Από την Ευαγγελία Μπαλτατζή
Τον συναντήσαμε λίγο πριν φύγει για μια αποστολή στην Αφρική και πριν η φωτογραφική και δημοσιογραφική του δουλειά δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά με τα οποία υνεργάζεται.
Τι οδήγησε έναν κωπηλάτη με διεθνείς διακρίσεις να εγκαταλείψει τον αθλητισμό για τη φωτογραφία;
Στον αθλητισμό αγωνίζεσαι να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να φτάσεις στα όρια. Αυτό με βοήθησε να αντεπεξέλθω στις αντιξοότητες του ρεπορτάζ. Σαν πρωταθλητής ήμουν αχόρταγος, ήθελα να φτάσω στην απόλυτη διάκριση. Τελικά κατάφερα να πετύχω το στόχο μου κι έτσι έκλεισε αυτός ο κύκλος. Η φωτοδημοσιογραφία είναι ένας συνδυασμός της ενέργειας που είχα σαν αθλητής και της ανάγκης για δημιουργία...
Ο έρωτας με το φωτορεπορτάζ προέκυψε μέσα από τις σπουδές Φωτογραφίας ή αυτός ήταν που οδήγησε εκεί;
Βρέθηκα στο χώρο εντελώς τυχαία, μα πολύ συνειδητά επέλεξα να μείνω, επενδύοντας τα πάντα. Αρχισα να φωτογραφίζω επαγγελματικά το 1992 στη Θεσσαλονίκη σ' ένα πολύ μικρό γραφείο, ενώ ακόμη σπούδαζα στη Γυμναστική Ακαδημία. Τελειώνοντας, αποφάσισα να σπουδάσω Φωτογραφία στο ΤΕΙ Αθήνας για να διευρύνω τις γνώσεις μου σε θεωρητικό επίπεδο. Δοκιμάζοντας διάφορα είδη φωτογραφίας, όπως studio, μόδα, καλλιτεχνική, συνειδητοποίησα ότι αυτό που με γέμιζε τελικά ήταν το ρεπορτάζ. Ημουν απόλυτα συνειδητοποιημένος, αφοσιώθηκα, έδωσα ό,τι είχα και δεν είχα. Αρχισα να μελετώ το έργο μεγάλων φωτογράφων και εικαστικών, να αναζητώ την τεχνική και αισθητική αρτιότητα... Σήμερα, μετά από 14 χρόνια σκληρής δουλειάς, είμαι ο μοναδικός Ελληνας freelancer που ασχολείται με τη μάχιμη φωτοδημοσιογραφία. Ποτέ μου δεν μετάνιωσα για την επιλογή αυτή.
Σε μια εποχή που τα ηλεκτρονικά μέσα κυριαρχούν, πόση αξία έχει μια φωτογραφία;
Ανεξαρτήτως μέσου αναλογικού ή ψηφιακού η εικόνα έχει απίστευτη δύναμη. Μπορεί να αλλάξει τη ροή των γεγονότων, να ευαισθητοποιήσει συνειδήσεις, να παρακινήσει την κοινή γνώμη, και αυτό ακριβώς το είδος της φωτογραφίας επιδιώκω.
Εχετε καλύψει πολλούς πολέμους. Τι σας οδηγεί στην κάλυψη γεγονότων υψηλού κινδύνου;
Νιώθω την ανάγκη να γνωρίσω τη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της... Να μοιραστώ τον πόνο, τη χαρά και τη θλίψη με άλλους ανθρώπους ανά τον κόσμο. Αυτό τον πλούτο αποκομίζω από το επάγγελμά μου.
Ποιο από τα γεγονότα που έχετε καλύψει έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σας;
Υπάρχουν λαοί για τους οποίους είναι πολυτέλεια τα αγαθά που εμείς θεωρούμε βασικά. Περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Πολλά εκατομμύρια στερούνται στοιχειώδους τροφής. Επέστρεψα πρόσφατα από το Νεπάλ, μια χώρα όπου η πλειονότητα του λαού σιτίζεται αποκλειστικά με ρύζι και ζει κάτω από πρωτόγονες συνθήκες στα βουνά των Ιμαλαϊων. Η στοιχειώδης ασφάλεια που απολαμβάνει ο μέσος Δυτικός αποτελεί άπιαστο όνειρο για τον απλό πολίτη της Σιέρα Λεόνε. Σ αυτή τη δεύτερη πιο φτωχή χώρα στον κόσμο, με μέσο όρο ζωής τα 36 χρόνια και τη διαφθορά να βασιλεύει, οι άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν με 1 ευρώ την ημέρα, προσπαθώντας να ξεχάσουν τις τραγικές επιπτώσεις ενός από τους χειρότερους εμφύλιους πολέμους που έζησε η ανθρωπότητα. Τέλος, στο Ιράκ σήμερα οι άνθρωποι δεν μπορούν απλώς να κυκλοφορήσουν ελεύθερα στο δρόμο.
