O Στιβ Μάρτιν προσπαθεί (και αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί) και, όσο δύσκολο κι αν είναι να ξεπεράσει κανείς το μύθο του Πίτερ Σέλερς ως Κλουζό, στη μία και μοναδική περίπτωση που το καταφέρνει, μπορεί και να περάσει καλά... Διαφορετικά, τίποτε άλλο δεν μπορεί να σε κρατήσει σε μία κωμωδία... αρχών που τελειώνει πριν αρχίσει και είναι υπερβολικά «πολιτικώς ορθή» για να συναγωνιστεί τις καλύτερες στιγμές του πρωταγωνιστή της. Τόσο το χειρότερο για όσους είχαν την φαεινή ιδέα αυτής της μάλλον άχρηστης αναβίωσης. Μ.Κ.