Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του πολυπλατινένιου ράπερ 50 Cent (Κέρτις Τζάκσον το πραγματικό του όνομα ) είναι ένα ημι-βιογραφικό γκανγκστερικό δράμα με φόντο τον υπόκοσμο της Νέας Υόρκης και τα παρασκήνια της μουσικής βιομηχανίας. Κάπου εκεί ανάμεσα ξεδιπλώνεται ο βίος του Μάρκους, του οποίου ο απώτερος σκοπός είναι να γίνει πλούσιος.
Η ιστορία είναι απελπιστικά μονοδιάστατη και γεμάτη κλισέ, και την κατάσταση χειροτερεύει η επίπεδη ερμηνεία του 50 Cent, ο οποίος είναι χειρότερος κι από τον Μαρκ Γουόλμπεργκ στα πρώτα χρόνια του. Η φωνή του, με την οποία σχεδόν μουρμουρίζει τις μεγάλες επιτυχίες του, λειτουργεί απόλυτα όταν την χρησιμοποιεί στις ρίμες του με τη βοήθεια υπνωτικών χορευτικών beat και αποτελεί καλό εργαλείο στην παραγωγή mainstream επιτυχιών. Ο (συνήθης παραγωγός του) Dr. Dre, όμως, δεν έχει τα ηνία εδώ και δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Ο δημιουργός είναι άλλος (ένας φθαρμένος Τζιμ Σέρινταν, εντελώς έξω από τα νερά του) και ο 50 Cent μένει αβοήθητος. Η αρχική καχυποψία για ομοιότητες με το 8 Mile εξανεμίζεται, αφού το μόνο κοινό των δυο ταινιών είναι πως μιλάνε για ράπερ που ξεκίνησαν από χαμηλά και τα κατάφεραν. Ο 50 Cent όμως δεν «τσαλακώνεται», απεναντίας θέλει να μυθοποιήσει την εικόνα του. Προσπαθεί να πείσει για ένα στυλιζαρισμένης αντίληψης γκανγκστερικό παρελθόν που πολύ θα ήθελε να έχει. Από το κυνήγι του δολοφόνου της μητέρας του μέχρι την απόπειρα της δικής του δολοφονίας με 9 (!) πυροβολισμούς, θα επιβιώσει και ο νεαρός γκάνγκστερ Μάρκους θα μετατραπεί στον Young Caesar. Θα γίνει πλούσιος, μια κι είναι διατεθειμένος ακόμη και να πεθάνει για να το καταφέρει... Στο δρόμο, θα βγάλει τα απωθημένα του για την εταιρεία Murder Inc. και θα πετάξει τις αιχμές του ενάντια στον «ανταγωνιστή» ράπερ Ja Rule.
Τα πράγματα είναι λίγο πολύ σαφή: Ο λόγος που ο 50 Cent έπαιξε σε αυτή την ταινία είναι γιατί, όντας καλός επιχειρηματίας ξέρει πως θα ανεβάσει τις μετοχές του εάν το κοινό νιώσει τον πόνο και την απόγνωση της ιστορίας της ζωής του Μάρκους. Τονίζοντας το γκανγκστερικό προφίλ του και προσπαθώντας να δείχνει πιο ανθρώπινος, ο τραγουδιστής διαλέγει έναν ρόλο που αντιτίθεται στην ατρόμητη δημόσια περσόνα του και τον κάνει να φαίνεται περισσότερο τρωτός και καθημερινός χαρακτήρας. Τηρουμένων των αναλογιών, αφού αποτελεί πράξη ανωτερότητας το να βγει από τη σιγουριά της εικόνας του και να εκθέσει τα τραυματικά του βιώματα... Με αλατοπίπερο τον αρνητικό θόρυβο για δολοφονίες σε κινηματογράφους και τις ποικίλες αντιδράσεις, η ταινία του Σέρινταν μοιάζει με το μεγαλύτερο επιχειρηματικό κόλπο που επιχειρήθηκε τελευταία στο Χόλιγουντ, αλλά απέτυχε, αφού τα εκατομμύρια πωλήσεων της δισκογραφίας του 50 Cent δεν κατάφεραν να μεταμορφωθούν τελικά σε αντίστοιχο αριθμό εισιτηρίων. Ισως το πετύχει το video game που έχει σειρά... Α.Κ.
