Πολιτικός συντάκτης, με αρκετές επαγγελματικές και προσωπικές αποτυχίες στην πλάτη του, πιέζεται να πάρει συνέντευξη από την ηθοποιό μιας διάσημης σαπουνόπερας. Η αρχική επαφή, σ' ένα εστιατόριο, είναι καταστροφική κι η συζήτηση συνεχίζεται στο σπίτι της ηθοποιού. Τότε αρχίζει ένα κρυφτούλι συναισθημάτων, με αλήθειες που μοιάζουν ψέματα και ψέματα που εκφέρονται σαν αλήθειες.

Η τέταρτη μεγάλου μήκους του 50χρονου Μπουσέμι είναι ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του Τέο Βαν Γκονγκ (απόγονου του διάσημου ζωγράφου, που δολοφονήθηκε από έναν φανατικό ισλαμιστή) και η οποία είχε ήδη αρκετά προβλήματα: ενδιαφέρον θέμα, αλλά προβλέψιμοι χαρακτήρες και διάλογοι, εύκολες δραματουργικές λύσεις και θεατρική στατικότητα. Ο Μπουσέμι ζωντανεύει κάπως την αφήγηση, κινηματογραφεί με περισσότερο νεύρο, δίνει μεγαλύτερη αμεσότητα στον ανδρικό χαρακτήρα (τον ερμηνεύει ο ίδιος) και παίζει με τον ερωτισμό της Σιένα Μίλερ.

Τα δραματουργικά προβλήματα, ωστόσο, παραμένουν παρά τη ζωντάνια που έχει η αμερικανική αυτή εκδοχή. Η σύγκρουση των δύο φαινομενικά ετερόκλητων χαρακτήρων είναι αδύναμη και οι ανατροπές (λιγότερο προβλέψιμες εδώ) προετοιμάζουν εντάσεις, αλλά δεν τις ολοκληρώνουν.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ