Το επικό ποίημα Οδύσεια του Νίκου Καζαντζάκη, που εξεδόθη τον Δεκέμβριο του 1938 σε μεγάλο σχήμα, έχει επανεκδοθεί τώρα από τις Εκδόσεις Καζαντζάκη σε ομοιότυπη έκδοση, στις ίδιες διαστάσεις.

Η έκδοση του 1938 έγινε σε 301 αντίτυπα, 24 με ένα γράμμα της αλφαβήτου στο καθένα (Α-Ω) και άλλα 277 με αρίθμηση (1-277). Όλα τα αντίτυπα υπεγράφησαν τότε από τον ποιητή.
Το τυπωμένο κείμενο της κάθε σελίδας στην πρώτη έκδοση είναι ακριβώς το ίδιο με το αντίστοιχο της πρώτης έκδοσης, χωρίς καμιά απολύτως παρέμβαση και αλλαγή, και στις εντελώς ίδιες διαστάσεις.

Μαζί με την ομοιότυπη έκδοση του έργου κυκλοφορεί ξανά για πρώτη φορά ως ένθετο, επίσης ομοιότυπο, το δεκασέλιδο ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΔΥΣΕΙΑΣ, που κατάρτισε ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης.
Στο τέλος του Έργου προστέθηκε τώρα ΕΠΙΜΕΤΡΟ με χειρόγραφα του ποιητή: Ιστορικό της γραφής της Οδύσειας, Περίληψή της και δώδεκα στίχοι από τον Πρόλογο της γ΄ γραφής του ποιήματος.

Ο Νίκος Καζαντζάκης έκανε επτά γραφές της ΟΔΥΣΕΙΑΣ μέχρι να καταλήξει στην τελική μορφή της. Η σύντροφός του Ελένη εδακτυλογράφησε και τις επτά γραφές. Έγραψε η ίδια ότι για τον Καζαντζάκη «η συγγραφή της Οδύσειας δεν μοιάζει με τη συγγραφή ενός ποιητικού έργου. Είναι σαν να λαξεύει στον βράχο το νέο προσωπείο του Θεού. Ο Οδυσσέας θα είναι ο καινούριος άνθρωπος», που θα τον αναζητήσει.

Όταν η ΟΔΥΣΕΙΑ εξεδόθη σε αγγλική μετάφραση το 1958 στην Αμερική, έγινε αμέσως best-seller και απέσπασε παγκοσμίως ενθουσιώδεις κριτικές.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που τη διάβασαν και την ύμνησαν ήταν και ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Μίλλερ (Arthur Miller), ο οποίος έγραψε: «Διαβάζοντας την Οδύσσεια νιώθει κανείς πως αυτή η συνέχεια της παλιάς, έμεινε κρυμμένη όλους αυτούς τους αιώνες στη μήτρα του χρόνου και πως τώρα πρέπει να γίνει γνωστή στον κόσμο· αλλά βρισκόταν πάντα εκεί. Αυτό το έπος έχει ένα γνήσιο δικό του ρυθμό. Υπάρχει κάτι από τη θάλασσα στο σφυγμό του, στο συγχρονισμό των γεγονότων και της εμφάνισής τους. [...] Το ποίημα είναι ένα μεγάλο επίτευγμα».