Στην δεύτερη κινηματογραφική της δημιουργία (μετά το εξαιρετικά ενδιαφέρον, πειραματικό μίγμα μυθπλασίας και ντοκιμαντέρ «The Arbor») η Κλίο Μπάρναρντ εμπνέεται από την ομώνυμη ιστορία του Όσκαρ Γουάιλντ και συνθέτει μια δυνατή, εντυπωσιακά δομημένη και γυρισμένη ταινία, που ακολουθεί περήφανα στα χνάρια της βρετανικής παράδοσης κοινωνικού ρεαλισμού, κυρίαρχος της οποίας είναι φυσικά ο Κεν Λόουτς.
Οι ταινίες του ρεύματος αυτού, ή τουλάχιστον τα καλύτερα παραδείγματά του, εκμαίευαν το πολιτικό τους σχόλιο υπόγεια, επικεντρώνοντας την προσοχή τους στην πιστή καταγραφή του κόσμου των ηρώων και περιμένοντας τα συμπεράσματα, η περίφημη καταγγελία στην οποία (κατηγορούνται ότι) αποσκοπούν, να προκύψουν από την αυθεντική αφήγηση της ιστορίας.
Το ίδιο κάνει και η Μπάρναρντ, με την ιστορία του Άρμπορ και του Σουίφτι. Και τα δύο παιδιά δυσλειτουργικών οικογενειών, και τα δύο προβληματικοί μαθητές, ο υπερκινητικός Άρμπορ και ο πιο χαμηλών τόνων Σουίφτι αποφασίζουν να βγάλουν τα δικά τους χρήματα, συλλέγοντας σκραπ (άχρηστα μέταλλα και άλλα σχετικά) από τα σκουπίδια και πουλώντας τα στην τοπική μάντρα και τον επικεφαλής της, Κίτεν.
Ο τελευταίος διαπιστώνει το ταλέντο του Σουίφτι με τα άλογα και του δίνει την ευκαιρία να τρέξει σε αυτοσχέδιους αγώνες δρόμου με αμαξίδια που τα σέρνουν άλογα, κάτι που θα δοκιμάσει την φιλία των δύο αγοριών (φιλία είναι ό,τι καλύτερο έχουν στην δύσκολη ζωή τους) και θα ανοίξει το δρόμο για τραγικές εξελίξεις.
Η Μπάρναρντ βασίζεται στις συγκλονιστικές ερμηνείες των δύο πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών της, απόλυτα πειστικών σε ό,τι κάνουν και εντυπωσιακά ώριμων στον χειρισμό των χαρακτήρων τους, και, με τις στατικές και ιδανικά καδραρισμένες εικόνες της, χτίζει γύρω τους έναν κόσμο περίεργα άχρονο και γι' αυτό διαχρονικό, κρύο και αφιλόξενο τη μια στιγμή, απόκοσμα όμορφο την άλλη.
Ο υποβαθμισμένος αυτός κόσμος δεν είναι μόνο μια αθέατη πλευρά της ίδιας της Μεγάλης Βρετανίας (ή όποιας δυτικής χώρας) αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι του ψυχισμού των δύο αγοριών, και η Μπάρναρντ με ευστοχία και οξυδέρκεια τον αναδεικνύει σε ένα περιβάλλον που απειλεί να τους καταπλακώσει ανά πάσα στιγμή.
Και όταν το κάνει, συνειδητοποιείς την μαεστρία με την οποία, ήρεμα και σοφά, η Μπάρναρντ έχτισε την ιστορία της με στόχο ένα συναισθηματικό κρεσέντο, απλό αλλά τόσο ανθρώπινα συγκλονιστικό ταυτόχρονα. Μια μεγάλη ταινία.
