Αφαιρέστε (χειρουργικά) τον Eντγκαρ Ράιτ από το πλευρό του Σάιμον Πεγκ και του Νικ Φροστ (το τρίο πίσω από τα απολαυστικότατα «Hot Fuzz» και «Shaun of the Dead») και τι απομένει; Ενας από τους πιο γαργαλιστικούς Βρετανούς σκηνοθέτες των τελευταίων ετών και το πιο πρόσφατο πόνημά του. Αν όλα πάνε καλά, ο Ράιτ ίσως ακολουθήσει τα βήματα του Τέρι Γκίλιαμ όταν ξέφυγε από τα δεσμά των Μόντι Πάιθονς - με ελαφρώς πιο ηλιόλουστο ρεπερτόριο βέβαια. Διότι, ο Ράιτ όχι μόνο πήγε στο Χόλιγουντ ασυνόδευτος, αλλά ζήτησε και τα ρέστα του, σκηνοθετώντας μία από τις πιο κεφάτες μεταφορές κόμικς όλων των εποχών.
Δίνοντας κουράγιο στις ηττημένες φατριές των κομιξάδων που είχαν ορκιστεί να μην ξαναπατήσουν ποτέ το πόδι τους σε σκοτεινή αίθουσα μετά την ημι-αποτυχημένη διασκευή του «Kick-Ass», ο Ράιτ στοιχημάτισε στον εαυτό του και βγήκε κερδισμένος. Σε αντίθεση με τον Ααρον Τζόνσον («Kick-Ass»), ο Μάικλ Σέρα δεν κρύβει καλογραμμένους κοιλιακούς κάτω από τα βαρετά T-shirt του, ούτε έχει καμιά διάθεση να καθαρίσει τους δρόμους από την ανθρώπινη βρώμα. Απλά έτυχε να ερωτευτεί μια αναμαλλιασμένη άγνωστη με σκοτεινό παρελθόν και για να κερδίσει την καρδιά της πρέπει πρώτα να κατατροπώσει τους επτά πρώην της. Που είναι φυσικά πολύ πιο σατανικοί και εμφανίσιμοι από τον ίδιο.
Παραγεμίζοντας την ταινία με pop culture αναφορές για την πιτσιρικαρία του 21ου αιώνα, ο Ράιτ κινδυνεύει να αφήσει απ’ έξω όσους δεν μεγάλωσαν με Playstation, αλλά στο τέλος τα καταφέρνει αφού ο Σκοτ Πίλγκριμ είναι ο πιο γνήσια ρομαντικός hi-tech ήρωας που ξεπήδησε ποτέ από τη μετά-«Street Fighter» εποχή. Εξοπλισμένος με πολλαπλές ζωές, μπόνους και επτά διαφορετικές πίστες (ισάριθμες με τους κακούς που πρέπει να κατατροπώσει), ο Σκοτ τις τρώει αλύπητα στο όνομα της αγάπης αλλά πάντοτε βγαίνει κερδισμένος. Αντιμέτωπος με ένα εξάτομο graphic novel, ο Ράιτ υιοθετεί παραδοσιακούς κομίστικους μηχανισμούς (βλέπε «μπαλονάκια») προκειμένου να συμπυκνώσει το ασυμμάζευτο υλικό του σε λιγότερο από δύο ώρες, αφήνοντας τους πολυάριθμους ήρωές του να αναπνεύσουν ελεύθερα.
Οι μόνοι που ενδέχεται να λαχανιάσουν λιγάκι είναι οι θεατές, αφού ο ρυθμός είναι ανελέητος και ενδέχεται να σας βγάλει νοκ άουτ πολύ πριν από τον μικροκαμωμένο πρωταγωνιστή. Ποιος θα φανταζόταν ότι ο ασθενικός Μάικλ Σέρα θα προέκυπτε Κομανέτσι - αν και τέτοιου είδους προϊστορικές αναφορές δεν έχουν καμία θέση στο νέο κινηματογραφικό πάνθεον. Εξάλλου, όταν η Κομανέτσι έπαιρνε το χρυσό στους Ολυμπιακούς, ο Σέρα ήταν μόλις 12 ετών!
Δέσποινα Παυλάκη
