Μετά την μεγάλη επιτυχία της έκθεσης «O Miro της Μαγιόρκα», της μεγαλύτερης έκθεσης Μιρό που έγινε ποτέ στην Ελλάδα, και την οποία επισκέφθηκαν περισσότερα από 70.000 άτομα, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Α.Π.Θ. πραγματοποιεί από την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010 μια ακόμη σημαντική έκθεση αφιερωμένη σε έναν μεγάλο καλλιτέχνη του τέλους του 19ου αι., στον Τουλούζ Λοτρέκ (Toulouse Lautrec).

Από τις 15 Οκτωβρίου και για περίπου τέσσερις μήνες θα αναβιώσει στη Θεσσαλονίκη μια εξαιρετικά γοητευτική εποχή. Χορός, μουσική, κινηματογράφος, θέατρο, έργα τέχνης, ακόμη και γεύσεις της Belle Epoque θα βρουν το χρόνο και το χώρο τους σε κάθε γωνιά της πόλης, με αφετηρία το Τελλόγλειο και το έργο του Toulouse Lautrec, του ζωγράφου-ρεπόρτερ, όπως τον αποκαλούν, της Belle Epoque, καθώς εκείνος ήταν ο πρώτος που έκανε την τέχνη να κατέβει στο δρόμο με τις αφίσες και τις λιθογραφίες του.

Στόχος της έκθεσης είναι αφενός η γνωριμία με τον Τουλούζ Λοτρέκ, τον ξεχωριστό αυτό δημιουργό, αλλά και το κλίμα, την ατμόσφαιρα της εποχής στο γύρισμα του 19ου/20ού αι. Το υλικό της έκθεσης, περισσότερα από 170 έργα προέρχονται από το Μουσείο Orsay στο Παρίσι, από το Μουσείο Toulouse Lautrec στο Albi καθώς και από το Ch?teau du Bosc (έργα και οικογενειακά κειμήλια) στη Naucelle.

Αντικείμενα, όπως τα γυαλιά του, ένα κουτί με χρώματα και μια παλέτα του, το κουκλοθέατρό του, δυο γιαπωνέζικες κούκλες και ένα ζωγραφισμένο βότσαλο, παραχωρήθηκαν από την κόμισα Nicole Tapi de Cleyran, μικρή ανηψιά του καλλιτέχνη. Εκτίθενται επίσης διπλά έργα των Lautrec και Van Gogh, που ρίχνουν φως στο πόσο οι δυο ζωγράφοι επηρέασαν ο ένας τον άλλον.

Σημαντικός αριθμός εκθεμάτων, πρωτότυπες αφίσες, σχέδια του καλλιτέχνη, βιβλία προέρχεται από την ιδιωτική συλλογή του Παύλου και της Μπελίντας Φυρού (Μουσείο Ηρακλειδών). Επίσης έργα από ιδιωτικές συλλογές στη Γαλλία και Ελβετία, καθώς και πλούσιο αρχειακό υλικό από το Αρχείο Σπητέρη στο Τελλόγλειο ολοκληρώνουν τα τεκμήρια της έκθεσης. Η έκθεση έχει έντονα καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα που υποστηρίζεται με συνεργασίες με το ΚΘΒΕ, το Τμήμα Θεάτρου και Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ, το Μουσείο Κινηματογράφου, το Γαλλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, τους Φίλους της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης κ.ά..

Την εποχή της Belle Epoque ολοκληρώνουν περίπου 150 χαρακτικά και σανγκίνες του Δημήτρη Γαλάνη, του ξεχωριστού αυτού Έλληνα δημιουργού, από τη συλλογή που δώρισε στο Τελλόγλειο το 2002 ο Δημήτρης Γαλάνης (βλ. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΓΑΛΑΝΗΣ).

Ποικίλα και ενδιαφέροντα στοιχεία για την εποχή, αλλά και για την προσωπική ζωή του καλλιτέχνη, προσφέρει στον επισκέπτη και το πλούσιο αρχειακό και φωτογραφικό υλικό από το Αρχείο Σπητέρη. Ενώ τον απόηχο της προσωπικότητας του Toulouse Lautrec σε πιο σύγχρονες εφαρμογές δίνουν μαντίλες, υφάσματα και ρούχα του Γιάννη Τσεκλένη, εμπνευσμένα από τον καλλιτέχνη και τους ιμπρεσιονιστές.

Διάρκεια έκθεσης: 15 Οκτωβρίου 2010-30 Ιανουαρίου 2011
Ώρες λειτουργίας έκθεσης:
Τρίτη, Πέμπτη-Παρασκευή: 09.00 - 14.00
Δευτέρα, Τετάρτη: 09.00-14.00. & 17.00.-21.00
Σάββατο-Κυριακή: 10.00-18.00

Γοητευτική, ιδιόρρυθμη προσωπικότητα και γεννημένος αριστοκράτης, μετά την αναπηρία του, ο Henri Marie Raymond de Toulouse Lautrec ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Στη σύντομη ζωή του, έφτιαξε υπέροχες αφίσες και περιέγραψε το κόσμο που μπαινόβγαινε στο ατελιέ του, καθώς και στα καμπαρέ που σύχναζε. Ο ταραγμένος ψυχικός του κόσμος κι οι καταχρήσεις τον οδηγήσανε στο αλκοόλ κι από κει στον πρόωρο θάνατο.

Γεννήθηκε στο Αλμπί, γιος του κόμη Αλφόνς Ντε Τουλούζ-Λοτρέκ και της κόμισσας Αντέλ. Στα 14 του παθαίνει το πρώτο σοβαρό ατύχημα κι αυτό δίνει άλλοθι στην οικογένειά του, για την εκ γενετής ατροφία των ποδιών του. Τέσσερα χρόνια μετά πηγαίνει στο Παρίσι και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στο ατελιέ των Λεόν Μπονά και Φερνάν Κορμόν. Το 1884 ανοίγει δικό του ατελιέ στη Μονμάρτρη, τη συνοικία των καλλιτεχνών. Συναναστρέφεται με μοντέλα, πόρνες και τραγουδίστριες.

Το 1891 γίνεται διάσημος σ' όλο το Παρίσι εξ αιτίας της τεράστιας επιτυχίας της πρώτης του αφίσας για το Μουλέν-Ρουζ. Τον επόμενο χρόνο, με πρωτοβουλία των φίλων του, πάει στο Λονδίνο, για ν' απομακρυνθεί από τους πειρασμούς του Παρισιού. Το 1899, αλκοολικός και συφιλιδικός, με πρωτοβουλία της μητέρας του, μεταφέρεται σε ιδιωτική κλινική, λίγο έξω από το Παρίσι και νοσηλεύεται για τρεις μήνες, όπου δε σταμάτησε να σχεδιάζει. Βγαίνοντας θα πει «με τα σχέδιά μου αγόρασα την ελευθερία μου».

Το 1900 πάει στο Μπορντό και μετά πάλι στο Παρίσι, αδύναμος και καταβεβλημένος. Πεθαίνει στις 9 Σεπτεμβρίου στο Πύργο Μαλρομέ, στο Μπορντό, σε ηλικία μόλις 37 ετών.