Η παγκόσμια οικονομική κρίση και οι προσωπικές ανασφάλειες του ζευγαριού εκδηλώνονται και έτσι παρατηρούμε πώς αντιλαμβάνονται τη "τρομερή" ζωή τους μετά από μερικά χρόνια προβάλλοντας τους φόβους τους μέσα από στιγμιότυπα της καθημερινής τους ζωής.
Η ιδιαιτερότητα της παράστασης έγκειται στο γεγονός ότι ο δίγλωσσος θίασος, παρουσιάζει το έργο στην αυθεντική αγγλική του γλώσσα, χωρίς υπέρτιτλους.
Εμείς μιλήσαμε με έναν από τους πρωταγωνιστές της παράστασης, τον Δημήτρη Στράτα και λύσαμε όλες μας τις απορίες…
Πείτε μας τι θα δούμε στο Insomnia
Στην παράστασή μας θα δείτε κατ’ αρχήν την τριβή μεταξύ ενός ζευγαριού σκεπτόμενων ανθρώπων που βουλιάζουν σε ένα τέλμα, με μόνη φωτεινή εξαίρεση την ύπαρξη της μικρής κορούλας τους. Στον αντίποδα υπάρχει η σύγκριση με τον αδελφό του πρωταγωνιστή που εκπροσωπεί τον κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων και του κυνισμού και αμοραλισμού που επικρατεί στις τάξεις του. Τα πράγματα οδηγούνται σε ένα ταξίδι στην Ιαπωνία και σε μια σουρεαλιστική κορύφωση με αφορμή ένα δείπνο και ακολουθεί μια ανατροπή των γεγονότων.
Τι σας γοητεύει ιδιαίτερα στο έργο αυτό;
Αυτό που με γοητεύει στο έργο είναι η κατακεραύνωση του κόσμου των πολυεθνικών εταιρειών που μας έχουν ισοπεδώσει όλους και η κλήση σε δράση, όπως αυτή εκφράζεται στο μονόλογο - ποταμό του πρωταγωνιστή.
Η ζωή του ζευγαριού της παράστασης αγγίζει τους φόβους των σύγχρονων ζευγαριών;
Νομίζω πως ναι. Είναι μια αφτιασίδωτη αποτύπωση της ρουτίνας, των φόβων και των ελπίδων καθώς και των συγκρούσεων δυο ανθρώπων που συμβιώνουν κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Πώς και γιατί οδηγηθήκατε στην απόφαση να ανεβάσετε μία παράσταση στα αγγλικά και μάλιστα χωρίς υπέρτιτλους;
Η ιδέα του ανεβάσματος του έργου στα Αγγλικά, στη γλώσσα που γράφτηκε, ανήκει στον πρωταγωνιστή και παραγωγό της παράστασης, τον Γιώργο Παπαστυλιανό. Ο Γιώργος πιστεύει ότι το έργο δε θα λειτουργούσε το ίδιο καλά στα Ελληνικά. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια κοινότητα Αγγλόφωνων που ζει στη χώρα μας, αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες, της νεότερης γενιάς ειδικότερα, μιλάνε Αγγλικά. Έχουν τουλάχιστον ένα Lower, και κάνουν καθημερινή εξάσκηση στο διαδίκτυο. Όσο για τους υπέρτιτλους, δυστυχώς δεν υπήρχε η τεχνική υποδομή.
Εχετε δουλέψει και στη Νέα Υόρκη ως ηθοποιός. Ποιες οι διαφορές με το αθηναϊκό θεατρικό τοπίο;
Στη Νέα Υόρκη έχεις να κάνεις με ένα πραγματικά διεθνές κοινό. Ο καθένας είναι ή κατάγεται και από κάπου αλλού. Η Νέα Υόρκη, μαζί με το Λονδίνο, είναι οι θεατρικές πρωτεύουσες του κόσμου. Οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Υπάρχουν τα θέατρα του Broadway όπου εμφανίζονται οι μεγάλοι σταρ – και κάποιες φορές πάνε άπατοι – τα θέατρα Off-Broadway όπου κυκλοφορούν οι νέες ιδέες και τάσεις και τα θέατρα Off-off-Broadway όπου μικρότερες ομάδες δείχνουν τη δουλειά τους. Και εκεί έχουν τη θέση τους ο πειραματισμός και η πρωτοπορία. Εμείς, ως Prospero Theater Group ανήκουμε στην τελευταία κατηγορία και προσελκύουμε λίγο – πολύ το ίδιο αυτό κοινό με τη Νέα Υόρκη. Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι.
Μελλοντικά σχέδια της ομάδας…
Αυτή τη στιγμή, τα σχέδια της ομάδας είναι ρευστά. Περιμένουμε να δούμε πώς θα κάνει τον κύκλο του το πρώτο αυτό μας πρότζεκτ. Μετά, δόξα τω Θεώ, έργα υπάρχουνε, θα δούμε πώς θα πορευτούμε.
Γ.Οικονόμου
