Η Νταίζη, μην αντέχοντας να κουβαλάει άλλο το μυστικό μόνη της, εκμυστηρεύεται στη Στέλλα την αλήθεια για τον Χρήστο και τα διαμάντια. Ο Ρούσσος εξηγεί στην Αμαλία ότι δεν ευθύνονται ο Στέφανος και η Εριέττα για το έμφραγμα που έπαθε. Η Μελίτα, αγνοώντας αυτήν την εξέλιξη, δίνει γραπτή κατάθεση και επισημοποιεί τη μαρτυρία της, βάζοντας έτσι την Εριέττα σε μεγάλες περιπέτειες. Η Αμαλία δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Μελίτα πήγε και κατέθεσε ψέματα και την προειδοποιεί να μην μιλήσει στον Πέτρο για αυτό που έκανε, διότι η κατάστασή του απαιτεί ηρεμία.

Στα χέρια της Νταίζης φτάνει, με παράξενο τρόπο, ένα γράμμα από τον πατέρα της, τον Λύτρα. Σε αυτό ο Λύτρας την πληροφορεί ότι έχει εμπιστευτεί στον Πέτρο πολύτιμους λίθους για εκείνη, ως ένδειξη συγνώμης που την παράτησε. Ο Στέφανος πληροφορείται την κίνηση της Μελίτας και της μιλάει με εξευτελιστικό τρόπο, ενώ εκείνη του δηλώνει πως ό,τι κάνει το κάνει επειδή τον αγαπάει. Ο Ηλίας αναφέρει στη Δάφνη πως ο άγνωστος άντρας τον επισκέφθηκε στην Εδέμ και μάλιστα φύτεψαν μαζί και ένα δέντρο. Η Νταίζη επισκέπτεται τον Ρούσσο στο νοσοκομείο και του ζητάει την περιουσία που της άφησε ο πατέρας της.