωτισμός βοηθά σημαντικά την ασφαλή πρόσβαση στον κήπο, ενώ αναδεικνύει τις αρχιτεκτονικές αρετές του. Περιλαμβάνει το φωτισμό των διαδρόμων, των δέντρων καθώς και της ανάδειξης ξεχωριστών στοιχείων (γλυπτά, σιντριβάνια). Οι επιλογές που έχετε είναι πολλές: απλίκες, σποτ, λάμπες δαπέδου, κεριά κ.ά. Σημαντικό ρόλο για το σχεδιασμό του παίζει και το χρώμα, που θα πρέπει να εξασφαλίζει ένα μείγμα ψυχρών και θερμών πηγών φωτός. Οι πηγές αυτές μπορεί να τοποθετηθούν χαμηλά, ώστε να δημιουργούν ατμόσφαιρα, ενώ τα χρωματιστά φίλτρα που διαθέτουν σύγχρονα φωτιστικά μας δίνουν τη δυνατότητα για εντυπωσιακά οπτικά εφέ. Τα μικρά παρτέρια πρέπει να φωτίζονται ομοιόμορφα με χαμηλό φωτισμό, ενώ ο ίδιος φωτισμός των διαδρόμων μειώνει τη γραφικότητα του συνόλου. Τέλος, η ηλεκτρολογική εγκατάσταση θα πρέπει να είναι στεγανή και να καλείτε έναν ειδικό, τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο, για τον έλεγχό της.