Νεαρή και φιλόδοξη κοπέλα αποφασίζει να εγκαταλείψει την επαρχιακή γενέτειρά της στη Σουηδία και να τα καταφέρει ως τραγουδίστρια της τζαζ κατά τη δεκαετία του ’60, προσδοκώντας για τον εαυτό της μια καριέρα που θα την ταξιδέψει θριαμβευτικά εντός και εκτός των συνόρων της πατρίδας της.

Στην πορεία η αποφασιστικότητα και το ταλέντο της την οδηγούν στην καταξίωση, η ηρωίδα βρίσκεται πολύ σύντομα αντιμέτωπη, ωστόσο, με το τίμημα της ζωής που επέλεξε. Ένα τίμημα που μετριέται σε συχνές διαψεύσεις, σε ασταθείς σχέσεις και σε τακτικές καταχρήσεις.

Αυτή είναι εντελώς συνοπτικά η ιστορία που βάλθηκε να διηγηθεί για λογαριασμό της ταινίας του ο Περ Φλι, δημιουργός της πολύ καλής «Ανθρωποκτονίας» (2005) αλλά και της μετριότατης «Γυναίκας που Ονειρεύτηκε Έναν Άντρα» (2011).

Έχοντας στη διάθεσή του μια φωτογενή και εκφραστική ερμηνεία από την Έντα Μάγκνασον και μια αξιοσημείωτη σκηνογραφική προσέγγιση σε οτιδήποτε αφορά την εποχή στην οποία εκτυλίσσεται η δράση, το «Βαλς με τη Μόνικα» φροντίζει πρωτίστως να κολακεύει το βλέμμα.

Παρά το γεγονός ότι επιλέγει να μην ωραιοποιήσει μια φύσει τρωτή και φορτωμένη μειονεκτήματα ηρωίδα, εντούτοις, ο Φλι δεν κατορθώνει να δώσει ζωντάνια σε ένα βιογραφικό δράμα συνταγής που ελάχιστα αποκλίνει από αμέτρητα παρόμοια φιλμ.