Ομορφιά και φθορά, νιάτα και γηρατειά, υγεία και πόνος. Η αλήθεια ή το ψέμα της ανθρώπινης σάρκας;
«Το ψέμα της σάρκας» επελέγη για τον τίτλο μιας ιδιαίτερης έκθεσης στο Μουσείο Φρυσίρα που αφορά στη μεγάλη αντίφαση της ανθρώπινης ζωής, στο δίπολο ανάμεσα στο κάλλος που εκφράζει η νεότητα και την ασχήμια που φέρνει το γήρας.
Σε μια εποχή που μας κατακλύζουν τα στερεότυπα περί γυναικείας ομορφιάς, ο συλλέκτης Βλάσης Φρυσίρας και ιδρυτής του ομώνυμου ιδιωτικού μουσείου, στην οδό Μονής Αστερίου 3 στην Πλάκα, αποφάσισε ένα ζωγραφικό αφιέρωμα, με 62 έργα, που θέλει να υμνήσει τη γυναίκα όλων των ηλικιών, τη νέα, τη μητέρα, τη γιαγιά.
Ακριβώς αυτό που λέει ο Τίτος Πατρίκιος στο ποίημά του «Υμνώ το σώμα»: «Υμνώ το πρόσωπο που η ομορφιά του σε θαμπώνει / το πρόσωπο με τ΄ ατίθασα, ηλεκτροφόρα του μαλλιά», μα και «Υμνώ και το πρόσωπο που η ομορφιά το εγκαταλείπει / ή τρομαγμένη κρύβεται στο βάθος των ματιών».
Διάλογος
Πολλά χρόνια σκεφτόταν και προετοίμαζε αυτή την έκθεση ο Βλάσης Φρυσίρας. Κατέληξε σ΄ ένα συναρπαστικό σχήμα, να παρουσιαστεί το δίπολο μέσα από τον διάλογο των γερασμένων και ζοφερών μορφών ενός μεγάλου της ζωγραφικής, του Γάλλου Ζαν Ρουστέν, και των έργων, με όμορφα και σφριγηλά γυναικεία σώματα, νεότερων ζωγράφων, Ελλήνων και ξένων.
Ο Ρουστέν, 85 ετών σήμερα, που έχει διανύσει μια μακρά διαδρομή από την αφηρημένη ζωγραφική στην παραστατική, συμμετέχει με 31 έργα, από τα 70 συνολικά που διαθέτει η συλλογή Φρυσίρα. Οι γυμνές φιγούρες του δείχνουν την ασχήμια, το γήρας και τον ανθρώπινο πόνο.
«Ο Ρουστέν», σχολιάζει ο συλλέκτης, «είχε τη δύναμη μετά τα 60 του να δει τον εαυτό του στον καθρέπτη και να 'ρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, την οποία ζωγράφισε μέχρι την ημέρα που μπορούσε να ζωγραφίζει, πριν από 3-4 χρόνια (σ.σ.: ο ζωγράφος πάσχει από βαριά μορφή πάρκινσον)».
Απέναντι στις λιπόσαρκες ή αποστεωμένες, δραματικές φιγούρες του Ρουστέν θα στηθούν η έγκυος «Γυναίκα μήτρα» του Πατ Αντρέα, η «τρυφερή επιθυμία στον θρήνο» του Εδουάρδου Σακαγιάν, οι τρεις γυναίκες σε ερωτική σχέση της Μαρίας Γιαννακάκη, η «Απώλεια του παραδείσου» του Ανδρέα Κοντέλη, η ηδονικά ξαπλωμένη γυναίκα του Χρήστου Παλλαντζά.
Δηλαδή, η νεότητα, η θηλυκότητα, ο αισθησιασμός, ο ερωτισμός, όπως αποτυπώνονται μέσα από 31 έργα ισάριθμων καλλιτεχνών (Φρεντερίκ Λεγκλίς, Θ. Μακρής, Αχιλλέας Πιστώνης, Ντανιέλα Σταματιάδη, Δημήτρης Τζαμουράνης, Αλέξης Βερούκας κ.ά.), οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Φρυσίρα να δημιουργήσουν από ένα γυναικείο γυμνό που θα αναδεικνύει το κάλλος, σε ίδιες διαστάσεις 2.20 Χ 1.60 μ. «Ολοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους», σχολιάζει ο συλλέκτης.
Ο θεατής σε κάθε αίθουσα του μουσείου, στον ένα τοίχο θα βλέπει Ρουστέν και στους άλλους τρεις από ένα έργο των 31 νεότερων καλλιτεχνών, έρχεται αντιμέτωπος με το κάλλος που είναι πρόσκαιρο και την πραγματικότητα εκείνη που χαράζει ο χρόνος στη σάρκα. «Εχοντας σκηνοθετήσει την έκθεση, βλέπω ότι ο χρόνος μάς έδωσε τρεις ευκαιρίες στη ζωή μας, τρεις διαφορετικές ομορφιές στη γυναίκα: τα νιάτα, τη μητρότητα και το καθήκον της γιαγιάς. Ετσι όποια ομορφιά δεχτείς είναι ίδια για μένα», λέει ο Βλάσης Φρυσίρας.
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Τετάρτη (8.00 μ.μ.) και θα διαρκέσει έως τις 27 Οκτωβρίου.
Δ.Ρ.
