H πιο αναπάντεχη έκπληξη της δεκαετίας από πλευράς χιουμοριστικής ευφυϊας έρχεται από μια σειρά κινουμένων σχεδίων- με μια μόνη διαφορά. Το «Family Guy» δεν είναι απλά ένα καρτούν για μια αστεία οικογένεια και τις ψυχαγωγικές περιπέτειές της, είναι ένας animated καταπέλτης που σου «τα χώνει» στον εγκέφαλο. Η πιο δυσλειτουργική οικογένεια που πέρασε ποτέ από την τηλεόραση κάνει οποιοδήποτε ανάλογο sitcom να μοιάζει με mainstream παιδική χαρά. Ακρως σουρεαλιστικές σκηνές και μια σχεδόν επιθετική επίδειξη ακραίου χιούμορ, σε ένα περίεργο μείγμα όπου οι πιο παρανοϊκές στιγμές των Μόντι Πάιθον συναντούν τους politically incorrect Σίμπσονς. Ο πατέρας Πίτερ Γκρίφιν, η μητέρα, ο γιος με το χαμηλό I.Q., η ανέραστη κόρη, ο σοφός και σοβαρός σκύλος με εμμονή στο Martini και με τάσεις αλκοολισμού και το μωρό, ο Στούι, με προφορά Αγγλου διανοούμενου και ακαδημαϊκή διάλεκτο, το οποίο έχει σχέδια να κατακτήσει τον κόσμο, αλλά πριν από αυτό να δολοφονήσει τη μητέρα του. Είναι αδύνατον να περιγραφεί η αίσθηση του in your face χιούμορ της αμφιλεγόμενης σειράς η οποία, συν τις άλλοις, κανιβαλίζει ανελέητα τη σύγχρονη ποπ κουλτούρα. Το προσβλητικό της ύφος απέκτησε αρνητική δημοσιότητα, πολεμήθηκε από μερίδα των μέσων ενημέρωσης, αντιμετώπισε συχνά τη λογοκρισία και πολλές φορές διακόπηκε για να ξαναβγεί στον αέρα χάρη στους φανατικούς οπαδούς που απέκτησε. Α.Κ.