Μπήκαμε στην πρόβα της μεγαλειώδους Αΐντα στο Ηρώδειο [photos]

06.06.2016
Απόγευμα Σαββάτου, γύρω στις 18.30 έξω από το Ηρώδειο, λίγα μόλις σκαλιά πάνω από τη Διονυσίου Αεροπαγίτου. Αιγύπτιοι άνδρες ημίγυμνοι με χρυσό μακιγιάζ στο πρόσωπο, φαραώ και πανέμορφες σκλάβες περπατούν έξω από το Ρωμαϊκό Ωδείο. Αλλοι καπνίζουν, άλλοι μιλούν στο κινητό, άλλοι απλώς κάθονται σαν κάτι να περιμένουν.

Οι περαστικοί τους χαζεύουν και οι τουρίστες τους κοιτούν με βλέμματα απορίας. Όχι, δεν επρόκειτο για ένα εμπνευσμένο σουρεαλιστικό σκηνικό, αλλά για τους συμμετέχοντες χορευτές και χορωδούς και μονωδούς της μεγαλειώδους και επιβλητικής «Αϊντα» του Τζουσέπε Βέρντι που θα παρουσιαστεί από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 10, 11, 12 και 15 Ιουνίου 2016 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Η δημοφιλής όπερα, έργο ορόσημο της Ιταλικής μουσικής που ισορροπεί ανάμεσα στην ρομαντική και τη γαλλική μεγαλόπρεπη όπερα παρουσιάζεται σε νέα παραγωγή της ΕΛΣ, από το φημισμένο Φεστιβάλ Όπερας της Ταορμίνας, σε μουσική διεύθυνση Μύρωνα Μιχαηλίδη και Ηλία Βουδούρη, και σκηνοθεσία Ενρίκο Καστιλιόνε.

Η τεχνική πρόβα έχει ήδη ξεκινήσει και στο βάθος ακούγονται γνώριμες μελωδίες του μεγάλου συνθέτη. Σιγά σιγά μπαίνουμε και εμείς μέσα στο Αρχαίο Ωδείο. Η Τσέλια Κοστέα, αγνώριστη ως πριγκίπισσα Αϊντα, είναι ήδη στη σκηνή, μαυρισμένη και εξωτικά ντυμένη και υπακούει στις σκηνοθετικές εντολές του Ενρίκο Καστιλιόνε. Ο τελευταίος, μαζί με τον Φώτη Διαμαντόπουλο που επιμελείται τη χορογραφία, βρίσκονται στο κέντρο του θεάτρου και παρατηρούν τα πάντα.

Σε μία σκηνή η Τσέλια Κωστέα τρυπιέται στο δάχτυλο από μία καρφίτσα που είχε «ξεφύγει» στο χιτώνα που επιχείρησε να φορέσει στην κόρη του Φαραώ, της οποίας υποδύεται τη Σκλάβα. Η πρόβα σταματάει για λίγα λεπτά και εμείς την πλησιάζουμε και έχουμε μία ολιγόλεπτη συζήτηση για τα συναισθήματά της στο ρόλο της Αΐντα, ένα ρόλο που έχει ερμηνεύσει πολλές φορές στην πατρίδα της, τη Ρουμανία, στη Νότια Κορέα, στην Ιταλία και του χρόνου στην Νότια Αμερική, στη Χιλή. «Είμαι πολύ συγκινημένη, γιατί είναι η πρώτη φορά που τραγουδώ στην Ελλάδα την Αϊντα. Δεν είναι, ωστόσο, η πρώτη μου φορά στο Ηρώδειο που το λατρεύω. Είναι ένα φανταστικό μέρος και σε συνδυασμό με την απίστευτα αυτή μεγάλη παραγωγή της Αϊντας θα δώσει μία τελείως διαφορετική οπτική στο έργο, μία οπτική που σίγουρα θα ενθουσιάσει το κοινό», αναφέρει η διάσημη σοπράνο και συνεχίζει «Αγαπώ πολύ το ρόλο της Αΐντα, γιατί βασικά είναι κάτι το τελείως διαφορετικό από εμένα και το ποια είμαι. Αυτό συνέβαινε και στο ρόλο μου ως Μπατερφλάι. Η Μπάρτερφλάι είναι μία ασιάτισα γυναίκα. Η Αΐντα τώρα είναι μια Αιγύπτια,Δύο τελείως δηλαδή διαφορετικές προσωπικότητες που με γοητεύει τρομερά ο εξωτισμός τους. Παράλληλα, τα τραγούδια της είναι κυριολεκτικά φανταστικά και πιστεύω πως ταιριάζουν πολύ στη φωνή μου».

Γεμάτη ενθουσιασμό προσμονή και ανυπομονησία για την πρεμιέρα της Παρασκευής 10 Ιουλίου εστιάζει αυτή τη φορά στα σκηνικά «Η παραγωγή αυτή της Ταορμίνα έχει εκπληκτικά σκηνικά. Επιτυγχάνονται μέσω βιντεοπροβολών στο φυσικό σκηνικό του Ηρωδείου και δημιουργούν μία απίστευτη ατμόσφαιρα».

Τι συνδέει όμως την Αΐντα με το σήμερα; «Την ίδια ιστορία μπορούμε να τη συναντήσουμε και σήμερα, γιατί είναι βαθιά διαχρονική» καταλήγει η Τσέλια Κοστέα.

Μία σύντομη συζήτηση είχαμε και με τον Ηλία Βουδούρη που του έχει επωμιστεί το δύσκολο ρόλο της μουσικής διεύθυνσης της μεγάλης αυτής παραγωγής.

«Η Αΐντα είναι μία από τις σημαντικότερες φεστιβαλικές όπερες που έχουν υπάρξει, αλλά και ένα αριστουργηματικό έργο του Βέρντι, μία grande όπερα που ισορροπεί μεταξύ της επικής όπερας και της όπερας δωματίου, γιατί έχει πολλές σκηνές ευαισθησίας με ρομαντικούς τόνους. Χαρακτηριστικό είναι το τέλος της όπερας που είναι όλο pianissimo με φωνές που όπως είπε και ο Tomas Man “τραγουδούν για να πάνε στον Παράδεισο”. Είναι παράλληλα ένα έργο επικό, είναι γνωστές οι σκηνές του θριάμβου που πολλές φορές είθισται να βγάζουν ζώα, ακόμη και ελέφαντες στη σκηνή» αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει «ο Βέρντι ωστόσο, επειδή ήταν ένας άνθρωπος βαθιά δημοκρατικός και συνέπασχε με τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους, τους ανθρώπους που δεν είχαν δύναμη, όπως είναι αιχμάλωτοι Αιγύπτιοι στην παρέλαση του θριάμβου μετά τη νίκη του Ραγκαμές, Σ΄αυτούς ο μεγάλος συνθέτης δίνει φωνή. Έτσι, μέσα σ΄όλο αυτό το επικό και Χολιγουντιανό στυλ Σεσίλ Ντε Μιλ πρόγραμμα, εμφανίζονται οι δούλοι μ΄ένα πολύ συγκινητικό τραγούδι που λένε “Μην κοιτάτε που τώρα εμείς είμαστε αιχμάλωτοι. Να μας δείξετε έλεος γιατί μπορεί και εσείς να βρεθείτε στη θέση μας”. Και αυτό βέβαια έχει τη σημασία του και στο σήμερα και συνδέει και το έργο με το σήμερα».

Εμείς κρατήσαμε πολλά φωτογραφικά στιγμιότυπα από την τεχνική πρόβα της πολυαναμενόμενης Αΐντα και σας τα παρουσιάζουμε καρέ καρέ.

Συνεντεύξεις: Γεωργία Οικονόμου

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου