Δημοσιογράφος της τηλεόρασης αποκαλύπτει τον παραλογισμό της τακτικής του γερουσιαστή ΜακΚάρθι.

H πιο σοβαρή πολιτική ταινία με θέμα τη Μαύρη Λίστα από την εποχή της «Βιτρίνας» του Μάρτιν Ριτ ανήκει σε έναν επαγγελματία ωραίο του Χόλιγουντ. Δεν μένει όμως μόνο στη Μαύρη Λίστα ο Τζορτζ Κλούνεϊ. Μιλάει για τον ρόλο των ΜΜΕ και την δημοσιογραφική ηθική και αντιπαραβάλλει την οξυδέρκεια και την τόλμη των δημοσιογράφων του 50 με τη σημερινή... σιωπή των αμνών. Και το κυριότερο, η ιστορία του είναι αληθινή και (καθόλου περίεργο) ξεχασμένη.

Ηρωάς του ο Εντουαρντ Μόροου, διάσημος πολιτικός σχολιαστής των πρώτων χρόνων της αμερικανικής τηλεόρασης, ο οποίος τόλμησε να επιτεθεί στον Γερουσιαστή ΜακΚάρθι και να αποκαλύψει την παράνοια της Μαύρης Λίστας. Η αρχή έγινε από την άδικη απόλυση κάποιου αξιωματικού, ο οποίος κατηγορήθηκε ως κομμουνιστής. Τις επόμενες εβδομάδες ο Μόροου (που πάντα αποχαιρετούσε το κοινό με την φράση «καληνύχτα και καλή τύχη») συνέχισε την κριτική και τις αποκαλύψεις, δεν σταμάτησε παρά τις απειλές, και, τέλος, έβγαλε στην εκπομπή του ζωντανά τον εθνικόφρονα Γερουσιαστή και τον έκανε σκουπίδι.

Με πρωταγωνιστή τον καρατερίστα Ντέιβιντ Στράδερν (κέρδισε το βραβείο της Βενετίας και μάλλον θα τον δούμε στα Οσκαρ) ο Κλούνεϊ μοντάρει τις δραματοποιημένες σκηνές με αυθεντικά επίκαιρα της εποχής, επιτυγχάνοντας έναν πρωτόγνωρο ρεαλισμό. Εξαίσιο εύρημα είναι η τηλεοπτική μονομαχία του δημοσιογράφου με τον Γερουσιαστή: τα πλάνα του Στράδερν ενώνονται με τα πλάνα του ίδιου του ΜακΚάρθι, από τηλεοπτικά αρχεία.

Αριστουργηματική ασπρόμαυρη φωτογραφία, εξαίσιες ερμηνείες (ο Κλούνεϊ κρατάει δεύτερο ρόλο), έντιμη πολιτική θέση, καθαρό σινεμά. Μια ταινία που πρέπει να δουν όσοι θέλουν να κάνουν (ή μάλλον πιστεύουν ότι κάνουν) σήμερα αποκαλυπτική δημοσιογραφία.

Υ.Γ. Στην πραγματικότητα, όμως, εγώ ένα πράγμα θέλω να απολαύσω: την αντίδραση του Τζορτζ Μπους, όταν δει την ταινία!

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ