Όταν είχα δει την Εβελίνα Παπούλια στο Hedwig and the ungry inch πριν πέντε χρόνια στο τότε Club 22 είχα πάθει πλάκα γιατί κατάφερε κάτι που δεν το περίμενε κανείς απ’ όσους την ξέρουν μόνο από την τηλεόραση και κάποιες θεατρικές παραστάσεις. Μετέφερε μια τολμηρή ιστορία από τον κινηματογράφο στη σκηνή, είχε μαζί της μία ομάδα που ταίριαζαν απόλυτα μ’ όλο τον κόσμο που είχε δημιουργήσει και έφτιαξαν ένα σκληρό, ωμό και θεοσκότεινο παραμύθι που σ’ άφηνε με κατεστραμμένο στομάχι και μεγάλη φόρτιση. Την παραδέχτηκα. Ήταν τα πάντα-τραγουδίστρια, περφόρμερ, σκηνοθέτης, ηθοποιός, χορεύτρια, με όλες τις ίντσες της γεμάτες νεύρο.

Maybe this time somewhere over the rainbow diamonds are forever and I’m feeling good. ως Είμαι γυναίκα του κεφιού αλλά δεν ξέρω Should I stay or should I go; Summertime and the living is easy but you are a dancing queen and must have whiskey and say the shoop shoop song φωνάζοντας άνοιξε πέτρα για να μπω..

Μετά από πέντε χρόνια, προσγειώνεται πάλι σε μουσική σκηνή κι όχι σε σανίδι μαζί με τους Zand the band, Απόστολο Ψυχράμη και Μαρία Σολωμού και παρουσιάζουν το "Muzicall". Για τη σκηνοθεσία ,τα κείμενα και τις επιλογές των κομματιών put the blame on her. Η ιστορία εδώ έχει πρωταγωνίστρια έναν ex-hell άγγελο, που προσπαθεί να κάνει δύο ανθρώπους να ερωτευτούν και μέσα από hard rock διασκευές γνωστών κομματιών αρχίζει και τελειώνει ένα love story, το οποίο έχει μέσα τα πάντα. Τον κεραυνοβόλο έρωτα, το πάθος, τις εντάσεις, το χιούμορ, τα νεύρα, τις χαρές και το κοινό δεν έμενε απλά θεατής αλλά συμμετείχε σε διάφορες φάσεις.

Αφού έχει προηγηθεί η προηγούμενη χρονιά στο Dasein, φέτος περιοδεύουν. Η Μαρία Σολωμού παίρνει τη θέση της Μαρίας Δημητράτου και δεν έμεινε στο γνωστό «στραβωμένο» και ψαρωτικό ύφος της που είναι πλέον σήμα κατατεθέν της. Σέξι και ταυτόχρονα αστεία, στην περίπτωση της συμβαίνει το εντελώς αντίθετο απ το «φωνή κορμάρα» και μπορεί να σταθεί εύκολα στις απαιτήσεις μιας τέτοιας παράστασης.

Δίπλα της ο απολαυστικός Ψυχράμης (της γνωστής οικογενείας ταλαντούχων λαρυγγιών) όσο άνετος είναι να βγάλει την πιο δύσκολη κορώνα χωρίς να κουραστεί καθόλου τόσο οικειότητα βγάζει στον κόσμο που είναι στο κοινό. Οι Zand the band είναι από τις πιο κουλ μπάντες που έχεις δει, οι ενορχηστρώσεις τους ήταν άψογες και μεγάλη μασκότ τον μπασίστα ντυμένο μπαλαρίνα και με τον Μπαρτονικό Jack στο μπάσο του. Και πάνω απ όλους η Παπούλια μες την ενέργεια και την εκφραστικότητα σε ρόλο μαέστρου και δαιμονισμένου αγγέλου να τα δίνει όλα στο είδος που την ολοκληρώνει απόλυτα . Βάλε στα μεγάλα συν τα πολύχρωμα, ροκάδικα και kinky κουστούμια της Μαρίας Καραπούλου και τις επιλογές των κομματιών και στα μείον το λίγο φτωχό σκηνικό. Ετοιμάσου και πήγαινε και αν βρεθείς στη σκηνή..απόλαυσε το. \m/

Κική Παπαδοπούλου