Η παράσταση 'Ξενοδοχείο ο Παράδεισος' των Georges Feydeau - Maurice Desvallieres σε μετάφραση Σταμάτη Φασουλή και σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου από 25 Οκτωβρίου στο Θέατρο ΠΟΡΤΑ.

Το έργο είναι ένα από τα πιο γνωστά και πολυπαιγμένα έργα του Georges Feydeau, ο οποίος το έγραψε σε συνεργασία με τον Γάλλο συγγραφέα Maurice Desvallieres το 1894. Πρωτότυπος τίτλος του: «Ξενοδοχείο της ελεύθερης συναλλαγής» που διασκευάστηκε από τον Πιερ Γκλενβίλλ με τον τίτλο «Ξενοδοχείο ο Παράδεισος».

Και στο « Ξενοδοχείο ο Παράδεισος» και στο άλλο γνωστό έργο, «Ψύλλοι στ’ αυτιά», ανικανοποίητοι σύζυγοι καταφεύγουν σε ένα «ξενοδοχείο παράνομων συναντήσεων» για να εκδικηθούν τα ταίρια τους.... Σε όποια κατεύθυνση κι αν στραφούν οι ήρωες σε όποιο δωμάτιο κι αν χωθούν, όποια σκάλα κι αν ανέβουν, βρίσκουν μπροστά τους ανθρώπους που δε θέλουν να συναντήσουν και που φράζουν κάθε διέξοδο. Σύμφωνα με έναν σύγχρονο του Φεϋντώ, στόχος του συγγραφέα ήταν να φέρει το γρηγορότερο σε αντιπαράθεση ακριβώς τα πρόσωπα εκείνα που δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να συναντηθούν.

Σε μια «φάρσα χιονοστιβάδα» το αποτέλεσμα των συναντήσεων αυτών προκαλεί ασυγκράτητο γέλιο.

Ο Georges - Yules - Marie Feydeau γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 8 Δεκεμβρίου 1862 και ήταν γιος του γνωστού συγγραφέα Ernest Feydeau. Στην ηλικία των 7 ετών έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο. Γύρω στα 1881 ο Φεϋντώ αρχίζει να συναναστρέφεται ανθρώπους παθιασμένους με το θέατρο, γνωρίζεται με τον Αλέξανδρο Δουμά και τον διάσημο πορτραιτίστα Κάρολο Ντυράν. Στις 17 Δεκεμβρίου του 1886 πρωτοπαρουσιάζεται το περίφημο θεατρικό του «Ράφτης Κυριών», στο Theatre de la Renaissance, με την κριτική και το κοινό να το υποδέχονται με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό. Το ίδιο συμβαίνει και το 1899, όταν παίζεται η «Κυρία του Μαξίμ». Η υγεία του αρχίζει να κλονίζεται και για να μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς πουλάει ένα μεγάλο μέρος της πολύτιμης συλλογής του από πίνακες διάσημων ζωγράφων. Το 1919 τα παιδιά του αποφασίζουν να τον κλείσουν σε νευρολογική κλινική. Πεθαίνει στις 5 Ιουνίου του 1921 και ενταφιάζεται στο νεκροταφείο της Μονμάρτης.

Ο συγγραφέας σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση έλεγε για τον εαυτό του.
[...] Πάντα μου άρεσε να γράφω κωμικές ιστορίες, με εξαιρετικά τρελές καταστάσεις, παράλληλα, όμως, επεξεργαζόμουν την αλήθεια των χαρακτήρων και την αλήθεια των σχέσεων. Η συγγραφή, λοιπόν, των θεατρικών έργων έπαψε να είναι για μένα ένα παιδικό όνειρο, ένα παιχνίδι, Εγινε ένα επάγγελμα δύσκολο και απαιτητικό. Αραγε, πέτυχα; Ποτέ δεν θα το μάθω. [...[ Δε μοιάζω καθόλου με τα έργα μου που ο κόσμος έχει την καλοσύνη να τα βρίσκει διασκεδαστικά! Εγώ δε γελάω ΠΟΤΕ στο θέατρο! Και πολύ σπάνια γελάω στη ζωή. Είμαι κλειστός άνθρωπος. Δε μου αρέσουν οι άσκοπες συζητήσεις με ανόητους ανθρώπους. Πολλοί νομίζουν ότι τους περιφρονώ, μα εγώ θέλω μονάχα να τους αποφύγω.

Δεν κάνω ποτέ σκελετό στα έργα μου!
Δε γράφω ποτέ την ιστορία εκ των προτέρων!
Βλέπω μία «κατάσταση», την παίρνω και την ακολουθώ στα τυφλά!
Μόλις συναντήσω ένα εμπόδιο, το αντιμετωπίζω κατάματα.
Δεν το αποφεύγω ποτέ!
Η θεωρία μου είναι ότι όλα μπορεί να τα καταφέρει κανείς, φτάνει να το θέλει!

Ο Ζωρζ Φεϋντώ, ο αδιαμφισβήτητος μάστορας της γαλλικής φάρσας, έγραψε μια σειρά έργων που με την άγρια κωμικότητά τους κλίνουν προς το σουρεαλιστικό. Τα πιο γνωστά από τα έργα του είναι:
«Ράφτης Κυριών» (1887), «Ο γάμος του Μπαριγιόν» (1890), «Σαμπινιόλ με το ζόρι» (1892), «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος» (1894), «Το κουτορνίθι» (1896), «Η Κυρία του Μαξίμ» (1899), «Ψύλλοι στ΄αυτιά» (1907), «Το νου στην Αμέλια» (1908), «Η μακαρίτισσα μητέρα της Κυρίας» (1908), «Το καθάρσιο του μπεμπέ» (1910).

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μπέζος γράφει για την παράσταση:
Τα ατέλειωτα ερωτικά παιχνίδια των αστών τροφοδότησαν ανελέητα το ψυχαγωγικό θέατρο. Με κορυφαίο δημιουργό τον Φεϋντώ, πατώντας στο «καλοφτιαγμένο έργο» των προγενέστερων (Σκριμπ, Λαμπίς, Σαρντού) και επιστρατεύοντας την αχαλίνωτη φαντασία και την παράλογη ματιά δημιουργεί έναν κόσμο εφιαλτικά αστείο και προκαλεί το «πρωτόγονο» γέλιο στο κοινό. Αυτό που δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη. Αντίθετα απαιτεί καλοκουρδισμένη και ευφάνταστη παράσταση.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική Επιμέλεια: Ναταλία Τσαλίκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Μαούτσου
Βοηθός Σκηνογράφου: Λουκία Μινέτου

ΔΙΑΝΟΜΗ
Γιάννης Μπέζος, Ναταλία Τσαλίκη, Στέλιος Μάινας, Τζόυς Ευείδη, Τάσος Γιαννόπουλος, Γιάννης Στόλλας, Σπύρος Μεριανός, Αλμπέρτο Φάις, Χρήστος Σπανός, Γιάννα Παπαγεωργίου, Λήδα Καπνά, Αθηνά Ματσούκα, Μαρκέλλα Παππά

Προγραμματισμένη Πρεμιέρα: 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007