Στο τέταρτο έτος των σπουδών του στο Χόγκουαρτς, ο μικρός μάγος και οι φίλοι του αντιμετωπίζουν νέους, θανάσιμους κινδύνους.
Επιτέλους! Ενα φιλμ που στέκεται αντάξιο του συγγραφικού σθένους της Ρόουλινγκ! Ποιος να το περίμενε από τον απρόβλεπτο, αλλά σπάνια εύστοχο στις επιλογές του Νάικ Νιούελ, ο οποίος, εξάλλου, δεν είχε ποτέ δοκιμαστεί στο σινεμά του φανταστικού. Κι όμως, αντιμέτωπος με το -κατά πολλούς καλύτερο- τέταρτο και επιβλητικά ογκώδες βιβλίο της σειράς του Χάρι Πότερ, ο Βρετανός σκηνοθέτης καταφέρνει ότι κανείς πριν από αυτόν: ισορροπώντας υποδειγματικά ανάμεσα στις σκηνές του μαγικά μεγαλειώδους θεάματος και στις ζωοφόρες ανάσες ανάπτυξης των -ανθρώπινων διαστάσεων- χαρακτήρων, μεταγγίζει ανέπαφα στην οθόνη την ουσία και το πνεύμα της πρώτης ύλης του, κάνοντας συνάμα... αόρατα τα μεγάλα αφηγηματικά κομμάτια που έχει αφαιρέσει από αυτή, για να διατηρήσει τη ταινία του σε μια διάρκεια μικρότερη των τριών ωρών.
Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο η πιο ώριμη και συναρπαστική στιγμή της κινηματογραφικής ζωής του Χάρι. Είναι επίσης ένα ατρόμητα σκοτεινό θρίλερ, με απρόσκοπτο ρυθμό εξέλιξης, υποβλητική ατμόσφαιρα, εύστοχη εναλλαγή υπόκωφων εντάσεων με αιφνίδιες εκρήξεις ανατροπών, ευαίσθητο (και γι αυτό αβίαστα συγκινητικό) στα εφηβικά σκιρτήματα των ηρώων του και προικισμένο με εμπνευσμένους ερμηνευτές: από τον αιθέριο Φάινς, που προκαλεί δέος σε ένα ρόλο- έκπληξη και τον Γκαμπόν (δίνει υπόσταση στον καλύτερο, πιο ήρεμα δυνατό Ντάμπλντορ ως σήμερα), μέχρι τον Ράντκλιφ που ενσαρκώνει τον Χάρι με βουβή μελαγχολία και ταιριαστό, συγκρατημένο θυμό, όλοι συμβάλλουν για να κάνουν τους ήρωές τους ατελείς, οικείους και ακαταμάχητους. Επιτέλους! Ενας Χάρι Πότερ που δεν απευθύνεται μόνο στους αναγνώστες της Ρόουλινγκ.
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
