Η Άννα που λες σαν παλιά καραβάνα που είναι ξέρει ότι η φωνή της δεν είναι όπως ήταν κάποτε: «ξέρω πολύ καλά ότι η φωνή μου δεν έχει τη φρεσκάδα που είχε όταν ήμουν είκοσι χρονών. Τα τραγούδια που έλεγα το '80, τα λέω ένα τόνο κάτω. Άμα βάλω δύο και τρεις τόνους κάτω, τότε θα αρχίσω να ανησυχώ», είπε το κορίτσι. Μωρέ αφού μπορεί να τα πει πάλι καλά και τι να λέει ένας τόνος πάνω, ένας κάτω δεν είναι τίποτα!

Και άραγε πώς νιώθει για την ηλικία της; «Είμαι όσο χρονών είμαι και βγαίνω και το λέω. Δεν το φοβάμαι. Μου λένε όλοι επειδή δείχνεις έτσι. Ε και; Πώς δείχνω δηλαδή; Και ρυτίδες έχω και το δέρμα μου δεν είναι σφριγηλό και έχω αρχίσει να συμφιλιώνομαι με όλο αυτό. Γι' αυτό και δεν με βλέπετε με τις απίστευτες πλαστικές», είπε το κορίτσι! Εντάξει τι σημαίνει απίστευτες δηλαδή, που δεν θα πιστεύουμε ότι έχει κάνει τόσες; Απίστευτες ας πούμε είναι οι 10, οι 20, οι 30, οι 100; Και το είμαι όσο είμαι δεν με βοηθάει χρυσή μου. Πόσο είναι τούτο δηλαδή;

Και συνεχίζει: «Ευτυχώς δεν έχω φρικάρει με αυτά τα πράγματα. Καμιά φορά με βλέπουν οι φίλοι μου και μου λένε "από κάτω τα μάτια σου είναι κάπως κουρασμένα". "Ε, και τι έγινε;", λέω εγώ. Με βρίσκω γοητευτική κι έτσι δηλαδή. Εμένα μ' αρέσουν οι γυναίκες που είναι ήρεμες με τον εαυτό τους και που μεγαλώνουν όμορφα. Τη Meryl Streep, ας πούμε, τη θεωρώ κούκλα για την ηλικία της. Τη Michelle Pfeiffer και τη Sharon Stone που είμαστε και συνομήλικες επίσης. Τι γυναίκες!», συνεχίζει η Άννα και σκέφτομαι άραγε αν και εκείνες... δεν έχουν κάνει απίστευτες πλαστικές όπως η Άννα. Αναγνωρίζω πάντως ότι της αρέσει ο εαυτός της και χωρίς απίστευτες πλαστικές ό,τι και αν σημαίνει αυτό!

Ελένη Αναστασάκη