«Μαυροΐδης, παιδί μου, όπως λέμε Ροΐδης, με λίγο μαύρο μπροστά», διόρθωνε ο Γιώργος Μαυροΐδης όσους έκαναν λάθος το όνομά του, γράφοντας Μαυροϊδής ή Μαυροειδής. Το μόνο που τον πείραζε, λένε, ήταν να γραφτεί λάθος το όνομά του.

Η έκθεση «Γιώργος Μαυροΐδης. Ανθρωποκεντρική ζωγραφική 1947-2003», που οργανώνει το Ιδρυμα Β. και Μ. Θεοχαράκη (Βασ. Σοφίας 9), από 21 Οκτωβρίου έως 5 Ιανουαρίου, έρχεται να μας θυμίσει το ζωγραφικό έργο και την προσωπικότητα του καλλιτέχνη, επτά χρόνια μετά τον θάνατό του. Η εικαστική ανθρωπογεωγραφία του παρουσιάζεται στην έκθεση μέσα από εκατό και πλέον μνημειακούς πίνακες και περίπου εβδομήντα σχέδια.

Δεν είναι συμπτωματική η φράση του Γιάννη Τσαρούχη για το έργο του Μαυροΐδη ότι «κάθε φορά που πιάνει το πινέλο στα χέρια του, είναι έτοιμο να μεταφράσει την όρασή του, το νόημα των πραγμάτων, στη γλώσσα της ζωγραφικής που κατέχει».

Η ανθρωποκεντρική του δουλειά οριοθετεί το δικό του μύθο προσφέροντάς μας την πιο ρεαλιστική εικόνα του εύθραυστου και συνάμα αναντικατάστατου κόσμού μας.

Στο έργο του δεν υπάρχει τίποτε το αμφίβολο και το διφορούμενο. Ζωγραφίζει μορφές οικείες, αρνούμενος κάθε εξιδανίκευση. Εραστής τόσο της αλήθειας όσο και της ελευθερίας επιχείρησε να αγγίξει το νόημα της αιωνιότητας μέσα στον καθημερινό και εφήμερο βίο.

«Ζωγραφίζω από μικρό παιδί, και τα έργα μου πιστεύω πως γίνονται για να μιλούν για τη ζωή ζωγραφικά. Τα περιστατικά κι οι περιπέτειες μιας μακριάς ζωής πρέπει να γίνουν ένα με τη ζωγραφική μου προσπάθεια, όπως και λίγα πρόσωπα, που τα θυμάμαι πάντα με αγάπη σαν όνειρα απραγματοποίητα, γιατί έτσι είναι η ζωή» (Γιώργος Μαυροΐδης).

Γιώργος Μαυροΐδης: Ανθρωποκεντρική ζωγραφική 1947-2003
21 Οκτωβρίου 10 - 5 Ιανουαρίου 11
Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη